Savage

32. Είσαι γελοίος Άλεξ

Γεια σας, επέστρεψα με καινούριο παρτ. Μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι και να αφήσετε σχόλιο με την γνώμη σας.

Καλή απόλαυση!

Καθώς σκέφτομαι όλα αυτά ακούω βήματα, τα οποία ερχόντουσαν στο μέρος μου. Γυρνάω και κοιτάω πίσω μου και βλέπω το χειρότερο άτομο που υπάρχει. 

''Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;'' τον ρωτάω με θάρρος προσπαθώντας να κρύψω το φόβο μου. 

''Γιατί πρέπει να σε ρωτήσω γατάκι;'' μου λέει αυτάρεσκα ο Στέφανος και με πλησιάζει. Εγώ σηκώνομαι απότομα από το παγκάκι και απομακρύνομαι από δίπλα του. 

''Στέφανε τελείωνε και μην παίζεις μαζί. Διέγραψε ότι έχεις από εμένα και άφησέ με ήσυχη'' του λέω καθώς βρίσκομαι απέναντί του. Εκείνη την στιγμή ακούω το κινητό μου να κουδουνίζει. 

''Ο γκόμενος;'' με ρωτά με μια γελοία έκφραση στη μούρη του. 

''Να μην σε ενδιαφέρει'' του απαντώ και το σηκώνω ενώ είχα διαβάσει πως ήταν η Άννα. 

''Εύα πού είσαι;'' με ρωτά με έναν ανήσυχο τόνο στην φωνή της. 

'' Άννα βοήθεια'' της λέω γρήγορα. Ήξερα πως ο Στέφανος δεν θα με αφήσει τόσο γρήγορα, άρα κάτι έπρεπε να κάνω. Μόλις το λέω αυτό ο Στέφανος έτρεξε καταπάνω μου. 

''Εύα τι έγινε; Όλα καλά;'' με ρωτά τραυλίζοντας η Άννα. 

''Είμαι στο δασάκι και είναι ο Στέφανος εδώ...'' δεν πρόλαβα να συνεχίσω διότι μου άρπαξε το τηλέφωνο. 

Με πιάνει απότομα από το μπράτσο και με κολλά στο δέντρο ενώ πετά στην άκρη το κινητό μου. 

''Τι έκανες;'' με ρωτά ουρλιάζοντας. 

''Αυτό που έπρεπε'' του απαντώ και εκείνος με κοπανά στο δέντρο με αποτέλεσμα να τρανταχτεί όλη η πλάτη μου.

''Φεύγουμε'' λέει μετά από δυο λεπτά απόλυτης ησυχίας. 

''Τι;'' 

''Αυτό που άκουσες. Θα πλακώσει η αστυνομία έτσι όπως τα έκανες'' μου λέει άγρια και με τραβά.

Άλεξ POV

Την βλέπω να φεύγει τρέχοντας προς την έξοδο του σχολείου. Είμαι τόσο νευριασμένος που μου έρχεται να την πιάσω και να την κάνω να το μετανιώσει ακριβά. Κάθομαι πίσω στην θέση μου και γυρνάω να κοιτάξω τα παιδιά. Εκείνα με κοιτάνε ήδη με ένα απογοητευμένο βλέμμα. 

''Τι;'' τους ρωτάω γεμάτος αγανάκτηση. 

''Είσαι γελοίος Άλεξ. Πραγματικά έχεις συνείδηση των πράξεών σου;'' μου λέει εκνευρισμένη η Άννα. 

''Πω Άννα άσε με ήσυχη'' της λέω.

[...]

''Γιατί πήραμε και της Εύας τα βιβλία;'' λέω καθώς κουβαλάω τα δικά μου και τα δικά της. 

''Διότι είναι φίλη μου και δεν σηκώνω περαιτέρω κουβέντες'' λέει η Άννα. 

''Ρε βλάκα σταμάτα την γκρίνια. Ορίστε φτάσαμε'' παίρνει τον λόγω ο Αχιλλέας και δείχνει το πατρικό μου. 

Μπαίνουμε μέσα και αφήνω με φόρα τα βιβλία της στην άκρη. 

''Άλεξ πήγαινέ τα στο δωμάτιό της, δηλαδή στον ξενώνα'' μου λέει ο πολυαγαπημένος μου κολλητός. 

''Αχιλλέα τρελάθηκες; Δεν πάω, αν θες πήγαινε εσύ'' του λέω και με αγριοκοιτάζει.

''Αφήστε το, τα πάω εγώ'' μας ανακοινώνει η αδελφή μου. Τα αρπάζει από το πάτωμα και προχωράει προς τον ξενώνα. Μετά από μερικά δεύτερα την βλέπω που βγαίνει ξανά. 

''Τι έγινε η πριγκίπισσα, δεν θέλει να μας δει;'' της λέω με ένα γελάκι στο τέλος.

''Δεν είναι μέσα'' μας ανακοινώνει. 

''Πω πες απλά πως δεν γουστάρει να έρθει και άσε τα ψόφια'' είπα και εκείνη με κοιτά σοβαρά.

''Άλεξ σου είπα δεν είναι μέσα'' μου ξαναλέει. 

''Ούτε στο υπόλοιπο σπίτι είναι'' λέει ο Αχιλλέας ενώ έψαξε παντού την ώρα που μίλαγα με την Άννα. 

''Ωραία τότε που είναι;'' λέω

''Πού θες να ξέρω'' λέει η Άννα έξαλλη.

-

-

-

-

-

-

-

-

Γεια σας, επέστρεψα με καινούριο κεφάλαιο.

Ελπίζω να σας άρεσε.

Τι λέτε να γίνει;

Αμάν ρε Άλεξ.

Τα λέμε στο επόμενο παρτ, μέχρι τότε να περνάτε τέλεια.

Bye.