Loving You Secretly (Completed)

LYS 19

Loving You Secretly

"Kaya naman ng hindi kona nakayanan na hindi siya makita ay pumasok ako at dumiretso kung saan siya madalas nakatambay at hindi nga ako nagkamali ng pinuntahan dahil maya maya lang ay nakita ko na siya at patakbo siyang lumapit sa'kin at niyakap ako ng sobrang higpit! Gusto kitang tanungin na ganito mo ba ako ka-miss kaya ganyan ka kung makayakap? Halos hindi na ako makahinga. HAHAHAHA! Ang sarap sa pakiramdam ng higpit ng yakap mo kahit sobrang higpit na, gustong gusto ko ang mga lumalabas sa bibig niya, sobra ang sayang naramdaman ko ng sabihin niyang hinihintay niya ang text o tawag ko manlang pero agad nabura ang lahat ng 'yon ng maalala ang napaka sakit na balita para sa'kin. Na sila na ni Joss. Gusto kong sabihin sakanya na...paano na ako? San na ako lulugar kung meron na? San pa ako? Mawawala naba ako sa matagal kong pwesto? Iba naba yung gagawa ng mga bagay na ginagawa ko sayo? Damn! Damn! Damn! Fvck! I'm so stupid for letting him to court you! Akala ko meron na eh! Akala ko okay na eh! Akala ko meron na siyang nararamdaman para sa'kin nag kamali ako! Baka masyado lang siyang sweet as a bestfriend! Sobrang sakit ng malamang may iba na siya! Eh bakit ako? Meron na din naman akong iba! Pero may kulang eh! Kulang talaga!" I saw how his tears falling. Sunod sunod ang pag tulo. Napatulo na din ang luha ko, tumutulo na din ng sunod sunod. Ramdam ko yung sakit, masyado siyang nakakaawa sa video, kitang kita ko na ang pamumula ng mata niya. He looked at the camera again. "Kung ganito lang pala kasakit mag mahal ng isang bestfriend, sana hindi nalang kita minahal dahil masyadong masakit." At ibinagsak ang sarili sa higaan at pumikit kasabay ng pag tulo ng luha. Nasasaktan ako. Sobrang nasasaktan ako! Ayokong nakikita siyang ganyan ng dahil sakin pero kung maaga palang na nalaman ko na agad hindi siya magkaka ganito!

"Lumipas ang araw lagi na kaming mag kasama, walang anino ng isang Abby. Okay lang ako, parang wala lang sa'kin na naging kayo pero ang totoo! Apektadong apektado ako! Kaya naman kapag wala siya sinusulit ko na ang ginagawa kong pag titig sayo at biglang ngingiti, ang pag yakap yakap ko pabigla bigla. Ang pag haplos ko sa napaka bango niyang buhok. Makita ko lang siya na nakatitig sa'kin, pakiramdam ko may nararamdaman na siya para sa'kin at nakikita ko ang pagka ilang niya kapag bigla bigla ko siyang niyayakap pero gumaganti naman siya kaya mas lalo akong natutuwa dahil pakiramdam ko tama ang pakiramdam ko."

"Sobra ang inis ko ng bigla kang halikan ni Joss nung minsang sabay tayo kumain. Gusto ko siyang hilahin palayo sakanya at ilagay sa tabi ko, ayokong nalalapit siya sa iba! Sobra ang pag pipigil ko sa sariling lapitan si Joss at suntokin! He kissed what's fvcking mine! He touched my heart, my baby, my Christine! How dare he! Kaya imbes na sugurin siya at suntukin nag timpi ako at nag iwas ng tingin. Ilang segundo lang ay nag paalam akong aalis na ako pero bago 'yon ay niyakap ko si Christine sa harap ng lalaking umaangkin sakanya! No! Hindi ako papayag because she's mine! She'll be mine no matter what happens! And I whispered saying that i love her and leave after that." He smiled. Yung ngiting parang kinikilig na kung ano, kinagat niya pa ang pang ibabang labi para bang nakapuntos siya. Napangiti ako ng makita ko ang ngiting araw araw kong gustong makita. At maya maya lang nawala ang ngiti sa labi niya. "But, I can't stay seeing her with that guy, so I need to give them a space and also for myself. I need space, more."

He loves me...

"Tatlong buwan akong nawala pero mukhang masaya naman siya kahit wala ako, I can still see her smile, I can still see her laugh. Kaya naman gabi ng maisipan kong tawagan siya at papuntahin sa Mini stop, ilang sandali lang nakarating na siya hindi ko siya tinignan pero alam kong andyan na siya kaya naman walang ano ano'y hinalikan ko si Abby. Dumilat ako at nakita ko ang pag alis niya halatang hindi siya nag palit ng damit dahil nakapantulog na siya! Kitang kita ko ang pagka gulat at sakit sa mata ni Abby, pero hindi ko na siya pinansin masyado akong g*go para iwan siya do'n at sundan ang babaeng mahal ko pero para akong pa yung nasaktan ng makita ko siyang yakap yakap ng taong mahal niya! Sigurado na ako eh! Sigurado na ako sa nararamdaman ko na may nararamdaman din siya sa'kin pero bakit?! Ano 'to?! Ginugulo niya ang isip ko! Ginugulo niya ang puso ko! Ginugulo niya ang buong pagkatao ko! Para akong lutang pauwi, tulala lang. Plinano ko ito pero bakit parang ako pa yung pinag planohan?! Gusto kong makita siyang nasasaktan pero baki parang ako pa yung nasasaktan niya?!" He cried. Mahina lang ang pag iyak niya kaya hindi ko maiwasang maiyak ng makita siyang sobrang nasasaktan ng dahil sa'kin. Sinaktan niya din naman ako ah pero bakit parang siya pa yung sobrang nasaktan? He stopped crying and looked again at the camera. "I'm tired of crying...i'm tired of hurting," he stopped talking. He look so stress, his eyes is so red because of crying. "I'm tired of loving you...I'm tired of you." Napaiyak ako ng sabihin niya ang mga salitang 'yon.