ထာ၀ရထက္ပို၍

အပိုင္း-(၁၈)

"အကို နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က အရင္လို မနီးမေ၀း အေျခအေန နဲ႔ပဲ ထိုက္တန္ခဲ့သလား "

❤

"အင္း ... သေဘာေပါက္ၿပီ ... အာ့တာဆို ညေနမွ ေတြ႕မယ္ ႀကိဳးစားလိုက္ပါဦး "

Gunရဲ႕ ခပ္တိုးတိုး ဆဲဆိုသံကို ဂ႐ုမထားပဲ သူ ဖုန္းကို ခ်ပစ္လိုက္သည္။ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္၉နာရီ...

"ေနာက္တစ္နာရီ ေလာက္ေနရင္ မင္းဟာေလး ေရာက္လာလိမ့္မယ္ "
ဆိုတဲ့ Gunရဲ႕ စကားသံကို ၾကားေယာင္မိေတာ့ ၿပံဳးမိေသးသည္။ ေရကရားထဲမွ ေရကို ဖန္ခြက္ထဲ ေလာင္းထည့္လိုက္ရင္း ေသာက္လိုက္သည္။ ေကာင္ေလး မလာခင္ သူ ေရမိုးခ်ဳိး ထားရန္ ျပင္လိုက္သည္။
😽❤

ရင္းႏီွးေနက် လမ္းထဲသို႔ ခ်ဳိး၀င္လိုက္ရင္း ခပ္ဟဟ ရယ္မိသည္။ ဘာေၾကာင့္ရယ္ မသိ ... စိတ္တခ်ဴိ႕က လန္းဆန္းကာ ေပါ့ပါးလို႔ ေနသည္။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလက ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ရသူကို ေတြ႕ရမည္ဆိုေပမယ့္ လိုတာထက္ ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ဳိး မျဖစ္ခဲ့ ...

သာမန္ လူတေယာက္ကို ေတြ႕ရမည့္ဟန္မ်ဳိးျဖင့္ အေထြထူး စိတ္လႈပ္ရွား မေနခဲ့ ...

အိမ္ေရွ႕တြင္ ကားရပ္လိုက္ေတာ့ အသင့္ေစာင့္ေနဟန္ရေသာ Saintက ထလာကာ တံခါးလာဖြင့္ေပးသည္။
သာမန္ဆြယ္တာတထည္ႏွင့္ ေဘာင္းဘီရွည္ အျဖဴတို႔ကို တြဲ၀တ္ထားေပမယ့္ ၾကည့္ေကာင္းေနျပန္သည္။ ေခါင္းေလွ်ာ္ထားဟန္ ရေသာ မစိုမေျခာက္ ဆံပင္တို႔က ေရစက္တို႔ တြဲလြဲခိုေနျပန္သည္။

ကားကို ၿခံထဲသို႔ ခ်ဳိးေကြ႕၀င္ကာ ရပ္လိုက္ရင္း ကားတံခါးဖြင့္
ကာ ဆင္းလိုက္သည္။

"Morning "

သူ႕ႏႈတ္ဆက္သံကို အသိအမွတ္ျပဳဟန္ျဖင့္ Perth ေခါင္းငံု႔ကာ လက္အုပ္ခ်ီ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ့ သူ႕ဘက္က လက္အုပ္ျပန္ခ်ီလာသည္။

"ထိုင္ပါဦး ... အလုပ္ကိစၥကေတာ့ Gun နဲ႔ အားလံုး ေျပာခဲ့ၿပီးသား ထင္တယ္ "

"Kha ........."

တေယာက္တခြန္း အေမးအေျဖၾကားမွာ တိတ္ဆိတ္မႈက ေနရာယူလာျပန္သည္။

"ဟို ... Gun ကေျပာတယ္ ... ကုန္က်စရိတ္ေတြ မင္းကို ငွားရမ္းခေတြ ကိုယ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္ဆိုတာ "