BİR ROMA MASALI * MASAL SERİSİ III - FİNAL

15.BÖLÜM - BABA OLMAK

Uzun ve eğlenceli bir bölüm sizlerle =)

Özge başını tutmuş, inliyordu. Alanzo ise ona ters ters bakarak üstünü giyiniyor, bir yandan da homurdanıyordu.
“Daha bu iyi halin!”
“Ay sus Tanrı aşkına, zaten başım çok kötü.”

“O küçük boynunu kırasım var Özge! Benden nasıl kaçarsın? Birgün daha bekleyecektin sadece!” diye bağırdı adam.
“Ya bağırma Alanzo!” sonra kendi kendine yüzünü buruşturdu. “Böyle kavgalara ismin hiç olmuyor biliyor musun? Acaba sana Ahmet ya da Hulusi mi desem? Ağzı doldursun!”

“Özge! Yemin ederim boynunu kırmam için ciddi anlamda tahrik ediyorsun. Ayrıca dün altımda inlerken o ismi gayet de dolu dolu söylüyordun!”
“Edepsiz! Ayrıca sen de boynumu kırmak da pek isteklisin! Maşallah!”
Adam ceketini alıp giyerken yatağa yaklaştı ve bir elini yatağın başlığına koyup, iyice kadına sokuldu. “Dua et hamile olabilirsin! Yoksa ceza yöntemimi gördükten sonra, boynunu kırmam için yalvarırdın bayan Pietro!”

“Ha-hamile derken?”
Alanzo birden kadının üzerinden çekildi ve rahat, aynı zamanda ukala bir tavırla “Dün gece ilk çocuk denememizi yaptık ya, büyük ısrarınız üzerine küçük hanım. Bayağı içi dolu bir birliktelikti,” dedi.
Özge çarşafı üzerine çekip ayaklandı, “Ne denemesi? Ne yaptık? Çocuk mu?”

“Özge Tanrı aşkına ilk kez birlikte olmuşuz da, sabah da hatırlamayıp, pişman olan kadınlar gibi davranmasan mı? Sanki sana zorla sahip olmuşum gibi davranıyorsun! Üstelik dün zorlayan sendin, bu tepkiyi benim vermem gerekiyor, ama bak gördüğün gibi gayet rahatım. Her neyse, sana portakal suyu sıktım. Onu iç. Yanında da kahvaltın var. Artık iki canlı olabilirsin,” deyip çapkınca göz kırptı. “Öğlen bir şoför göndertip seni aldıracağım. Yeni çekilecek reklam filminden sen sorumlusun.”

Kızın bir anda gözleri parladı. “Sen ciddi misin?”
“Elbette ciddiyim. Boşuna bunca yıl okuyup, emek vermedin. İstersen bizim şirketin medya-reklam departmanında işe başlayabilirsin.”
Kız üzerindeki çarşafı unutup, birden onun boynuna atıldı. “Teşekkür ederim.”

Adam derin bir nefes alıp, kızı kendinden uzaklaştırıp, çarşafı üzerine sardı. “Bu teşekkür yatakta bitmeden, duşa girsen iyi olur. Bende çıkayım.”
Kız başını aşağı yukarı salladı ve koşarak banyoya attı kendini.

***

“Ay görüyor musun Ayşe kız. Toorın oldu mu sana bildiğimiz torun. Vay başımıza gelenler. Abdal öldürecek oğlanı.”
“Kız ne bilelim bir kız bebekten bahsediyor.”
“Ama dedi kız, beybi dedi, may dedi. Biz anlayamadık. Ah ah!”

Abdal bey salonda bir oğluna bir de yanındaki kıza ters ters bakıyordu, “Bu kız kim?”
“Stella,” dedi Taner kendinden emin bir şekilde.
Abdal bey karısına bakıp, öfkeyle bağırdı, “Sanki aşağı mahalle komşusunun kızını getirmiş bana! Görüyor musun?”

“Görüyorum.”
Sonra adam yeniden oğluna döndü, “Sitella mıdır, çukella mıdır her ne ellaysa, kim bu kim?”
Mahmure hanım da araya girdi hemen, “Yani baban diyor ki kimlerdendir, neyin nesidir falan-”

“Mahmure sen sus! Zaten sana ayrı bir sinirliyim.”
“Aman canım açıklama getiriyorum. Çocuğun sevinçten beynine kan gitmiyorsa-”
“Mahmure!”

Taner oflayarak cevapladı babasının sorusunu, “Sera’nın erkek arkadaşının kız kardeşi. Aynı zamanda patronun da.”
Adam ellerini yumruk yaptı, annesi de oğluna ‘yuh’ der gibi elini salladı ve kocasının kravatını gevşetti. “Tamam bey sakin ol.”

“Bu çocuklar beni kalpten götürecek Mahmure! Erkek arkadaş ne? Lan evlenmeden kızı hamile bırakmak ne? Sen benim itibarımı, soyadımızı beş paralık mı edeceksin? Sen bizi hiç mi düşünmüyorsun? Bu kızın ailesi, abisi ne der hiç mi düşünmedin lan? Bu da bir babanın kızıdır diye aklına gelmedi mi hiç?”