That One Mistake

Chapter 30: Freedom

** still on the third person point of view

ILANG BESES na nagising si Winey mula sa mahaba nyang pagkakatulog subalit dahil sa kahinaan ng kanyang katawan ay agad din syang bumabalik sa pagpikit.

It was only early in the morning when she totally got her senses back. Sa unang pagmulat ng mga mata nya, isang napakapoging nilalang ang nakita nya. Truthfully, she already saw the man when she woke up several times however that was the first time she has watched him longer. Although he wasn't a familiar face to her, she couldn't help but feel happy that the man stood by his side all night.

"Boyfriend ka ba ni Igon?" It was that question that stopped the guy from talking to her. Matapos nyang bitawan ang tanong na ito, nginitian lang sya ng lalaki at agad itong nagpatawag ng doctor.

After talking to the doctor, binalikan din sya ng lalake na may dalang almusal. He didn't join her though. Nang maibigay nito ang almusal nya ay agad nang lumabas ang lalake at di na nya muling nakausap pa.

"Buti naman nandito ka na." Ani ni Winey sa kaibigan si Igon. Kararating lang nito sa ospital. Bukod dito, kasama rin nya ang kakambal ng mama nya at ang lola Fel.

"Nasaan na ba kasi si Jeserr?" Igs asked her while peeling the oranges for her.

"Jeserr? Ah! Iyong boyfriend mo ba?"

Napaubo si Igon sa tanong nito. Kahit na ang dalawang babae ay napataas ang kilay sa sinabi nya.

"Iha, asawa mo si Jeserr." Her mommy Divian went to her side and told her. Kumunot lamang ang noo nya.

"Asawa ko?" Nilipat nya ang tingin kay Igon. "May asawa ako??"

"Winey, di magandang biro yan ha. Buong magdamag kang binantayan ni Jeserr. Hindi nga siguro nakakain ng maayos iyon." Igon stopped what he's doing and talked to her seriously.

Her lips thinned. She is confused.

"I don't know what you guys are saying. Hindi ko talaga maalalang may asawa ako. I-I don't even know what accident I went through para maospital. Ano bang nangyari?"

Nagkatinginan ang tatlo. Gaya ni Winey, nagtataka rin ang mga ito.

Lola Fel was about to say a thing when the doctor came in.

"Good morning. I am Dr. Suares. Ako po ang doktor ni Miss Winey at kaibigan din po ako ni Jeserr."

He extende his hand to Igon, lola Fel and mommy Divian. Winey just smiled at him.

"Tamang-tama ang dating mo, doc." Ani ni Igon. "Winey is acting a bit strange. Hindi nya maalala si Jeserr."

"I already explained the situation of our patient to her husband." Paliwanag ng doktor.

"We haven't seen my grandson. Wala sya nang makarating kami rito." Lola Fel said.

Tumango naman ang doktor na parang alam ang nangyayari.

"Miss Winey is slowly getting back to normal. Dahil sa kritikal na naging kalagayan nya kahapon, naapektuhan ang utak nya. Brain hypoxia due to drowning causes temporary memory loss, and trouble in decision-making." The doctor looked at Winey with assurance. "Pero wag po kayong mag-alala miss Wine. You'll get your memories back. It will not be in a snap of a finger but slowly, you will have them back. Sa ngayon, kailangan po muna kayong umasa sa ventilator para bumalik sa normal ang iyong paghinga."

"Pero di ko maintindihan kung bakit ang anak ko lang ang di nya maalala, doc." Uttered Mommy Divian.

"Kadalasan ang taong huling iniisip ng biktima ang sya ring nakakalimutan nya sa paggising nya. Wag po kayong mag-alala ma'am, babalik din naman po ang mga alaala nya."