7.BÖLÜM - EYVAH ABİM! - EYVAH KIZ KARDEŞİM! - EYVAH BABAM!

8.5K 878 77
                                    

Biraz da buradakilere bakalım =)

-----------------------------------
Sera tüm gün adamın gölgesi gibiydi. Sürekli peşinde sürekli dip dibeydi. Ama sarhoş gibiydi. Ne demişti o öyle, daha fazlasını mı arzuluyordu? Aman Allah’ım, bende diye bağırmamak için zor tutmuştu kendini.

O an aklına Caner geldi. O Caner’e karşı hiç de öyle ateşli, tutkulu şeyler hissetmemişti. Hatta öpüşü bile onu tiksindirmişti. Evet kabul patronu tam bir yürüyen afrodizyaktı ama bu kadar da tutkulu olması normal değildi. Ah Sera, Roma sana yaramadı kızım.

Gezi bittiğinde Sera fotoğraflarının hepsini paylaşmaya başlamıştı bile. Arabada ikisi de sessizdi. Marina otele bir hayli uzaktı, o yüzden arabalarla gelmişlerdi. Alanzo ve Özge başka arabayla geliyorlardı.

Radyoda Sera’nın en sevdiği şarkılardan biri çıktığında, hemen telefonu karşısındaki telefon tutucuya sabitledi ve kamerayı kendine çevirip, videoyu başlattı.

Şarkıyı söylemeye başladığında Valerio kıza uzaylı gibi bakıyordu. Sonra dayanamayıp, gülümsedi. Arabayı sağa çekti. Elini çenesine koyup, onu izlemeye başladığında bakışlarının ateş saçtığından ve bunun kameraya alındığından habersizdi. Kızın oynayan dudakları, cilveli hareketleri ile dudaklarını ısırıyor ve çapkınca sırıtıyordu.

Sera da şarkının bir çok kısmında adamı işaret ediyordu. Şarkı ona mı yazılmıştı ne?

“Bak gözlere bak!
O ne endam?
Adam lafı hafif kalır yanında.
Kurşun gibi deler geçer
l̇z bırakmaz bıraksa da değer...

Alsın beni silsin yeri.
Çıtım çıkmaz dinlerim sözünü.
Günahıyla sevabıyla,
Hayatıma girsin kilitlesin bizi.

Ne dilersen dile benden,
Kalmasın ah nefesimde.
Yüzünde gülücük tatlı bir öpücük,
Kalbim emrine amade...

Aklımı çalsan sesimi çıkarmam,
Sokmam başını derde.
Yok mu bu işin ederi oluru?
Görecek miyim acaba mutlu sonu?”
(Hande Yener- Emrine Amade)

Şarkı bittiğinde videoyu kapattı, ayarlamayı yaptıktan sonra Valerio birden elinden telefonu kaptı ve videoyu kendi paylaştı.

Sera gözlerini kırpıştırarak adama bakıyordu. Ona tekrar telefonu verdiğinde, sırıtarak yola devam etti. Kıza bakmasa da yüzündeki o sinsi gülücük silinmemişti.
Sera ise gördüğü yazı ile gözleri kocaman oldu.

“Sevgili ile ilk gün..
#valeriosera #love #mylove #mydarling #firstday #rome #bodrum #mykiss #myworld #cara #amare
@V.E.Ferrar”

***

“İyi günler otelinizde kalan Sera Uzer hangi odada acaba?”
Kadın adamı baştan aşağı resmen süzmüştü. “Müşterimizle ilgili oda bilgilerini maalesef ki veremiyoruz. Zaten Sera hanım da şuan otelde değiller.”

Taner ellerini sinirle yumruk yaptı. “Bakın sorduğum kişi benim kardeşim. Ne demek bilgi veremiyoruz.”
“Üzgünüz efendim.”
O anda yanda duyduğu sesle daha da fazla sinirlendi. “İyi günler bay Valerio Enrico Ferrar odasında mı acaba?”

“Hayır efendim maalesef otelde değiller.”
Taner hızla İngilizce konuşan kıza döndü. “Sen? Sen ne arıyorsun burada?”
Kız güneş gözlüğünü sinirle çıkarıp kaşlarını çattı, “Asıl sen ne arıyorsun?” dedi kız kırık Türkçesi ile.

“Bir sen eksiktin,” deyip lobiye doğru ilerledi.
Kız arkasından dil uzatıp, tekrar kadına dönüp İngilizce konuşmaya devam etti, “Ne zaman gelir?”

BİR ROMA MASALI * MASAL SERİSİ III - FİNALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin