A Hater's Love Story [ DonKiss ]

Pangalawa

I was busy typing the story that I am currently writing when my phone beeped. Its Aliana.

Aliana:
Girl! When us magrereview for finals?

Since tinatapos ko na ngayong gabi ang story na sinusulat ko ay pwede na siguro kaming magsimula ng review bukas.

Ako:
Bukas na sana para mas madami tayong time.

Magtatype na sana ako muli sa aking laptop nang muling tumunog ang aking cellphone.

Aliana:
Uhm, pwede bang ano uhm the day after tomorrow? Or pwede ka naman na magstart magreview. May lakad kasi ako bukas hehe :<

Napailing na lang ako. She has a date with Wesley, her boyfriend, maybe.

Ako:
Okay then. Enjoy your date. 😉

Aliana:
Thanks girl! I love you! Btw, I texted Hazel and Kryzzantha if they want to join you. They'll text you if they want. Goodnight! 😘

Ako:
Okayy. I love you more!! :*

Naghikab ako ngunit uminom ako ng kape upang mapigilan ang antok. Kailangan kong matapos ang chapter na ito ngayong gabi para wala na akong aalalahanin sa finals.

And yes, I'm an author in wattpad. A well-known author actually, but no one knows about my true identity. My readers doesn't know how I look like. The only person that knows about me writing stories is my bestfriend, Aliana. Siya lang kasi talaga ang pinagkakatiwalaan ko ng buong buo. Ang totoo nyan ay sa kanila nga ako ni Wesley nagbabase ng isusulat ko.

Ewan ko ba pero gusto ko lang maglow profile. Maraming readers ang curious sa aking itsura, sa aking pangalan, sa aking buhay. Sabi nga sakin ni Aliana na kung hindi lang daw ako low profile ay baka mas sumikat pa ako dahil sa aking ganda. Pero nah. I don't believe her that I'm beautiful kahit ano pang puri nya sakin. Niloko nga ako ni Zian e.

I am an author known for having tragic endings. Yes. I dont like happy endings. Maraming nagsasabi na siguro daw never pa ako nagkalovelife, na bitter daw ako pero wala akong pakialam.

Many people loves my story kasi ginigising daw sila nito sa reyalidad. Na hindi lahat ng nagmamahalan, hanggang sa dulo. Na kung gaano pa kayo kasaya ngayon, dadating din sa punto na magaaway kayo at maghihiwalay. Aside from that, yung mga lesson daw talaga na nakukuha nila sa story is talagang naaapply nila in real life.

I am so happy for the positive feed backs that I am receiving from my readers. Masaya ako na may nakakaapprecite ng mga kwentong sinusulat ko.

Writing is my passion ever since. Nagsimula lamang akong magsulat dito sa wattpad noong college para takasan ang stress. Pero mula pa noong highschool ay mahilig na akong magbasa at magsulat sa wattpad na hindi ko naman pinapublish. Alam pa nga noon ni Zian ang username ko dito, na hanggang ngayon ay ginagamit ko pa din.

Ramdam na ramdam ko na ang antok ng matapos kong maisulat ang wakas para sa kwentong ito. Nang maipublish ko ito ay nagulat ako dahil sa dami ng nagbasa agad. Mukhang hinintay talaga nila ang aking update. Masaya naman ako para doon. Dahil dito ay tila ba nawala ang aking antok.

"Queen of tragic stories, indeed!"

"Ang ganda pero ang sakit naman author!"

"Im crying! Bakit kelangan pa niyang magpakasal sa iba?"

"Probably one of my favs from your stories author! sobrang sakit!"

"Author kailan ka ba gagawa ng happy ending na story?"

"Basta talaga story ni author bawal maging masaya huhu!"

I am smiling the whole time I am reading the comments. Napakarami pang comments na hindi ko na maiisa-isa. Nakakatuwa na lahat sila ay apektado sa naging katapusan ng aking kwento. But one comment suddenly caught my attention. It was a reply to the comment:

"Author kailan ka ba gagawa ng happy ending na story?"
----- "Kapag naging kami na"

I can't help but to cringe. Sino ba ito at palaging nagcocomment ng cringy things sa mga works ko. Napapansin ko din na lagi itong may message sa akin dito sa wattpad na hindi ko naman narereplyan dahil sa hindi naman talaga ako mahilig magreply sa mga messages dito. Bukod kasi sa pagdemand ng update ay puro tanong tungkol sa aking identity lamang ang naroroon.

I opened my twitter account and I was schocked on what I saw. The last chapter of the story I wrote awhile ago is now trending nationwide! They are expressing their thoughts about the ending. Im really shookt!

I read their feedbacks and all I can say is kinikilig ako. Tuluyan na ngang nawala ang antok ko dahil sa tuwa sa mga nababasa ko. Ilan sa mga nababasa ko ay talagang curious sa akin. Kung alam ko daw ba kaya na trending na ang story ko ngayon kasi wala naman daw akong twitter account. I feel sorry for them. I have my personal twitter account so why I wouldn't know?

I'm busy reading tweets when the name of Aliana showed to my screen. I answered her video call.

"Aaaaaa girl sikat ka na talaga! Have you checked your twitter account? The ending of your story is trending nationwide!" excited na excited niyang sabi.

I smiled. "Yes, I saw it. I didn't expect it tho." I answered.

"Hayy I am a proud bestfriend! Pero girl look! ang dami na tuloy lalong nacucurious sayo!" she exclaimed.

"I know right pero hayaan na lang natin. I have no plans on showing them myself. I have no plans on revealing my identity. Never." sabi ko na siguradong sigurado.

"Sayang girl. That could be a big opportunity! Malay mo makuha pang movie yang story mo at ikaw ang gawing bida! Tapos kapartner mo si Zian--ay!" she immediately covered her mouth after saying the last sentence.

No. freaking. way.

I know that it's impossible but just thinking about it makes me cringe.

"Alam mo ikaw, matulog ka na. Antok lang yan." sabi ko bago ako umirap.

"Okay okay im sorry nadala lang ng feelings! By the way, Im going to sleep na nga kasi baka malaman pa ni Wesley na online pa ako hanggang ngayon. Magagalit yun" napasimangot siya. Ako naman, bilang isang bitter na tao ay umirap na lamang.

"Yea go to sleep bago pa maging rason yan ng paghihiwalay nyo. Bye Love yah!" I laughed when I saw her simangot face on what I said. She said her I love you too before she ended the call.

I decided to go to sleep as well after we ended the call. I'll start reviewing tomorrow so I need to get enough sleep. This is a nice day. I smiled as I closed my eyes.