TUZAK

8🍺DAMGA

SINIR: 100 OY 250 YORUM

Yorumları coşturalım olur mu?

Saçmalamak serbest.🙅

Medya: Zincir.

❦

Sahiplenilmiş miydim?

Bunun adı tam olarak neydi?

Bilmiyordum.

Jiletin verdiği merhemi, dövmenin üzerine ince bir tabaka halinde sürerken canım oldukça yanıyordu.

Eve gelmiştik, Zincir'in yüzüne bir kez bile bakmadan odaya çıkmış, saatlerdir öylece aynadan boynumu izliyordum. Ağlamaktan gözlerim kızarmıştı, boynum o kadar çok acıyordu ki, dokunamıyordum. Küçücük bir temas, kocaman bir çığlık atmama sebep oluyordu.

Elimdeki merhemi komidine fırlatıp sandalyemde arkama yaslandım. Bu merhemin işe yaradığından emin değildim, geleli saatler olmuştu ancak boynumun acısı geçmiyordu.

Telefonum titrediğinde bakışlarım masaya indi, bir bilinmeyen vakası yaşamak istemiyordum, bu yüzden elim telefona korka korka gitsede mesaj Whatsapp grubumuzdan geliyordu.

Zümrüt: Biz eve vardık, haberiniz olsun.(23:36)

Her bokumuzu bu grupta bildirecek ve bir arada olmadığımız zaman burada durum değerlendirmesi yapacaktık. Neden? diye sorduğumda birlik ve beraberliğimiz hakkında edebiyat kasmıştı Zümrüt, konuşmasının yarısını dinlememiştim zaten, bazen çok saçmalayabiliyordu.

Öylece ekrana bakarken zihnimdeki sorular hüküm sürmeye devam etti. Onlardan ayrılalı birkaç saat olacaktı, bu mesaj için geç olmamış mıydı?

Tekrar bildirim geldi, merakla gelen bildirime baktığımda anında görüldü yaptığım için küçük çaplı bir kriz geçirdim.

Zincir: İyi dinlen, görevin yaklaşıyor. (23:39)

İsmini görmek bile o kadar sinirimi bozuyordu ki, şimdi bu odadan çıkıp elli sekiz yerinden bıçaklamamak için kendimi zor tutuyordum. Evet yapardım, gözüm dönerse her şeyi yapardım. Neden elli sekiz olduğunu sormayın çünkü bende bilmiyorum.

Ve asıl zevkli kısım geliyordu, başkalarının görevinde seyirci olmak.

Zümrütün görevi yarın olmalıydı, doğrusu onu izlemenin keyifli olacağını düşünüyordum. Cimrilik denilebilir, ya da anlayışsızlık, ancak ben böyleydim, kendime yapılınca hoşnut olmayan ancak başkasına yapılırken keyiflenen.

Ayaklanıp, odadan çıktım ve mutfağa doğru ilerledim. Susamıştım.

Neyseki bu sefer Zincirin odasından garip sesler çıkmıyordu. Zaten çıksa, geçen ki kadar sakin davranacağımı zannetmiyordum.

"Zümrüt yarın gece o işi hallediyor merak etmeyin, en geç sabaha elinizde olur..." Kaşlarımı çatıp, sesin geldiği tarafa döndüm. Zincir terasta telefonla konuşuyordu. Yeni banyo yapmış olmalıydı saçları nemliydi ve belinde ki sarılı havlu, her an kalçasından sıyrılacakmış gibi duruyordu. "Meyhanedeki depoya gönder adamlarını, saat beş gibi."