Runaway Groom -- (EDITING)

Chapter 49 - Windelyn's Last Part

~*~

Chapter 49

"ang sabi mo mahal mo ako! pero bakit hindi mo ako pinagtanggol?"

"Uh.... What?"

"I thought you love me!! But why did  you not talk about us? You left me dumbfounded!!"

"I'm really sorry..... but I really can't....... you know my career right?"

"Always your career! You're stupid career! Arghhh! I hate it. But I don't know what I can do!!!"

at narinig kong umiyak si Steph. Ayoko ng pumasok, ayoko din naman makinig sa usapan nila, pero rinig kasi talaga eh. Isa lang talaga magagawa ko ngayon.

Magpa-conference.

~

Hindi sa nangingielam ako pero, gagawin ko to, para sa amin. Yes me, andon kaya pangalan ko!! Sinabi na mas bagay daw ako kay Edward at ayaw daw nila kay Steph. Well, syempre sabi nung mga fans ni Edward yan. *sigh*

And, hindi alam nina Edward tong gagawin ko, nagulat nga si Mrs. Bolea, kasi sabi ko, kung pwede  tawagin yung mga alam niyo na, yung mga chismosa kung baga, reporter o media.

At ito na na, ngayong hapon na to.

Sasabihin ko na, na....

Kaya ako pumunta sa Italy, is to find myself. Pero nadisappoint ako, kasi, yung friend ko, (referring to Edward) nahihirapan, hindi ko sinisisi na dahil sa fans niya, pero kasi, kung ako si Steph. Masasaktan ako, babae din ako, at naging kaibigan ko din si Steph. At alam ko din yung pinagdadaanan niya, kaya sana, i-congrats na lang natin sila for their wedding. Thank you!

~

(Timeline: Nasa hospital si Louella/ Bumalik yung ala-ala ni Renzo)

Me: Sure thing. I can go.

Ms. Kee: You sure?

Me: Yeah. I live there.

Ms Kee: Oh. Sorry, I didn't know about that, well enjoy!

Me: Sure! Thank you.

Yesss! Makakabalik ako ng Pinas for almost two weeks, kasi 12 days eh.

5 days sa Manila and 1 week sa Palawan! :O

Yes, month passed, simula nung nagpaconfe ako, after that, wala ng naninira kay Steph, nagthank you din sila sa akin, pero sabi ko naman, hindi na kailangan, and after a week non, nagpakasal na sila! Rush Wedding yon. Ako nga gumawa ng wedding dress niya eh.

I'm so happy! Kasi yun yung unang damit na nagawa ko! Yung ako yung nagdesign, at ako yung nagtahi! Pero syempre may katulong din ako >.<

At opo, naging maganda ang trabaho ko dito, naging designer na po ako, at sa kabutihan, hindi na ako ginugulo ng ama ko, siguro masaya na siya kasi nandito ako.