[Zawgyi]
ခြန္းစစ္မင္းခ်က္ခ်င္းထရပ္လိုက္ကာ လွည္းကိုသူ႔နားဆြဲရင္း ငယ္ေလးတစ္ခုခုျဖစ္သြားေသးလားၾကည့္လိုက္မိတယ္...။
( ကေလးတစ္ေယာက္လုံးပါေနတာကို ဒီလူနေမာ္နမဲ့နဲ႔...)
ခ်ိဳလိမ္ကိုင္ကာၿပဳံးျပေနတဲ့ငယ္ေလးကိုၾကည့္ရင္း ထိုဝင္တိုက္တဲ့လူကို ေမတၱာပို႔လိုက္မိတယ္...။ အဲ့တာထက္ အႏွီငနဲက ဖုန္းေျပာရင္းလာတာမို႔လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုသတိထားမိပုံမေပၚဘူး...။
" ေဆာရီးေနာ္...ကေလးအဆင္ေျပရဲ႕လား..."
" ရတယ္..."
ထိုလူကတစ္ခ်က္ၿပဳံးျပကာ သူ႔ကိုေက်ာျပန္ေပးသြားတယ္...။ ၿပီးေတာ့ ေကာ္ဖီမႈန္႔ပုလင္းေတြကိုေ႐ြးေနရင္း ဖုန္းဆက္ေျပာေနေတာ့တယ္...။ ခြန္းစစ္မင္းလဲ ဘုၾကည့္တစ္ခ်က္သာၾကည့္လိုက္ၿပီး ငယ္ေလးနားကပ္ကာတိုးတိုးေျပာလိုက္တယ္...။
" ခဏေလးေနအုံးေနာ္...ဦးဦး ႏို႔မႈန္႔ေ႐ြးလိုက္အုံးမယ္...အိုေက?..."
" အိုး...ေခ...အဟီး!..."
" ဟုတ္ၿပီ...လိမၼာတယ္..."
ခြန္းစစ္မင္း ခုနကသူ႔ေနရာေလးကိုျပန္လာကာ ထိုင္ခ်လိုက္ျပန္တယ္...။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ထိုတံဆိပ္အသစ္ေလးနဲ႔အေဟာင္းကို ယွဥ္ၾကည့္လိုက္တယ္...။
( ဘာဝယ္ရမလဲ...ဒီတံဆိပ္က ခတ္ႏြယ္ရဲ႕ဦးေလး ငါ့ကို recommend ေပးဖူးတယ္...ေကာ္ဖီရဲ႕အရသာကို ပိုကဲပိုေမႊးေစတယ္တဲ့...စမ္းၾကည့္ရင္ေကာင္းမလား...သူက ေကာ္ဖီဆိုင္ေတာင္ဖြင့္ထားတာဆိုေတာ့ ယုံၾကည္လို႔ေတာ့ရမွာပါ...)
အဲ့အခ်ိန္ ခုနကဝင္တိုက္ခဲ့တဲ့လူကလဲ ပစၥည္းေ႐ြးရင္း သူနဲ႔ေက်ာကပ္လ်ပ္ကိုေရာက္လာတယ္...။ အခုထိလဲ ဖုန္းေျပာေနတုန္း...။ သူတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္မိၿပီး ႏို႔မႈန္႔ထုပ္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္...သူနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ပိုက္ဆံအိတ္အနီေရာင္ေလးတစ္ခုကျပဳတ္က်လာတယ္...။ လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္နားမွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ရတယ္...။ သူ႔ဆီကျပဳတ္က်တာသိသာေပမဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ သတိထားမိပုံမရပဲ ထြက္သြားဖို႔လုပ္ေနၿပီ...။ သူလဲအစကမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးေနဖို႔ေတြးမိေပမဲ့ အရမ္းလူမဆန္ရာက်သြားမလားဆိုၿပီး အားနာနာနဲ႔ပဲပါးစပ္ကိုဟလိုက္ရတယ္...။
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
