That One Mistake

Chapter 28: Paytime

** Before anything else, gusto ko lang ipaalala o ibahagi sa inyo ang isang napakamahalagang salita. Sana isapuso nyo talaga ito kahit saanman kayo magpunta. Mapababae ka man o mapalalake, lesbian or gay- basta't isa kang nilalang ng mundong ito, pakatandaan mo ang salitang ito. "RESPECT" . :) Madaming kumakalat kaya mas mabuting wag na lang tayong magsalita o makisawsaw pa na parang may alam tayo. Respect. RESPECT.

Enjoy reading!

———

NAGISING ako dahil sa hapding nararamdaman sa aking magkabilang braso. When I opened my eyes, nasa loob na ako ng isang kotse. My body is tied on the driver's seat and my mouth is covered with a tape.

I'm all alone inside a car in the middle of nowhere. The only thing visible to me is the reflection of the moon in the sea. Where the hell am I? I'm not dumb not to know I'm in a cliff but where? Where exactly?

Gamit ang pwersang inipon ko, sinubukan kong makawala sa pagkakatali subalit di ko magawa. Parang pinaparusahan ko lang din ang sarili ko dahil mas humahapdi ang balat kong pulang-pula dahil sa higpit ng pagkakatali. I looked around the car to see if anyone's out there who could help me but I got nothing.

Pinanghihinaan na ako ng loob dahil sa kinalalagyan ko. I wanted to scream for help but my mouth just released moans. Thanks to the tape!

Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata nang tuluyang maubos ang lakas ko. A tear jerked off my eyes when reality has completely engulfed my system. Wala na akong kawala sa ngayon. Evory put me here to make sure I wouldn't escape.

Jeez!

MY eyes opened in fear when the door of the car opened. Nandilim ang paningin ko nang makita ang nakangising si Evory. He entered the car and sat on the passenger's seat.

He didn't face me, though. Nakatingin ito sa harap nya.

"You really did it. Ang lakas ng loob mong kontrahin ako, Laren." Ani nito sa isang malalim na boses.

I replied to him but everything came as a mumbling sound.

"Pati ang walang-kwenta kong step sister ay naidale nyo pa. That bitch betrayed me!"

Sa pagkakataong ito, nanlilisik ang mga mata nya na humarap sa akin. Pwersahan nyang hinawakan ang baba ko.

"WALA NA ANG KOMPANYA KO! TANGINANG ANTONIO NA YAN, LAHAT NA PINAGHIRAPAN KO KINUHA NYA NG ISANG PITIK LANG!"

"asdgfh!?#$!?"

"THAT COMPANY IS MY LIFE! HE FUCKING MESSED WITH THE WRONG PERSON!" Mas diniinan nito ang pagkakahawak sa panga ko. "Simple lang ang hiningi ko sayo, hindi ba? Stay beside that man but don't you fucking dare go beyond the line! Pero anong ginawa mo!?" His eyes widened and God knows how scary he looks right now. "MALANDI KA! I KNEW YOU'RE NOT THE RIGHT WOMAN IN THE FIRST PLACE. TANGINANG RECTINE!"

Nangingilid ang mga luha ko dahil sa takot pero mas nilakasan ko ang loob ko. Hindi ko hinayaang makita nya ang nararamdaman kong takot.

I glared at him and spitted nonsense kahit na di nya ito maintindihan.

"ILANG TAON KONG TINRABAHO, PINAGPUYATAN, AT BINUO ANG KOMPANYA KO, LAREN. PERO DAHIL SAIYO, LAHAT NG IYON NAWALA. Have you heard of the news?" Sumeryoso ito. His other hand went to caress my face. It was soft at first, but then he slapped me hard. Napapikit ako sa lakas ng impact ng pagsampal nyang iyon. "My company is now owned by Jeserr Antonio."

Nagulat ako sa sinabi nya. The last time Jeserr and I talked about Evory, nasa proseso pa lang sya ng pagkuha ng kompanya nito. Mukhang tuluyan na ngang nailipat sa kanya ang kompanya.