Savage

31. Άλεξ μη

Γεια σας, επέστρεψα με καινούριο παρτ. Μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι και να αφήσετε σχόλιο με την γνώμη σας.

Καλή απόλαυση!

''Κορίτσια τι έγινε;'' μας ρωτά ο Αχιλλέας τρομαγμένος με το όλο σκηνικό.

''Τι να γίνει ρε βλάκα; Καμιά βλακεία θα έκανε πάλι η μικρή και θα της την λέει  η αδελφή μου'' λέει όλο άνεση ο Άλεξ και αυτό με τσαντίζει. Άκου εκεί ότι έκανα πάλι βλακείες. Μου αρέσει που του τα έχω πει και όλα, αλλά από ότι φαίνεται τα έχει ξεχάσει εντελώς. Αυτή τη στιγμή έχω εκνευριστεί πάρα πολύ.

''Άλεξ δεν είναι έτσι τα πράγματα'' του λέει η Άννα προσπαθώντας να αποτρέψει αυτό που πρόκειται να γίνει. 

''Άννα ξέρω τι λέω. Η Εύα τον εαυτό της κοίταγε πάντα και αυτό θα κάνει για πάντα. Δεν αξίζει να συγχύζεσαι για αυτήν, δεν αξίζει την προσοχή σου'' μόλις ξεστομίζει αυτά τα λόγια ο Άλεξ νιώθω υγρασία γύρο από τα μάτια μου. Πώς μπορεί και λέει αυτά τα λόγια μετά από τις καλές μέρες που περάσαμε μαζί; Αλλά όχι, δεν θα το αφήσω έτσι αυτό.

''Άλεξ πραγματικά δεν ξέρεις τι λες'' λέω δυναμικά.

''Α ναι; Τι έγινε πριγκίπισσα, πόνεσε η αλήθεια; Φοβάσαι μήπως χάσεις την μοναδική φίλη που έχεις; Για πες μας. Ή μήπως φοβάσαι μήπως σε προδώσει όπως η παλιά σου κολλητή; Α ναι εκείνη δεν σε παράτησε λόγο του  χαρακτήρα σου αλλά επειδή θα χάλαγε η φήμη της, σωστά;'' αυτός ο άνθρωπος δεν ξέρει πότε να κλείνει το στόμα του. 

''Ρε φίλε τι είναι αυτά που λες;'' τον ρωτά ο Αχιλλέας. 

''Το ξέχασα εσύ δεν ξέρεις, καιρός να μάθεις. Η Εύα μας από εδώ'' 

''Άλεξ μη'' τον σταματά η Άννα αλλά αυτός συνεχίζει ακάθεκτος.

''Ένα βράδυ που γύρναγε από ένα πάρτι την βρήκε ένας και την βίασε. Μετά από μερικές μέρες το έμαθε όλο το σχολείο της και φυσικά η κολλητή της την παράτησε'' λέει με θράσος. Γυρνά και με κοιτά με ένα ικανοποιητικό βλέμμα ενώ εγώ τον κοιτώ με τα δάκρυα να κυλάνε από τα μάτια μου. Δεν το πιστεύω αυτό που ζω, έχω καταστραφεί. Θα το μάθει όλο το σχολείο και μετά...

''Δεν μιλάμε τώρα;'' με ρωτά ο Άλεξ. Οι υπόλοιποι δύο κοιτούσαν το πάτωμα χωρίς να μιλάνε, φυσικά τι να πουν; Από τα νεύρα μου γυρνάω και τον χαστουκίζω με όλη μου την δύναμη. Εκείνος γυρνά και με κοιτά με ένα άγριο ύφος. 

''Τι έκανες;'' μου λέει γρυλίζοντας καθώς με γραπώνει από τους ώμους και με ταρακουνά. 

''Θες να το ξανακάνω;'' τον ρωτάω με θράσος. 

''Θα σε καταστρέψω'' μου λέει μπροστά στο πρόσωπό μου.

''Πες πως το έχεις κάνει ήδη'' του απαντάω και φεύγω με φόρα από την ''φυλακή'' του. 

Τρέχω προς την έξοδο του σχολείου. Πολύ ωραία και αυτή η μέρα, ούτε καν η πρώτη μέρα μαθημάτων δεν είναι και εγώ φεύγω. Μόνο ένα μέρος μπορεί να με ηρεμήσει...το δασάκι. Χωρίς δεύτερη σκέψη κατευθύνομαι προς το δασάκι. Είμαι με τα πόδια άρα θα μου πάρει ένα μισάωρο περίπου, αλλά αξίζει ο κόπος. 

[...] 

Μπαίνω μέσα στο δασάκι και προχωράω προς το παγκάκι, ναι το παγκάκι που έχουν γίνει τόσα. Κάθομαι και αγναντεύω το κενό, συγκεκριμένα το λεκανοπέδιο. 

Γιατί τόσο μίσος σε εμένα; Τι έχω κάνει; Δεν με γνωρίζει ούτε δύο μήνες και μπλέκεται στην ζωή μου λες και είναι κάποιος.  Με το να με πληγώνει δεν καταλαβαίνει κάτι. 

Καθώς σκέφτομαι όλα αυτά ακούω βήματα, τα οποία ερχόντουσαν στο μέρος μου. Γυρνάω και κοιτάω πίσω μου και βλέπω...

-

-

-

-

-

-

-

- 

Γεια σας, επέστρεψα με καινούριο κεφάλαιο.

Ελπίζω να σας άρεσε. 

Χαχα όχι που δεν θα το σταμάταγα εκεί.

Για πείτε ποιος πιστεύεται ότι θα είναι;

Η κατάσταση του Άλεξ όσο πάει και χειροτερεύει.

Καίγεται ο Αμαζόνιος :( 

Κανένα νέο;

Εγώ τίποτα σπουδαίο.

Αυταααα

Τα λέμε στο επόμενο παρτ, μέχρι τότε να περνάτε τέλεια.

Bye.