~*~
Chapter 50 - It's New Year and We're Good.
Does love really conquer all?
Alexa's POV
(Timeline: December 29)
Nakauwi na kami from Galera, 2 days ago, pero grabe, ramdam ko pa din yung pagod don! at yung..... sakit.
It really kills me deep inside. But I just can't show it.
Why? Kasi... ayoko ng pahirapan pa yung sarili ko,
I'm already 21 years old. Life is too short. Bakit pa ako magiinarte right?
Pero, sabi nga ng iba, bata pa ako, makakahanap pa ng iba... Pero hindi naman masama ulit i-try diba? Wala namang mawawala, masasaktan lang naman.
Yeahright. Masasaktan. Akala mo ang dali lang noh? Wala eh. Sobra na kasi akong naging manhid sa 'mga' nangyari. Masisisi niyo ba ako? At tsaka, hayaan na natin, pagsubok lang yon.
Love conquers all. nga diba?
*
Nandito ako ngayon sa condo, naayos na yung nirenovate, pero sa tingin ko, dun na ata ako sa bahay. Diba may party sa New Year? Kung natatandaan niyo pa.
At tsaka, gusto ni Mama, dun na daw ako sa bahay, namimiss na daw niya ako. Dahil mabait akong bata. Susundin ko na lang sila, nakakalungkot din naman magisa noh! May bahay naman akong uuwian.
*knock*knock*knock*
May kumakatok. Hininaan ko muna yung TV, tapos pumunta ako sa may pintuan.
*opens the door*
"Hi!" bati sa akin ni Chris, pagbukas ko ng pintuan.
Nginitian ko lang siya. "Tara, pasok." sabi ko at pinapasok siya. Umupo naman siya sa sofa.
"Naparito ka?" tanong ko at tumabi sa kanya.
"Bawal ba?" sabi niya at tumingin sa akin. Tae tong lalaking to. Sarap pektusan.
"hmmm? Di naman. Hindi lang kita inaasahan na pumunta dito" sabi ko at tumungin ulit sa TV.
"sino bang inaasahan mo?" tanong niya at tumingin din sa TV, sabi ng peripheral vision ko:P
"wala naman, si bestie sana. Kaso busy kay Joshua" - ako
"Ah! :) Grabe, hindi ko akalain na magiging sila ni Jessy!" - Chris
"Onga eh! Hindi ko nga din akalain na makakasama mo ang pinsan ko for one year" note the sarscarm. Haha! Eh bakit ba?! Gusto ko sabihin yon eh :P
"Look, if that's what you wh---"
BINABASA MO ANG
Runaway Groom -- (EDITING)
Teen FictionSimpleng babae lang naman ako, na gustong ikasal. Makaranas ng isang Best Wedding Ever. Matutupad ko na yun eh, kasama yung taong mahal na mahal ko, pero bakit ipinagkait mo sa akin yun? Bakit mo nagawa yun? Bakit mo ako iniwan?