Savage

5.Maserati Ghibli

Eva pov

Την επόμενη ημέρα δεν έγινε κάτι το συνταρακτικό, απλά έμεινα στο σπίτι και έβλεπα όλη μέρα Nteflix. Ναι κύριες και κύριοι είμαι από τους ανθρώπους που θέλουν κουβέρτα, ποπ κορν και Netflix και όλα μια χαρά. Περίμενα τηλεφώνημά του μα τίποτα, έστω ένα μήνυμα αλλά τίποτα. Ούτε που εμφανίστηκε. Ανησύχησα λίγο διότι από τα λεγόμενά του κατάλαβα πως θα έχουμε μια συνεχείς επικοινωνία αλλά μάλλον έκανα λάθος...

Με αυτά και με εκείνα έφτασε το βράδυ και εμένα με πήρε ένας βαθύς και γλυκός ύπνος.

Ξημερώνοντας Κυριακή ο ήχος του κινητού μου με ξύπνησε αλλιώς ακόμα θα βρισκόμουνα στο απαλό και χουχουλιάρικο πάπλωμά μου. Ήταν ο Στέφανος με μια φωνή που μαρτυρούσε πως πριν λίγα λεπτά είχε ξυπνήσει.

Συνομιλία Στέφανος - Εύα

Σ: Καλημέρα γατάκι

Ε: Καλημέρα και σε εσένα Στέφανε

Σ: Τι κάνεις;

Ε: Εμμ καλά είμαι εσύ;

Σ: Καλά. Να.. ξέρεις.. σόρρυ που δεν σε πήρα εχθές τηλέφωνο απλά μου έτυχε κάτι επείγον.

Ε: Δεν χρειάζεται να μου απολογείσαι. Έτσι κι αλλιώς δεν μου είχες υποσχεθεί ότι θα με παίρνεις κάθε μέρα οπότε ναι.. αυτά..

Σ: Καλώς. Ήθελα να σου πω πως αν δεν έχεις να κάνεις κάτι σήμερα το απόγευμα θα ήθελα να συναντηθούμε στην καφετέρια που σε γνώρισα για να πιεις επιτέλους την σοκολάτα που δεν πρόλαβες προχθές.

Ε: Χαχα. Οκ.. σήμερα στις 6 είναι καλά;

Σ: Ναι μια χαρά

Ε: Εντάξει τότε τα λέμε μετά λοιπόν.

Σ: Bye

Μόλις τελείωσα την συζήτηση που είχα με τον Στέφανο κοίταξα το ρολόι και ήταν μόνο 9 το πρωί. Χμμμ ρεκόρ για εμένα αφού κάθε φορά σηκώνομαι μετά τις 12.

Αφού σηκώθηκα και δεν με παίρνει ο ύπνος τι να κάνω;

Το βρήκα!! ( και μια λάμπα φωτίζει πάνω από το κεφάλι μου)

Θα διαβάσω ένα λογοτεχνικό βιβλίο, αν και βαριέμαι αλλά τι να κάνουμε έχω όρεξη για ρομάντζο φαίνεται. Στη συνέχεια θα κάνω μπάνιο και ύστερα θα φάω μαζί με την μάνα μου. Τέλος θα ετοιμαστώ για την περιβόητη συνάντηση με τον Στέφανο. Έχω περιέργεια να δω που θα μας βγάλει αυτή η ''τιμωρία''μου.

Αφού κάνω όλα αυτά που ανέφερα πιο πάνω ξαπλώνω στο κρεβάτι μου με συντροφιά την μουσική. Καθόμουν έτσι για 1 ώρα περίπου μέχρι να πάω να ετοιμαστώ για την συνάντηση.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και ξεκίνησα να ετοιμάζομαι. Έβαλα αυτά μόνο που αντί για γόβες φορούσα τα adidas superstar μου σε χρώμα άσπρο.

Είναι 5.45 ας ξεκινήσω γιατί θέλω ένα τέταρτο για τον δρόμο. Δεν μου αρέσει καθόλου να στήνω τον άλλον όσο βλάκας (να το πω κόσμια) και αν είναι. Αλλά ούτε εμένα μου αρέσει να με στήνουν, το βρίσκω αγένεια προς τον άλλον.

Καθώς έστριβα στο τελευταίο στενό για την καφετέρια ένα Maserati Ghibli (αυτοκίνητο) σε χρώμα μαύρο με φιμέ τζάμια σταματάει μπροστά μου εμποδίζοντάς με να περάσω απέναντι. Ενώ είμαι έτοιμη να βρίσω αυτόν που είναι μες στο αυτοκίνητο, το τζάμι κατεβαίνει και ένας Στέφανος με αστραφτερό χαμόγελο ξεπροβάλει.

'' Γεια σου Εύα ''

'' Γεια σου και σε εσένα Στέφανε, πως και έτσι νωρίς; '' λέω ενώ ήμουν σίγουρη πως θα τον περιμένω πάνω από δέκα λεπτά.

.

.

.

.

.

.

.

.

Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά σε όλους. Τι μου κάνετε;

Αυτό λοιπόν είναι το σημερινό παρτ, ναι ξέρω πάντα στη συνομιλία Εύας-Στέφανου το κόβω αλλά τι να κάνουμε θέλω να έχει σασπένς.

Αν θέλετε πατήστε το αστεράκι και σχολιάστε μου ποια ήταν μέχρι στιγμής η αγαπημένη σας σκηνή του βιβλίου μου. Ξέρω είναι πολύ νωρίς ακόμα απλά θέλω να δω την κρητική σας.

Να ξέρετε θα σας εκπλήξουν πολλά στο μέλλον και τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται.

If you know what i mean.
Sooo τα λέμε στο επόμενο παρτ πιτσάκια μου.

Bye