Page 145-151
Page-145
လန္ရွန္း ထိုက္ခ်န္နန္းေတာ္ကထြက္သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေန႔လည္အေတာ္ေစာင္းေနေလၿပီ။ သံုဟြာ လက္ဖက္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ေလာင္းထည့္ကာ ဖုန္းက်ဳိကိုတိုက္ခဲ့တယ္။ သူမ လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ ႏွစ္ငံုေလာက္ေသာက္လိုက္တယ္။ သံုဟြာ သူမကို အၿမဲတမ္းအစားေကာင္းအေသာက္ေကာင္းေတြပဲ ေကၽြးေလ့ရွိတာ။ သူမသာ အိမ္ေမြးတိရစာၦန္ေလးတစ္ေကာင္ဆိုရင္ သံုဟြာကသခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ေပါ့။ သူ ပံုစံစာရြက္ေဘးမွာလွဲေနတဲ႔သူမကို ေမးလိုက္တယ္ "ငါ ဒီဓားလုပ္ဖို႔လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြ သြားယူမလို႔ မင္းလိုက္ခဲ့အုန္းမလား" သူမ ပ်င္းရိစြာေခါင္းခါျပလိုက္ၿပီး ပံုစံစာရြက္ေပၚကိုေတာင္ ပစ္လွဲျပလိုက္ေသးတယ္။ သူ သူမေခါင္းကိုအသာအယာပြတ္သပ္ေပးၿပီး တစ္ေယာက္တည္းထြက္သြားေတာ့သည္။
သံုဟြာ အခန္းအျပင္ေရာက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ဖုန္းက်ဳိအလုပ္စၿပီေလ။ သူမရဲ႕လက္ဖဝါးေလးေတြသံုးၿပီး တခ်ိဳ႕ခက္ခဲတဲ႔အလုပ္ေတြကိုလုပ္ႏိုင္ဖို႔ သင္ယူထားတယ္။ သူမရဲ႕ေခါင္းနဲ႔လက္ဖဝါးေလးေတြကိုသံုးၿပီး စာရြက္ကိုလိပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမေက်ာေပၚကို ႏႈတ္သီးေလးနဲ႔အသာတြန္းတင္ခဲ့တယ္။ ထို႔ေနာက္ ပန္းေမြ႕ယာေပၚမွာေဆာ့ကစားေနၾကတဲ႔ အေစခံငယ္ေလးေတြမျမင္ေအာင္ပုန္းေရွာင္ကာ ထိုက္ခ်န္နန္းေတာ္ကေန စီမင္းဆီထြက္လာခဲ႔လိုက္တယ္။
သူမနဲ႔စီမင္းတို႔ ရင္းႏွီးလာခဲ႔တာအေတာ္ၾကာပါၿပီ။ သူမလက္ဟန္ေျခဟန္လုပ္ျပရံုနဲ႔ သူမဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ သူေသခ်ာေျပာႏိုင္တယ္ေလ။ စီမင္း သူမေက်ာေပၚကစာရြက္လိပ္ကိုခ်ျဖန္႔ကာ သူမေျပာတဲ႔အတိုင္း အနာအဆာေတြကို စုတ္တံနဲ႔ျပန္ျပင္ေပးလိုက္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး စာရြက္ကိုျပန္လိပ္ေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာပဲ ခ်န္းယြီေရာက္လာေလတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဘာလုပ္ေနၾကလဲသိခ်င္စိတ္နဲ႔ သူမစပ္စုေတာ့တာေပါ့ "ဘယ္အ႐ူးက ဒီထူးထူးဆန္းဆန္းဓားပံုကိုဆြဲထားတာလဲ" ဖုန္းက်ဳိ ထိုစကားၾကားၿပီး မင္းသား ၃ အေပၚစာနာသနားသြားေတာ့သည္။
ဖုန္းက်ဳိ စာရြက္လိပ္ကို သံုဟြာရဲ႕စာၾကည့္ခန္းအထိ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ ျပန္သယ္လာၿပီးတဲ႔အထိ သူျပန္မေရာက္လာေသးဘူး။ သူမ စာရြက္လိပ္ကို စာပြဲေပၚမွာတင္ၿပီး ျဖန္႔လိုက္တယ္။ ဒီပံုစံစာရြက္မွာ အနာအဆာေတြရွိေနလို႔ သူမျပန္ျပင္ထားတဲ႔အေၾကာင္း သူမျပင္ထားေတြကို သေဘာက်ရဲ႕လားဆိုတဲ႔အေၾကာင္း သံုဟြာသိေအာင္ သူမ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ဘယ္လိုေျပာရပါ့။ ထိုအခ်ိန္ေလးမွာပဲ တံခါးေခါက္သံႏွစ္ခ်က္ထြက္လာတယ္။ စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ၾကာေတာ့ တံခါးအနည္းငယ္ပြင့္ဟလာၿပီး Jiheng ရဲ႕ေခါင္းေလးက ျပဴတစ္ျပဴတစ္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဖုန္က်ဳိ စားပြဲေပၚမွာရွိေနတာကိုျမင္ေတာ့ သူမေပ်ာ္ရႊင္စြာဝင္လာတာေပါ့။ သူမလက္ထဲမွာေတာ့ ဗုဒၶက်မ္းစာအုပ္တစ္အုပ္ကိုင္ထားတယ္။ ဖုန္းက်ဳိ နတ္ဆိုးတိုင္းျပည္ကသူတစ္ေယာက္ ဗုဒၶစာေပေတြကို ဒီေလာက္ထိစိတ္ဝင္စားတာ ဒါပထမဆံုးျမင္ဖူးျခင္းပဲ။
