ထာ၀ရထက္ပို၍

အပိုင္း-(၆)

"That should be me...
Holding your hand ...
That should be me...
Making you love...
That should be me...
This is so sad...
(That should be me)*2...
That should be me...
Feeling your kiss...
That should be me...buying your gifts.
This is so wrong I can't go on till you believe ...
That should be me..."
"ေကာင္းေနတာပဲကို...ဘာလို႔ရပ္လိုက္တာလဲ Perth"
Perth တီးလက္စ ဂစ္တာကို ေဘးသို႔ခ်လိုက္ရင္း
"စိတ္မပါဘူး"
"ဟမ္...ေကာင္းကြာ"
သူ႕စကားကို P'Titleက ေထာပနာျပဳသည္။
သူေရာက္ေနသည္က P'Title ပိုင္ေသာ Studioမွာ။
တိတိက်က် ေျပာရရင္ P'Title ၏ ေကာင္ေလး P'Earth ၏ Studioမွာ.........
P'Earth က Bangkokမွာ မရိွေပ။ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ Koreaသို႔ ထြက္သြားသည္မွာ တပတ္ခန္႔ ရိွေပၿပီ။ P'Earth က ပန္းခ်ီျပခန္း မ်ားစြာပိုင္သည္။ ေအာင္ျမင္ေသာ စီးပြားေရးပညာရွင္ေပမယ့္ studio ေထာင္ထားသည္။ စီးပြားျဖစ္မဟုတ္...သူတို႔အုပ္စုေတြ စု၍ အနားယူရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္သာ ျဖစ္သည္။ P'Title ႏွင့္ P'Earth က အတြဲညီသည္ ဟုပင္ ေျပာရမည္။ နာမည္ရ ပန္းခ်ီဆရာ P'Title က ဖူးစာေရးနတ္၏ ေကာင္းမႈျဖင့္ P'Earthႏွင့္ ဆံုသည္။ P'Title က ပန္းခ်ီဆရာေပမယ့္ သူတို႔ေလာက္သာ သိၾကျခင္းပင္။ အေၾကာင္းမူကား P'Titleက သူဆြဲေသာ ပန္းခ်ီကားမ်ားကို နာမည္တမ်ဳိး သံုးကာ ေရးဆြဲျခင္းပင္။ ၀ါသနာအေလ်ာက္ ပန္းခ်ီဆြဲသလို Bar လည္း ပိုင္သည္။ လူငယ္ေတြဆိုေပမယ့္ ေအာင္ျမင္ေသာ လူငယ္ေတြပင္။ ႏွစ္ကုန္တြင္ လက္ထပ္ဖို႔ပင္ စီစဥ္ထားၾကသည္ေလ.........

❤

"ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ...Perthရယ္...ဒီရက္ပိုင္း မလန္းဘူးေနာ္"
"ဒီလိုပါပဲဗ်ာ...စိတ္ေတြေနာက္က်ိေနတာ"
"ဟိုေန႔က ရန္ျဖစ္တဲ့ကိစၥ ေၾကာင့္လား"
"ဟူး...မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာေတာင္ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္း"
"Saintကေတာ့ မင္းကိုေတာ္ေတာ္ သံေယာဇဥ္ရိွပံုပဲ"
"အာ...အဆက္စပ္မရိွ...P'ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"Siwatငါ့ကိုေျပာတယ္...မင္း Saintကို တကယ္မေျပာျပေတာ့ဘူးလား"
"ဘာကိုလဲ"
"ရန္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းကို..."
"ဘာမ်ားလဲလို႔...ဘာမွမွ အေရးမႀကီးတာ မေျပာခ်င္ဘူး"
ေျပာေျပာဆိုဆို ထသြားေသာ Perthေၾကာင့္
"ဒါဘယ္လဲ..."
"........."
သူ႕အေမးကို မေျဖဘဲ ထြက္သြားေသာ Perth၏ ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း Mark Siwat ၏ စကားမ်ားက
နားထဲ အစီအရီ တိုး၀င္လာသည္။
"Perthက သူ႕ကို ရန္စတည္းက ထိုးမယ္ တျပင္ျပင္ျဖစ္ေနတာ P'ရ...ကြၽန္ေတာ္ဆြဲထားလို႔ သူစိတ္ေျဖၿပီး neglectလုပ္လာတာ...အာ့ေကာင္ေတြ လြန္
တာဗ်...Perthဘက္က မတံု႔ျပန္ေတာ့ ပိုစတယ္...အဆိုးဆံုးက P'Saintကို သံုးႏႈန္းလိုက္တဲ့ ေ၀ါဟာရေတြပဲ... အာ့ဒီမွာ ဘယ္လိုမွ ထိန္းမႏိုင္ဘဲ ထိုးကုန္ၾကတာ...
အင္း...ကြၽန္ေတာ္လည္း ေျပာသာေျပာတာ...Perthကို အခုလို ပံုစံနဲ႔ မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး...သူကကြၽန္ေတာ့္ညီအကိုလို
ပါပဲ...သူအရင္က အခုခ်ိန္ထိေပါ့ေနာ္ ေကာင္မေလးေတြ ထည္လဲတြဲတာ...Clubတက္တာ...အရက္ေသာက္တာေတြ ေလ်ာ့ေစခ်င္ၿပီ...အခုေတာ္ေတာ္ ၿငိမ္တာကလည္း P'Saint ထိန္းေပးတာေၾကာင့္ပဲ...ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ကိုအတည္တက် ျဖစ္ေစခ်င္လွၿပီ...သူနဲ႔အသင့္ေတာ္ဆံုး
က P'Saintပဲ လို႔ ထင္တယ္...တခ်ဳိ႕ P'Meanေတာင္ ထိန္းမရတာေတြက P'Saint တခြန္းနဲ႔ သူလိုက္ေလ်ာတာ...သူ႕စိတ္သူ သိမလားမသိေပမယ့္ ေဘးက ကြၽန္ေတာ္တို႔က ျမင္ၾကည့္လို႔ရတယ္...လံုး၀မစြန္႔လႊတ္ေတာင္ သူေလ်ာ့ေတာ့လုပ္တယ္........."
ထိုစကားမ်ားက သူတို႔ျပသနာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ရက္တြင္ Siwatကိုယ္တိုင္ သူ႕ကို ေျပာျပခဲ့ျခင္းပင္.........
"အင္း...မင္းစိတ္ကို မင္း နားလည္လာပါေစလို႔ P'ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ Perthရယ္"
❤❤❤
"သားSaint"
ေက်ာင္းအိမ္စာေတြ ထိုင္လုပ္ေနတုန္း အခန္း၀က ေမေမေခၚသံေၾကာင့္ သူလွည့္ၾကည့္မိသည္။ ေမေမက ခ်ဳိသာေသာ အၿပံဳးတစ္ခု ႏွင့္ သူ႕နားလာထိုင္သည္။ သူ႕အၿပံဳးခ်ဳိခ်ဳိေလးေတြက သူ႕ေမေမဆီက အေမြရသည္ ထင္သည္။ ဒါဆို Perthရဲ႕ eye smileေလးေတြက သူ႕ေမေမရဲ႕ အေမြျဖစ္မည္။ သူ႕ေမေမကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မေတြ႕ဖူးေပမယ့္ Perthက ခနတိုင္း ျပဖူး၍ သူရင္းႏီွးသည္။ ထိုစဥ္ကပင္
"မင္းရဲ႕eye smileေတြက မင္းေမေမအေမြ ျဖစ္မယ္"ဟု
သူေျပာေတာ့ ေကြးၫႊတ္သြားမတတ္ပင္ ၿပံဳးျပဖူးသည္။ ေအာ္...သူမလည္း ခက္ပါသည္။ အခ်ိန္တိုင္း ဒီေကာင္ေလးပဲ ေတြးမိေနသည္။
"အားလပ္ရက္မွာ အခန္းေအာင္းၿပီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ သား"
"သား အိမ္စာတခ်ဳိ႕ အၿပီးသတ္ေနတာ ေမေမရဲ႕...ကိစၥ ရိွလို႔လား ေမေမက"
"အင္းေမေမ ပန္းမ်ဳိးေတြ သြားၾကည့္ခ်င္လို႔ သားအားရင္ လိုက္ပို႔ခိုင္းမလို႔"
"အာ...လိုက္ပို႔မယ္ေလ...အိမ္စာလည္း သားအၿပီးသတ္ၿပီးၿပီ ပဲဟာ..."
"အာ့တာဆို ေမေမအ၀တ္စားလဲၿပီး ေအာက္ကေစာင့္ေနမယ္
သားျပင္ၿပီး ဆင္းလာခဲ့..."
"Kha...ေမေမ"
❤❤❤
Saintပန္းဆိုင္ေရွ႕တြင္ ကားရပ္လိုက္ရင္း
"ေမေမ...သားအျပင္ကပဲ ေစာင့္မယ္ေနာ္"
"အင္း...ေမေမအျမန္ဆံုး ျပန္လာမယ္"
ေမေမ ဆိုင္ထဲ ၀င္သြားေတာ့မွ သူကားအျပင္သို႔ ထြက္လိုက္သည္။ ရာသီဥတုက မိုးေအးေအးႏွင့္မို႔ ေနလို႔ေကာင္းလွသည္။ တိုက္ခတ္လာေသာ ေလကို တ၀ႀကီး႐ႉလိုက္ေတာ့ လန္းဆန္းသြားသလို ခံစားလိုက္ရ
သည္။ ဆိုင္၏ ေရွ႕တြင္ရိွေသာ ေရကန္ႀကီး...
စိမ္းစိုလွေသာ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ တည္ထားသည္မို႔ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းလွသည္။ ေလွာင္အိမ္မွ လြတ္ခါစ ငွက္ကေလးလို Saintေပ်ာ္ျမဴးေနသည္။
႐ုတ္တရက္...
သူ႕ေတြ႕လိုက္ရတာက
"Perth...???"
ဟုတ္ပါသည္။ သူ႕ျမင္တာမလြဲ...Perth ပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တေယာက္တည္း မဟုတ္...ခပ္ငယ္ငယ္နဲ႔ ေခတ္ဆန္ဆန္ ေကာင္မေလးႏွင့္...
သူ႕ေဘးက ျဖတ္သြားေတာ့ နီညိဳေရာင္ ဆံပင္ရွည္ကို ျဖန္႔ခ်ထားေသာ ေကာင္မေလးက သူ႕ကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္သြားသည္။ Perthကေတာ့ ကားေမာင္းေနရင္း လက္တဖက္က ေကာင္မေလးလက္ကို ကိုင္ထားကာ မ်က္ႏွာကို ေကာင္မေလးဘက္ လွည့္ထား၍ သူ႕ကိုျမင္ပံုမရ။
ႏွလံုးသားကို အပ္ခြၽန္ခြၽန္ႏွင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမေနႏိုင္စြာ ေက်ာခိုင္းပစ္လိုက္မိသည္။
ၿပိဳင္ကားေလးကေတာ့ ေလးညိႇဳ႕မွ လႊတ္တဲ့ ျမားတစင္းလို ေျပးလႊားသြားေတာ့သည္။
က်က္ကာစ ႏွလံုးသားဒဏ္ရာ ခ်ဳပ္႐ိုးေျပသြားပံု ရေသာ ေကာင္ေလး ...
ဒါက ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္ ခ်ဳပ္႐ိုးေျပျခင္းမ်ားလဲ???
❤❤❤
"စာသင္ႏွစ္လည္း တစ္၀က္က်ဳိးၿပီ excursion ေတြ စေတာ့မယ္ထင္တယ္ "
Meanက စကားစလာသည္။
"ဘယ္သြားမွာလဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း လိုက္မယ္ေလ"
"မင္းတို႔ေမဂ်ာနဲ႔ မင္းတို႔ သြားေလ ...ဘာလာေၾကာင္တာလဲ
Seniorေတြၾကားထဲ"
Mark၏ အေမးကို Meanက ျပန္ေဟာက္သည္။ Planက "ကြၽန္ေတာ္ၾကားတာ တစ္ခုရိွတယ္ excursion ထက္စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္..."
Planစကားအဆံုး အစက စိတ္မ၀င္စားပံု ျပေနၾကေသာ သူတို႔ အကုန္ေခါင္းေထာင္လာသည္။
"......... ဘာလဲ??? "
"scholarေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ excursion ...scholarရထားဖူးတဲ့ေက်ာင္းသားေတြပဲ ေရြးလႊတ္မွာ"
"Saint "
သူတို႔ေတြ အေျခအတင္ ျဖစ္ေနၾကတုန္း
Saint နာမည္ေခၚသံေၾကာင့္ အသံလာရာ ေခါင္းေထာင္ ၾကည့္မိေတာ့
Senior Captain ...
ခဲေရာင္ပံုစံ ဆံပင္တို႔နဲ႔ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ Captainက Saintတို႔ေမဂ်ာက လူေခ်ာတစ္ေယာက္...
ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ေက်ာင္းသားျဖစ္သလို ေက်ာင္းရဲ႕ကိစၥအခ်ဳိ႕ ကို တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ ေပးေလ့ရိွသည္။ (ေက်ာင္းေကာင္စီလို သေဘာမ်ဳိးေပါ့...ကြၽန္ေတာ္ မေျပာတတ္လို႔ပါ 😁)
"ရွာလိုက္ရတာကြာ..."ဟူေသာ စကားသံႏွင့္ အတူ အနားေရာက္လာသည္။ ေမာဟိုက္ေနပံု ရ၍ Saintက ေရဘူးကမ္းေပးလိုက္သည္။
"ဘာကိစၥရိွလို႔လဲ စီနီယာ"
"မင္းတို႔ကို ...မင္းတို႔လည္း ၾကားၿပီးေရာေပါ့..."
"ဘာၾကားရမွာလဲ"
အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ ျပန္ေမးေနေသာ Meanကို ပါးစပ္ပိတ္ေစရန္ ပခံုးကို ႐ိုက္လိုက္သည္။
"အ...Saint"
သူအရိပ္အကဲႏွင့္ ပါးစပ္ပိတ္ဖို႔ ေျပာမွ ကို္ယ္ေတာ္က ပိတ္ေတာ့သည္။ ဘယ္ေတာ့မွ စကားေျပာမတတ္ေသာ လူ႕ဂြစာကို ဟန္႔လိုက္ၿပီး Saintဆက္ေမးလိုက္သည္။
"။scholarေက်ာင္းသားေတြexcursion ကို ေျပာတာလား"
"အင္း...ဟုတ္တယ္...အာ့တာ ငါတို႔ေမဂ်ာက မင္းပဲေလ Saint...အာ့တာ မင္းသြားရမယ္...ဟိုမွာေလ့လာေရး သေဘာမ်ဳိးဆိုေပမယ့္ ကံေကာင္းရင္ အာ့ဒီမွာ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ေတြပါ ရမွာ"
"မလိုက္ရဘူး!!! "
စကားမဆံုးခင္ Perth၏ျဖတ္ေအာ္လိုက္သံေၾကာင့္ Captainပါးစပ္ပိတ္သြားသလို အကုန္လွည့္ၾကည့္မိသည္။ Perthအနားမွာ ရိွေသာ Markကလ်င္ျမန္စြာပင္ ပါးစပ္ကို ပိတ္လိုက္ၿပီး
"ဟီး...ဘာမွမဟုတ္ဘူး...အကိုတို႔ဆက္ေျပာၾက"
Perthကေတာ့ Markပါးစပ္ပိတ္ ထားတာကို ရေအာင္႐ုန္းေနသည္။
"ဟို...ၿပီးရင္ အေၾကာင္းျပန္ေပးမယ္ေလP'..."
အကင္းပါးလွေသာ Saintကပင္ စကားစကို ျမန္ျမန္ျဖတ္လိုက္ရသည္။ မျဖတ္လို႔ကမရ...႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ေတြကို ျဖစ္ကုန္ၿပီေလ...
"အင္း...အာ့ဆိုလည္း သတင္းေကာင္းကို ေစာင့္ေနမယ္ကြာ
သူ႕ပခံုးကို ပုတ္ရင္း ထြက္သြားေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။
႐ုတ္တရက္ Perthက သူ႕လက္ကို ဆတ္ခနဲဆြဲကာ ေခၚလာမႈေၾကာင့္ ႐ုန္းခ်ိန္ပင္ မရပဲ ပါလာသည္။ လူရွင္းေသာ ေနရာေလာက္ေရာက္မွ
"P'SaintSaint မသြားရဘူးေနာ္"
"အာ့တာ မင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူး Perth...ဒါငါ့ပညာေရး...ငါ့ေရြးျခယ္မႈပဲ"
"ဘာ!!! ...ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မဆိုင္ဘူးဟုတ္လား..."
"ေအးဟုတ္တယ္...မင္းငါ့ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်ဳပ္ကိုင္ေနမွာလဲ Perth...ငါအ႐ုပ္မဟုတ္ဘူးကြ!!!"
သူ အသိလြတ္စြာ ေအာ္မိလိုက္သလို တစထက္တစ တင္းမာလာေသာ အေျခအေနကို Saintနားလည္လိုက္သည္။ မက်က္ေသးေသာ ဒဏ္ရာေဟာင္းကို ထပ္ဆြမိမည္စိုး၍ သူစကားကိုရပ္ပစ္လိုက္ရသည္။ Perthကေတာ့ သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္ကာ ခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားသည္။
သူလည္းဆန္႔က်င္ဘက္သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။
"Perth...အဆံုးသတ္မွာလည္း မင္းနဲ႔ငါက ဒီလိုပဲ ေက်ာခိုင္းရေတာ့မယ္နဲ႔ တူတယ္"
❤❤❤
ဘာေတြေရးမိလဲ မသိေတာ့ပါဘူး 😁😁😁
Firesun 🔥