Just Us "Post It" (boyxboy)

Chapter 29

Pedro’s Point of View

My god, Uncle Sonny is right. Jackson is much cuter than looking on a picture he showed me, there's just a little bruises on his face but he is still handsome. I might like him, so I decided to stay in the philippines for a while.

I grabbed my phone in my pocket and dial the number of my father and tell him that I will stay in the Philippines for a week or so a month.

I woke up early and got ready to visit again Jackson in the hospital, they told me, he will release him today. I have to be there, I want to impress him and I will show him my true intentions.

------

Jackson's Point of View

"Sa susunod anak, mag-transpo ka na lang at ng hindi ka maaksidente sa susunod". Ito ang sinasabi ng nanay ko habang nagpapalit ako ng damit, buti naman at pwede na akong lumabas ng ospital. Mga ilang minuto lang dumating si Papa at kasa-kasama na naman niya ang ingleserong si Pedro, grabe ang saya naman ata niya ngayon.

Iba din itong lalakeng ito ah, wari'y matagal na kaming magkakilala kung makabati sa akin wagas.

"Siya na daw sasakyan natin pag-uwi anak" sabi ni Papa.

"Bakit niyo ba iyan sinama dito sa Pinas Pa?"

"Anak, siya yung magbibigay sa'yo ng bago mong trabaho at the same time, mukhang type ka niya anak".

"Papa naman".

"Bakit naman, mabait itong si Pedro" tumingin naman kami kay Pedro.

"You all ready to go?" Tanong niya.

"Yes" sabi ng Mama ko at inabot niya sa kanya ang mga gamit ko tapos may binulong si Mama sa akin.

"Malay mo siya na ang prince charming mo, pahirapan mo muna para malaman natin na kung pasok nga ba siya sa banga" sabay kaming tumawa ni Mama.

"By the way, for you" sabay abot sa akin ni pedro ng isang box ng chocolates.

"Thank you" sabi ko and umalis na nga kami ng ospital.

Mabait naman pala talaga itong si Pedro, biruin mo siya ang nagbayad ng hospital bills ko tapos dumaan pa kami sa isang mamahaling restaurant bago niya kami ihatid ng bahay. Nag-enjoy naman ako at nakalimutan pansamantala ang lungkot na nararamdaman ko tapos bago siya magpaalam sa amin, tinanong niya ako kung pwede ko siyang samahan sa pamamasyal bukas? Sabi ko naman, okay lang sa akin total naman eh wala na akong trabaho dahil Iziek fired me.

Muli ay nasa kwarto na ako at nag-check ako ng emails and I check my account in FB, aba at matagal na pala akong hindi nagpo-post. Makapag-post nga ako ng bago and I will make sure na hindi ko na isasali ang buhay martir na nangyari sa akin at kung hindi ay yung masasayang mangyayari na lang sa buhay ko.

Wall

Long time no post guys but thanks for still following me, I guess I have to moved on with my past work. I will look forward to the new things that will come in my life, I don't want pain I just want love.

Nga pala, may ipapakilala ako sa inyo but next time na lang :))