ထာ၀ရထက္ပို၍

အပိုင္း- (၁၅)

"ဘယ္မွာလဲ...?
ျဖစ္ေနက် မဟုတ္တဲ့ 'စတင္ျခင္း' တစ္ခု ေၾကာင့္ မ်ားလား...
ခင္ဗ်ားဆိုတဲ့ လူသားကို ေတြ႕ဆံုခဲ့မိတာကိုမ်ား အျပစ္တင္ရမလား...?
ကြၽန္ေတာ္ကပဲ မလိုအပ္တဲ့ ေနရာကို အတင္းတိုး၀င္ ခ်င္ခဲ့တာ မ်ားလား ...?"
❤

ေစာင့္ေနခဲ့တယ္ ... ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ တခု
တည္းနဲ႔ ...

အရိပ္ေတာင္ ျပမသြားခဲ့တဲ့သူ ... ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ူထြက္ခြာသြားတဲ့သူ ...

ရက္စက္သြားခဲ့တယ္လို႔ စကားလံုး သံုးလိုက္သင့္လား ... ဟင့္အင္း ... အကိုမမွားခဲ့ပါဘူး ... ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္ကလည္း မွားခဲ့တာပဲ မလား ...

တျခားသူေတြ ေျပာသလိုေပါ့ ...လက္ခုပ္ဆိုတာ ႏွစ္ဖက္တီးမွ ျမည္တယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့ ... ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က မွားခဲ့သလို အကိုဘက္က အခုလို လုပ္ခဲ့တာ ျဖစ္မွာပါ ...

အခု ကြၽန္ေတာ့္ အမွားကို ျပင္ဆင္လို႔ အကို႔ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေန
တယ္ေလ ... အကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ျပန္လာမယ္မလား ...ကြၽန္ေတာ္ အကို႔ကို ေစာင့္ေနမယ္ ...ရက္ေတြလေတြ ...အို ...ႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ...ေစာင့္ေနမယ္ဗ်ာ...
ျပန္လာခဲ့ပါ...ကြၽန္ေတာ့္ ကမ႓ာထဲကို ...

❤

တရိပ္ရိပ္ေတြးလို႔ ေဆြးေနတုန္းမွာပဲ ပခံုးကို ခပ္ျပင္းျပင္း တြန္းခံရကာ လူက ေရွ႕ကို စိုက္က်သြားသည္မို႔ Perth စိတ္တို႔ ပစၥဳပၸန္ကို ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူ အလန္႔တၾကားႏွင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Siwat ...

"အလုပ္မလုပ္ပဲ ဘာေတြေငးေနတာလဲ? "

လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပိုက္ရင္း Bossအထာႏွင့္ ေမးလာေသာ Siwatကို ေျခေထာက္ ပိတ္ကန္ပစ္လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္မို႕ နာသြားေသာ ေျခေထာက္ကို ပြတ္ရင္း ခုန္ဆြခုန္ဆြ လုပ္ေနေသာ Siwat...

"အာလာလာ...Perth ... မင္းငါ့ image ပ်က္ေအာင္ လုပ္ေနတာလား ...ဒါ Company ဖြင့္ပြဲေနာ္ "

"ငါသိတယ္ လွ်ာမရွည္နဲ႔ ... မင္းက ဒီကို ဘာလာလုပ္တာလဲ ႏိုင္ငံေက်ာ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ႀကီးက "

Siwatက ေက်ာင္းၿပီးတည္းက Actor ေလာကထဲ ၀င္ခဲ့တာ အခုဆို Markဆိုေသာ နာမည္ႏွင့္ အေတာ္ေအာင္ျမင္ေနခဲ့ၿပီေလ ...