Zombie Flare (Dutch)

Hoofdstuk 7

Zo zacht mogelijk liepen we naar de parkeerplaats.
'Allemaal leuk en aardig, zo'n auto, maar hoe weten we welke van meneer Staartjes is?' fluisterde Wouter.
O, ja, daar had ik nog helemaal niet over nagedacht.
'Gewoon op het knopje met het geopende slotje klikken, als we dan de knipperlichten van een auto zien branden weten we welke auto van meneer Staartjes is,' zei Cassandra.
'Slim, Cassandra,' zei ik en ik griste de sleutelbos uit mijn zak.
'Het is in ieder geval een Renault,' zei ik en ik keek naar het geruite logo op de autosleutel. 
Ik drukte op het knopje met het geopende slotje en een eindje verderop knipperden er twee oranje lichten.
'Daar!' riepJoselien en ze rende naar de auto.
'Joselien kijk uit!' riep Wouter en Thomas rende achter haar aan.
Op het moment dat Joselien bij de auto kwam kwam er een zombie tussen twee auto's uit gelopen richting Joselien.
'Ze zijn op haar geschreeuw afgekomen,' zei Ella geschrokken.
Thomas pakte zijn knuppel en sloeg de zombie neer.
'Je hebt mijn leven gered!' riep Joselien blij. 'Ja, stil nou, anders komen er meer,' zei Wouter met een scheve glimlach op zijn gezicht. Joselien was meteen stil.
'Snel naar die auto,' zei ik en we liepen snel naar de auto toe.
Thomas ging achter het stuur zitten, ik ging voorin op de bijrijdersstoel zitten en Wouter, Joselien, Ella en Cassandra gingen opgepropt op de achterbank zitten. 'Gezellig dit,' zei Wouter sarcastisch. 'Het is beter dan opgegeten worden door zombies,' zei Ella. Wouter rolde met zijn ogen.
'Zeg Tho,' zei Ella. 'Wat is d'r, El?' vroeg Thomas en hij keek in de binnenspiegel naar Ella. 'Kan jij eigenlijk wel autorijden?' vroeg ze.
Thomas knikte. 'In computerspelletjes kan ik het ook, dus dan kan ik het ook wel in het echt,' zei hij.
Ella zuchtte en sloeg haar hand voor haar hoofd.
'Waar gaan we heen?' vroeg Cassandra. 'Laten we naar de binnenstad gaan. Daar zijn winkels en restaurants waar we eten en drinken kunnen halen,' zei ik. Thomas knikte en startte de auto. 'Kunnen we als we toch naar de stad gaan langs mijn huis? Misschien kunnen we mijn ouders redden,' zei Joselien. 'Ik denk niet dat daar tijd voor is. Misschien is het zombie-virus al wel zodanig verspreid dat iedereen in de stad ook al zombies zijn geworden,' zei ik.

"Bzzp Bzzp!"
Ik pakte mijn telefoon uit mijn broekzak.

SHAMIRAAA is offline 

SHAMIRAAA: Mirthe en ik gaan zo naar de stad.
SHAMIRAAA: Denis Genreau had net op zijn instastory gezet dat hij in de stad was
SHAMIRAAA: we willen hem zoeken zodat ik met hem op de foto kan gaan! 

'O, nee,' zei ik geschrokken. 'Wat is er?' vroeg Thomas , terwijl hij de straat uit reed.
'Shamira en Mirthe zijn onderweg naar de stad,' zei ik. 'Zijn zij ook nog niet gebeten dan?' vroeg Joselien ongerust.
'Nee,' antwoordde ik. 'Maar straks wel als ze in de stad komen,' zei Ella. 'Waarom gaan ze naar de stad dan?' wilde Cassandra weten. 'Een bekende voetballer is in de stad en ze willen hem heel graag ontmoeten, want hij is Shamira's idool sinds we in de tweede of derde klas zaten,' legde ik uit.
'We moeten zorgen dat ze niet gebeten worden,' zei Joselien. 'Ook dat nog! We moeten zorgen dat we zelf in veiligheid zijn, daarna pas anderen,' mopperde Wouter.
'Wouter Laagmeer! Hoe haal je het in je hoofd dat te zeggen! Shamira en Mirthe zijn onze beste vriendinnen!' zei Joselien boos.
'Oké, oké, rustig aan. Ik bedoel maar dat we waarschijnlijk toch te laat zijn. Met de fiets ben je veel sneller in de stad dan met de auto. Ze zijn vast al gebeten voordat wij überhaupt in de buurt zijn.' 'Dan kunnen we nog wel een poging wagen,' zei Ella.
'Ik ben het met Ella eens,' zei ik. 'Ik ook,' zei Thomas. 'Ik ook,' zeiden Joselien en Cassandra in koor. 'Oké, best, maar kom niet bij me uithuilen wanneer we te laat zijn,' zei Wouter en hij staarde chagrijnig uit het raam.

'We zijn er bijna,' zei Thomas na vijf minuten rijden.
We hadden ondertussen al een aantal zombies aangereden en ontweken.
'Arme Shamira en Mirthe. Kijk hoeveel zombies er lopen. Ze zijn ten dode opgeschreven,' zei Joselien, terwijl ze somber naar buiten keek.
'Pak allemaal je knuppel, we stappen hier uit,' zei Thomas en hij parkeerde de auto tegenover het museum.