Page 137-142
Page-137
အပိုင္း (၄) - အရိပ္ေတြရဲ႕ဝိဉာဥ္
အခန္း (၇)
အသက္ဝင္လွပတဲ့ ေတာင္ပိုင္းနယ္ရဲ႕ရႈခင္းေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ ေတာ္ဝင္ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ေႏြဦးခ်ိန္ခါက ေနာက္က်မွေရာက္ေလ့ရွိတယ္။ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာႀကီးဟာ Guanchen နန္းေတာ္မွာ Camellias ပန္းေတြၾကည့္ရႈၿပီး ခ်ယ္ရီေတြ၊ Magnolias ပန္းေတြပြင့္ခ်ိန္အမွီမွာပဲ ျမိဳ႕ေတာ္ကိုျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕လမ္းတိုင္းမွာ ေႏြဦးရဲ႕ပင္တိုင္စံပန္းေတြ ဖူးပြင့္ေဝဆာေနတာမို႔ ၾကည့္ေလရာေနရာတိုင္း သာယာလွပတဲ့ျမင္ကြင္းေလးေတြျဖစ္လို႔ေနတာေပါ့။
သို႔ေသာ္ ေႏြဦးရဲ႕ရႈခင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲလွပေနပါစ ဖုန္းက်ဳိရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့ စိတ္သေဘာထားႀကီးမႈအျဖစ္ကို လံုးဝမေျပာင္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေတာ္ဝင္နန္းေတာ္ကိုျပန္ေရာက္လာၿပီးတည္းက ဖုန္းက်ဳိတစ္ေယာက္ အခန္းတံခါးႀကီးပိတ္ၿပီး Juno နဲ႔ Changdi တို႔ အျပစ္တြင္းထဲကေန ဘယ္လိုမ်ားျပန္တက္လာမလဲလို႔ တစ္ေယာက္တည္းစဥ္းစားေနေလ့ရွိတယ္။ Jiuqu ေလွာင္အိမ္ထဲမွာတုန္းက Changdi သူမကိုႏွိပ္စက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ အဲ့ဒီေနာက္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူမကိုနားခြင့္ေလးေတာင္မေပးဘဲ အခ်စ္ေဆးရည္ခတ္ဖို႔ႀကိဳးစားျပန္တယ္။
သူမဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး တစ္ျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ထပ္ခါထပ္ခါအႏိုင္က်င့္ျခင္းခံရတာ ဒါပထမဆံုးအႀကိမ္ပဲ။ ဒါေပါ့ သူမရဲ႕မာနကို အနည္းငယ္ေတာ့ထိခိုက္တာေပါ့။
မင္းသမီး၂ပါးကို အခန္းထဲမွာခ်ဳပ္ထားဖို႔ ဘုရင္ႀကီးအမိန္႔ေပးခဲ့တာၾကာၿပီ။ သူတို႔၂ေယာက္ကို အျပစ္ေပးမယ္လို႔လဲ သူဆက္ၿပီးမေျပာသလို မေပးဘူးလို႔လဲေျပာမလာေသးဘူး။ Changdi အေပၚ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးမႈအရဆိုရင္ ဒီကိစၥက ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ေျပလည္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ဖုန္းက်ိဳထင္မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမကေတာ့ ဒီကိစၥကို ဘယ္ေျပလည္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူတို႔၂ေယာက္ လြတ္လာမယ့္အခ်ိန္ကိုပဲ သူမေစာင့္ေနခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ထိုကိစၥတစ္ခုပဲ သူမေခါင္းထဲမွာရွိေနခဲ့တယ္။ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ကုန္ဆံုးတိုင္း လက္ခ်ိဳးေရတြက္ရင္း သူမရဲ႕ေစာင့္ေမွ်ာ္မႈက အခ်ည္ႏွီးျဖစ္မယ့္ေန႔ကို ေရာက္လာခဲ့ေလတယ္။
