Zombie Flare (Dutch)

Hoofdstuk 15

Thomas en ik renden langs de groep zombies naar de deur van het museum.
'Denk je dat we genoeg zakken hebben om de deur te barricaderen?' vroeg Thomas.
Ik haalde mijn schouders op. 'Het gaat er voor nu ook om dat we ergens veilig kunnen zitten. We hebben best veel zakken, dus we kunnen minstens een soort muur maken,' zei ik terug.

We kwamen aan bij de deur. Er liepen veel zombies naar binnen en we gingen snel achter een standbeeld zitten.
'Er staan nog teveel zombies buiten om nu een muur te maken, zonder gebeten te worden,' zei ik.
'Er moet een manier zijn. Wat nou als ik ze afleid en jij de muur maakt?' stelde hij voor. 'Maar dan kan jij niet meer naar binnen,' zei ik.
'Dat zou ik er voor over hebben als ik zeker weet dat jij - eh, ik bedoel jullie - veilig zijn,' zei Thomas en hij werd rood.
Ik zuchtte. 'Nee, dat gaat niet gebeuren. Er moet een manier zijn om een muur te maken en alle zes te overleven,' zei ik.
'Zit er niet iets super handigs in de tas van je zusje?' vroeg Thomas. Ik zette Hesters tas op de grond en ritste hem open.
In de tas zaten wat boeken, haar telefoon, een stuk touw, een etui, een iPad, haar portemonnee en nog wat andere spullen.
'Ik vermoed dat we een probleem hebben, ik zie niks waar we wat mee kunnen,' zei ik.
Thomas pakte Hesters etui uit haar tas en maakte het open.
Er zaten wat pennen en potloden in, maar ook een passer, een rol plakband, een schaar en een rekenmachine.
'Ik heb een idee,' zei Thomas en hij pakte de passer, het stuk touw, de rol plakband, de schaar, wat potloden en wat pennen uit de etui.
'Wat ga je doen?' vroeg ik verbaasd.
'CASSANDRA KIJK UIT!!' hoorden we Ella gillen. Thomas en ik keken elkaar geschrokken aan. 'Laten we opschieten,' zei ik en Thomas knikte.
'Kan je dit even vasthouden?' vroeg hij en hij gaf me de rol plakband.
Thomas rolde een stuk plakband uit en knipte het af met de schaar. Daarna pakte hij een potlood en de passer en plakte hij het potlood op de passer.
Dat deed hij met alle potloden en pennen uit de etui. Daarna knoopte hij het touw aan het geheel.
'Wat ga je daarmee doen?' vroeg ik. 'Wacht maar af. Je moet nu naar de anderen terugrennen en zeggen dat ze als ze de zombies hebben neergeslagen naar boven moeten gaan en daar vast de zombies moeten neerslaan. Als je daarmee klaar bent kom je terug en leg je een soort muur aan met de zakken eten. Als de anderen vragen stellen, zeg je maar dat dit Thomas' Geniale Plan is en dat ze eerst moeten doen wat ik net heb verteld. Oké?' zei Thomas.
Ik knikte. 'Gaat dit echt werken denk je?' vroeg ik onzeker. Thomas haalde zijn schouders op.
'Ik denk het wel, maar ga nu snel, voordat het al te laat is,' zei hij en ik stond op.
Ik deed Hesters tas weer op mijn rug en ik rende met mijn knuppel in mijn hand weer terug naar de anderen.

Er waren niet veel zombies meer over, maar Ella, Cassandra, Joselien en Wouter hadden de grootste moeite om nog terug te vechten.
'Inez!' riep Joselien uitgeput, maar blij. 'We waren bang dat jullie ook zombies waren geworden!' zei Ella opgelucht.
'Jullie moeten goed luisteren. Jullie moeten deze zombies zo snel als jullie kunnen neerslaan en dan naar boven gaan om daar de zombies neer te meppen. Thomas heeft een idee bedacht waardoor er geen zombies meer naar binnen kunnen,' legde ik uit.
'Wat voor idee?' vroeg Wouter. 'Thomas' Geniale Plan. Ik heb ook geen idee wat zijn plan is, maar we moeten er vertrouwen in hebben dat het gaat werken,' zei ik.
Wouters gezicht veranderde van chagrijnig in uitgeput.
'Wij zijn nu al doodop, waar halen we de energie vandaan om die zombies boven ook nog te verslaan?' zei Wouter, terwijl hij nog twee zombies een stoot gaf met zijn knuppel.
Joselien legde haar hand op zijn schouder. 'Ik heb een plan, laten we nu maar snel doen wat Inez net zei, want volgensmij staat Thomas nu in z'n eentje daar nog bij de ingang,' zei Joselien. 'Is hij oké?' vroeg Cassandra ongerust. 'Voor zover ik weet wel. Hij was heel zeker van z'n zaak. Ik moet nu weer terug naar Thomas,' zei ik en ik pakte nog wat zakken met eten.
'Waarom teruggaan? Help liever,' zei Wouter. 'Sorry, maar dit is allemaal onderdeel van Thomas' Geniale Plan,' zei ik en ik rende met mijn armen vol plastic tasjes terug naar Thomas die bij de ingang van het museum stond.
Van een afstand keek ik toe en zag ik Thomas de zombies neerslaan met de creatie die hij had gemaakt van Hesters spullen.
Thomas had een soort wapen gemaakt van de pennen, potloden, passer, de plankband en het stuk touw. Hij sloeg ermee in het rond en hij raakte meerdere zombies per keer, die vervolgens op de grond vielen.
'Dit is echt het slimste dat ik ooit heb gezien,' zei ik verbaasd. 'Dank je!' zei Thomas trots terug. 'Hoe gaat het bij de rest?' 'Ze vallen bijna om van de vermoeidheid. Ik heb extra zakken meegenomen,' zei ik en ik pakte de andere zakken er vanachter de muur bij.
'Waar moet ik ze neerleggen?' vroeg ik. 'Kan je de hele deuropening inbouwen?' vroeg Thomas. 'Als ik daar genoeg zakken voor heb,' zei ik en ik begon de zakken in de deuropening te leggen.

Toen de deur geblokkeerd was schoven Thomas en ik het standbeeld ertegenaan en gingen we er uitgeput tegenaan zitten. 'Wij zijn een topteam,' zei Thomas en we gaven elkaar een high-five.