Savage

37. Η μικρή Εύα ντρέπεται

Έχω φτιάξει τα ποπ κορν και είχα στο μυαλό  μου να φτιάξω και κάτι επιπλέον. Νομίζω η πίτσα ταιριάζει τέλεια μιας και είναι κάτι γρήγορο και εύκολο. Την τοποθετώ στο φούρνο και συμμαζεύω τον πάγκο. Μμμμμ έχει αρχίσει και ψήνεται και μοσχοβολάει. 

" Τι μυρίζει έτσι; " ρωτάει ο Άλεξ καθώς έρχεται στην κουζίνα.

 " Δεν σου αρέσει; " τον ρωτάω ενώ πλένω τα μπολ.   

" Ναι, μυρίζει πολύ ωραία και μου έχει σπάσει την μύτη " μου λέει και γυρίζω να τον κοιτάξω. Εκείνος χαϊδεύει την κοιλιά του ως ένδειξη πως πεινάει, εκείνη την στιγμή ασυναίσθητα γελάω. Πόσο παιδική ψυχή παίζει να έχει; 

" Έτοιμο; " με ρωτά την ώρα που βγάζω το ταψί από τον φούρνο.

" Ναι, το μόνο που λείπει είναι να βάλουμε τα ποτήρια, τα πιάτα και τις χαρτοπετσέτες στο σαλόνι " του απαντώ 

" Οκ, πάω να τα βάλω. Μόλις τελειώσεις έλα " μου λέει και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. 

[...]

" Τελικά τι ταινία θα δούμε; " τον ρωτάω και κάθομαι αναπαυτικά στον καναπέ. 

" Πάντως όχι Σταχτοπούτα " μου λέει ειρωνικά.

" Σιγά καλέ, πως κάνεις έτσι; " των ρωτάω και με κοιτάει ειρωνικά

" Καλά ας μην το συνεχίσουμε γιατί θα τσακωθούμε. Είχα στο μυαλό  μου να δούμε τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι " μου λέει την ώρα που πίνω νερό και παραλίγο να πνιγώ. 

" Τι;;; " λέω σχεδόν τσιρίζοντας 

" Σιγά καλέ, πως κάνεις έτσι; " επαναλαμβάνει αυτό που του είχα πει πριν.

" Δεν την έχεις ξαναδεί την ταινία; " με ρωτάει

" Την έχω ξαναδεί " του απαντάω ντροπαλά

"  Τότε που είναι το θέμα; " με ρωτάει  και κομπιάζω.

" Την έχω δει, αλλά  όχι με αγόρι " του απαντώ και βλέπω ένα τεράστιο χαμόγελο να απλώνεται στο πρόσωπό του. 

" Ωωωω, η μικρή Εύα ντρέπεται " λέει γελώντας.

" Όχι " 

" Ναι "

" Όχι "

" Ναι " 

" Τώρα έτσι θα το πάμε; " των ρωτάω και αρπάζω τα ποπ κορν.

" Καλά κάτσε να βάλουμε να την δούμε " ανασαίνοντας βαριά κάθομαι στον καναπέ και περιμένω να ξεκινήσει. 

Δεν προλαβαίνει να πατήσει το play και τότε ακούγεται το κουδούνι. 

" Αμάν " λέει και πάει να ανοίξει. Εγώ περιμένω και τελικά ακούω τη φωνή  της Άννας και του Αχιλλέα. Πάλι η Άννα έκανε χαλάστρα, μπράβο Άννα. 

Να μου θυμίσετε να την χτυπήσω.

" Γεια σου Εύα μου " μου λέει και την κοιτάω με νεύρα. Με τα χείλη της σχηματίζει την λέξη            '' χαλάστρα; '' και της γλέφω. Από πίσω της ξεπροβάλλει ένας Αχιλλέας.

" Γεια " μου λέει και τον χαιρετάω. 

" Τι κάνετε; " μας ρωτάει ο Αχιλλέας. Θα σου έλεγα και εσένα αλλά έχε χάρη.

" Καλά, ήμασταν έτοιμοι να δούμε ταινία " τους λέει ο Άλεξ.

" Α ναι; Ποια; " μας ρωτάει η τσουτσού ή αλλιώς Άννα. Αχ Άννα μου δεν θες να ξέρεις. 

"  Τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι " λέει χαλαρά ο Άλεξ. Απορώ πως μπορεί να είναι τόσο χαλαρός, να μου πεις αγόρι είναι. 

" Α ωραία, αν είναι ας κάτσουμε κι εμείς " λέει ο άλλος ο έξυπνος ή αλλιώς ο Αχιλλέας

" Οκ φίλε, κανένα πρόβλημα " του απαντά εκείνος. Πάλι καλά δηλαδή έκανα μεγάλη ποσότητα ποπ κορν και πίστας αλλιώς μόνο τα αγόρια θα έτρωγαν. 

" Εύα ελπίζω να μην έχεις πρόβλημα " μου λέει η Άννα  και κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου. 

" Πάμε να κάτσουμε " τους λέω και η Άννα και ο Αχιλλέας κάθονται στον ένα  καναπέ και εγώ μαζί με τον Άλεξ στον άλλον. 

Ωραία που θα περάσει και αυτή η βραδιά ( ελπίζω να καταλάβατε την ειρωνεία )

Αυτό  είναι το κεφάλαιο για σήμερα, ελπίζω να σας άρεσε.

Εσείς έχετε δει τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι; 

Όποιος θέλει ας ρίξει μια ματιά και την άλλη μου ιστορία " You are mine " 

Πόσο χαίρομαι που δεν έχουμε σχολείο και δεν βλέπω κάποιες συγκεκριμένες φάτσες ( αχ είμαι πολύ κακιά το ξέρω ). 

Γράψτε μου τα νέα σας και όποια απορία έχετε με το βιβλίο. 

Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο, μέχρι τότε να περνάτε τέλεια.