[Zawgyi]
" Shit!..."
" အဲ့ အဲ့!...ဟီးးး!..."
( .....)
" ကိုလင္း!!!..."
သိပ္မၾကာလိုက္ပဲ လင္းေခတ္ဦးတစ္ေယာက္ ေရဘူးကိုင္ကာေမာ့ေသာက္ေနရင္းက အနားကိုေရာက္လာတယ္...။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ခြန္း..."
ခြန္းစစ္မင္း လက္ညိဳးထိုးျပရာေနရာကို လွမ္းၾကည့္မိေတာ့... မ်က္ခုံးေတြပါပင့္တက္သြားရၿပီး ပါးစပ္ထဲကေရေတြပါ ဖူးခနဲထြက္က်ကုန္ေတာ့တယ္...။
" Shit!..."
" ခင္မ်ား...အဲ့လိုပဲ ပစ္စလတ္ခတ္ထားရလား..."
" ကိုယ္မထားပါဘူး...သူကဘယ္ကေတြ႕တာတုန္း..."
ႏွစ္ေယာက္သားသက္ျပင္းရႈိက္ရင္းသာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္မိၾကတယ္...။
( Fuck! တစ္ေန႔လုံးအလြဲေတြခ်ည္းပါပဲလား...)
သူတို႔ရဲ႕ေရွ႕မွာေတာ့ တစ္ႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးေလးတစ္ေယာက္က အျပာေရာင္အထုပ္ေလးတစ္ထုပ္ကို ကိုက္ခဲေနရင္း ေက်နပ္စြာရယ္ျပေနေလရဲ႕...။
လင္းေခတ္ဦးလဲ ေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္လိုက္မိၿပီး ကေလးေလးကိုၾကည့္ကာေျပာလိုက္တယ္...။
" မင္းပါးစပ္ထဲကဟာကို ခ်ထားလိုက္ရင္ေကာင္းမယ္ ငယ္ေလး..."
အဲ့ေနာက္ ကေလးရဲ႕အနားမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး...။
" အဲ့တာခ်ိဳခ်ဥ္မဟုတ္ဘူးကြ...ကြန္ဒုံး ကြန္ဒုံး..."
" ဟ!...ကေလးက ခင္မ်ားရဲ႕ေသြးလို႔ကို မေျပာရဘူး..."
" ....."
အင္း... အလြဲေတြကေတာ့ မနက္ကေနအခုထိကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခုျဖစ္ေနတုန္း...။ ဒီကိစၥကိုလုပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တဲ့ သူ႔ကိုယ္သူ ခြန္းစစ္မင္းျဖတ္႐ိုက္ခ်င္မိလာတဲ့အထိပဲ...။ အခုထိ သူတို႔ေကာင္းေကာင္းေတာင္ မအိပ္ရေသးဘူး...။
ဆိုေတာ့...ဒါေတြက ဘယ္ကေနစျဖစ္လာတာလဲ...။ ဒီကေလးေလးကေရာဘယ္သူလဲ...။
အေရွ႕ကိုျပန္သြားၾကည့္ရေအာင္...။
.
.
.
.
.
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
