GÜL GÜZELİ 17.BÖLÜM
Tahir Nefesi Ateş'in kollarında gördüğü an sanki dizlerinin bağı çözülmüştü.. İçinde korkunç bir kıskançlık duygusu oluşmuştu.. Kendi hissetiği duygulardan bir anda korktu Tahir.. Benim sevdiğim orada bayılmış bir şekilde yatarken benim tek düşündüğüm karımın Ateş'in kollarında olması diye düşündü. Düşünceleriyle boğuşurken Mustafanın sesiyle kendine geldi.
M: '' Tahir ? ''
- '' Lan iyi misin ?! ''
- '' Su getirin çabuk, adam kireç gibi bembeyaz oldu..''
Tahir kendine gelip hızlı adımlarla Nefesi Ateş'in kollarından alır.. Gözlerinde büyük bir öfkeyle Ateş'e bakıyordu. Tahir o anda Ateş'i bakışlarıyla öldürebilirdi ..
T : '' (sessizce) Aşkım .. ''
- '' Nefes, aç bebeğim gözlerini hadi (Mustafaya bakarak) doktor çağırın abi.. Nefes almıyor galiba.. ''
- '' Nefes aç gözlerini .. ''
M : '' Oğlum iyi degilsin sen.. ''
- '' Kendine gel kız sadece bayıldı… ''
- '' Bakmayın sizde öyle su getirin bir şey yapın.
- '' Ateş sende kolonya bul çabuk ! ''
A : '' Tamam. ''
- '' Anlamadım ki ben arabadan çıktığı an bayıldı.. ''
- '' Ne yapacağımı bilemedim Tahir . ''
Ateş hızlı bir şekilde kolanya bulmaya çalışır.. Geldiğindeyse Nefesin yavaş yavaş kendine geldiğini görür..
T : '' Aşkım iyi misin ? Ha ? ''
- '' Söyle iyi misin ? ''
- '' Bir şey söylesene Nefes .. ''
N : '' Tamam Tahir, iyiyim ...'' zorda olsa oturmaya çalışır ...
T: '' Ne oldu ? Kahvaltı yapmadan çıktın di mi evden ?! ''
- '' O kadar da dedim sana Nefes.. ''
- '' Neden beni dinlemiyorsun ?! ''
N : '' Yaptım aşkım.. ''
- '' Sen kahvaltı hazırlarsın da ben hiç yemem mi ? ''
- '' Sadece arabada midem bulandi işte birde hastane kokusu falan ... ''
T : '' Çok korktum. '' diyerek alnını Nefesin alnına dayar.
- '' Sana bir şey olacak diye çok korktum . ''
N : '' Bak bana bir şey olmadı aşkım .. ''
- '' Hem.. Sana çok güzel bir haberim var . ''
T : '' Neymiş ? Merak ettim ? ''
