KÖTÜ ŞANS

Baba

^^

Eve geldiğimizde akşam olmuştu. Savaş yorgunluğunun ardından sıcak bir duş almanın iyi hissettireceğini düşünüp,duşa girmişti.

Bense,odamın penceresinden içeri vuran ay ışığını izliyordum. Öylesine parlak ve güzeldi ki,insanın diğer güzellikler gibi bununda son bulacağına inanası geliyordu. Öylede olacaktı zaten.Sabah kalktığımda ay tüm zarafetiyle terk etmiş olacaktı beni.

Aklımdakileri uygulayıp uygulamamak konusunda gidip geliyordum.

Yapabilir miydim ? İntihar edebilir miydim gerçekten?

Hayır hayır bunu yapacak kadar cesur değilim ben.Ölmek sandığım kadar kolay olmayacaktı.ve ben ölemeyecek kadar korkak biriydim.

Aptal gibi hissediyordum kendimi. Gitmeyi beceremiyordum , zaten kalmak gitmekten daha zordu. Ben ne kalabiliyordum ne de gidebiliyordum. Sanırım şu anki hislerimin ,halk arasındaki ismi,yaşarken ölmekti.

Yaşayan bir ölü.

HAYIR HAYIR YİNE ABARTIYORUM BENDEN DAHA KÖTÜ DURUMDA OLAN İNSANLAR VAR.

Hala hayattaysam iyi durumdayım demektir. Sanırım artık bencil biri ,belkide arsız biri olacağım ki unuta bileyim her şeyi.

Yada sadece görmezden gelebilirim...

Derin bir nefes aldım ve mırıldandım kendi kendime.

"Mutlu olabilirim."

Derken ,çalan kapıyı duyup aşağı indim. Kimdi ki bu saatte gelen.

Kapıyı açtığımda ,babam suratındaki yanık izi ile karşıladı beni.

Bir şey söylemedi,ilk adımı benden bekliyordu belli ki.

Daha çok bekleyeceğini idrak edince ,

"İçeri girebilir miyim?"

"Hayır."

"Peki burada konuşalım o zaman."

"İstemiyorum."

"Dinle kızım sadece."

Suratını görmek dahi istemiyordum ama dinlemem gerekiyordu onu.

Bunca yılın hatırına...

"Anlat."

"Her şeyi öğrenmişin anlaşılan. Buda seni çok sinirlendirmiş olmalı ki evimizi yakmaya cesaret ettin. Ama sorun değil. Haklısın biliyorum ve bir şey var bildiğim ben iğrenç bir kocayım ama inan bana asla ve asla kötü bir baba olmadım."

"İyi bir baba olsaydın ,kızının annesini kaybetmesine göz yummazdın."

"Elimden gelenin daha iyisini yaptım kızım. başarılı olamasam da. Şimdi buraya seninle vedalaşmaya geldim. Nereye diye sormazsın muhtemelen ama yinede söyleyeyim. Tamamen battım kızım. Borçları ödeyemediğim için ,şikayette bulunmuşlar ve hapse atılacağım muhtemelen. "

Yutkundu ve devam etti can yakan sözlerine. Arsız olurum diye hedeflerken ,şimdiki hali üzüyordu beni. Sarılmak gelse de içimden,bunu yapamazdım. O yaptıklarının bedelini ödüyordu şimdi. Bense sarılarak onu ödüllendiremezdim .

Bunu kendim için değilse bile annem için yapmazdım. O da hak etmemişti yaşadıklarını ...

"Aysun'da Çınar'ı alıp dönmüş memleketine,yangından kaçırdığı mücevherlerle. Hak ettiğimi düşünerek peşinden gitmedim kızım. Onunda suçu yoktu ,niyetini bilmeme rağmen böyle davrandığım için tam bir aptalım."

O anlattıkça içim eriyordu. O bu kadarını hak etti mi ,emin değilim.

GİT ARTIK. AKSİ TAKDİRDE GÖZYAŞLARIM ARKANI DÖNMENİ BEKLEMEDEN DAMLAYACAKLAR.