Savage

22. Φοβάμαι

Γεια σας, επέστρεψα με καινούριο παρτ. Μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι και να αφήσετε σχόλιο με την γνώμη σας.

Καλή απόλαυση!

Αφού κάθομαι λίγο στο δωμάτιο μου και χαλαρώνω αποφασίζω να πάω στην κουζίνα να δω τι γίνετε ( ως γνωστή κουτσομπόλα ). Μπαίνω μέσα και βλέπω τον Άλεξ με την Στέλλα σε απόσταση αναπνοής. Οκ...γιατί αισθάνομαι δάκρυα να προσπαθούν να βγουν από τα μάτια μου; 

Δεν με ενδιαφέρει, σωστά; 

Ξεροκαταπίνω ώστε να μπορέσω να βγάλω φωνή και παίρνω τον  λόγω.

'' Εμμ συγνώμη για την ενόχληση, απλά ήθελα να ρωτήσω μήπως ήθελες βοήθεια για να σου στρώσω να κοιμηθείς '' λέω αναφερόμενη στην Στέλλα και κοιτάω προς εκείνη. 

'' Όχι δεν χρειάζεται να μου στρώσεις θα κοιμηθώ, θα μείνω στο δωμάτιο του Αλεξούκο, σωστά Άλεξ;  '' τον ρωτά στο τέλος και εκείνος νεύει χαλαρός. Χαλαρός είναι το πουλάκι μου, μάλιστα.

'' Τέλεια, πάω να τακτοποιηθώ '' λέει χαρωπά και κατευθύνεται στο δωμάτιό του. Ο Άλεξ ακουμπά το ποτήρι που κράταγε τόση ώρα στα χέρια του στον πάγκο. Με πλησιάζει και εγώ κάνω βήματα προς τα πίσω και λέω.

'' Εγώ θα φύγω τώρα και θα πάω μια βόλτα. Μην με περιμένετε για το βραδινό, φάτε και θα έρθω μετά '' λέω με όσο κουράγιο είχα ακόμα.

'' Εντάξει, κανένα πρόβλημα '' λέει χαλαρά και φεύγει από μπροστά μου.

Συγνώμη τι άλλαξε μπορείτε να μου πείτε ; Μια χαρά ήμασταν πριν. 

Αλλά όπως είπα ΠΡΙΝ, πριν έρθει εκείνη και τα χαλάσει όλα. 

Έφυγα από το σπίτι και πήγα σε ένα παρκάκι, κάθισα και κοίταγα το κενό. Προσπαθούσα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά, αλλά άδικος κόπος. Ξαφνικά το κινητό μου άρχισε να χτυπά, είχα ένα νέο μήνυμα. Το κοιτάω και βλέπω πως είναι άγνωστος αριθμός. Το διαβάζω και μου έρχεται να λιποθυμήσω, που βρήκε τον αριθμό μου αυτός; Αφού τον είχα αλλάξει. 

Λοιπόν για να μην σας μπερδεύω ήταν ο Στέφανος, ναι αυτός από την καφετέρια. Δηλαδή αυτός που με βίασε. Μου έστειλε μήνυμα το οποίο έλεγε: 

Από Άγνωστο 

Γατάκι μην νομίζεις πως σε ξέχασα. Να είσαι σίγουρη πως θα σε βρω και τότε θα εύχεσαι να μου είχες δώσει τα χρήματα. 

Εγώ δεν απάντησα, καθώς τρόμος και φόβος άρχισε να κυριεύει το κορμί μου. Πάνω που τον είχα ξεχάσει εμφανίστηκε ξανά και μου τα θύμισε όλα. Δεν μπορώ να ζω άλλο έτσι, με το άγχος μήπως και με βρει. Στο κάτω κάτω δεν πήγα και πολύ μακριά άρα δεν θα του είναι και δύσκολο.