Atıştırmalık Oneshotlar |YoonKook ✓

👑KRALLIK|9

['She' leri 'He' yapan ben xjxkskkx cidden hiç anlaşılmıyor. Medyadaki şarkıyı seviyorum, bence dinleyin ] 
.
.
.

Adam kendinden geçmeye başlıyordu ki gözlerimi sımsıkı yumup titreyen ellerimle boğazıma bir çizik attım

"Siktir!"

Yoongi biranda yanıma gelmiş hançeri elimden çekmişti

"Sen ne yaptığını sanıyorsun!?"

O an umursadığım tek şeye baktım, adama. Zor da olsa nefes alıyordu, yetişmiştim. Şükürler olsun...

"Elini çek, yarana bakacağım"

İşte şimdi sıra bendeydi. Ayağa kalkıp öfkeli gözlerimi onunkilere sabitledim.

"Bir daha sakın benden böyle bir şey isteme."

"Bağazına ba-"

"BİR DAHA YOONGİ, ASLA KARŞIMA ÇIKMA!"

Göz yaşlarımı da boğazımdaki kanı ve sızıyı da siktir edip saraya koştum. Hava kararmış olsa da neyse ki yön bulma konusunda iyiydim. Saraya ulaşır ulaşmaz odama çıkıp kendimi banyoya attım. Aynadan bakıyordum. Ciddi bir çizik değildi fakat yeterince kan bulaştırmışım üstüme. Ah bir de fena şekilde zonkluyor, acı veriyordu. Önceden verdikleri kıyafetlerden birkaç tanesine göz gezdirip üstümü çıkarmış, Dünya kıyafetlerine en yakın olan beyaz gömleğimsi şeyi de üzerime geçirmiştim. Yatağın ucuna oturup olanları düşündüm... Beni orada resmen çaresiz bırakmıştı. Ellerimi gözlerimin üstüne koyup sakladım kendimi. Göz yaşlarım usulca yanaklarımdan dökülüyordu ki sol yanağımda hissettiğim soğuk parmaklarla ellerimi gözlerimden korkuyla çektim.

"Ağlama"

"Neden? Ağlamam mutlu etmiyor mu seni?"

Yatakta biraz geri gitmiştim bunu söylerken. Göz yaşlarımın sebebi olup ardından silmeye hakkı yoktu

"Mutlu gibi mi gözüküyorum sence? İzin ver boynuna bakacağım. Boğazını ne kadar kestiğini görmem gerek"

Mutlu gözükmüyordu... ama pişman olduğunu da sanmıyorum

Sırf bu akşam yaptığı şeyin ne kadar aptalca olduğunu farketsin diye gömleğimin ilk üç düğmesini açmış boynumu gözlerinin önüne sermiştim

"Çok acıyor mu?"

"Acıyor"

Ellerini boynuma götürünce irkilip geri çekildim.

"Ne y-yapacaksın?"

"Zarar vermeyeceğim"

Ellerini tekrar boynuma götürüp anlamadığım sözcükler fısıldadı. Korkuyordum ondan. Yoongi dedikleri kadar kötü biri değildi belki ama kendini korkutucu göstermek için kötülük yapmaktan da çekinmiyordu. Ellerini çektiği anda hissettiğim tüm acılar gitmişti. Ellerimi yarama götürdüm fakat yarayı hissedemiyordum. Şaşkınca ona baktım

"Seni iyileştirdim"

"Teşekkür mü etmemi bekliyorsun?"

"Hayır ama... Sen bir şeyler biliyorsun değil mi?"

"Ne?"

"Artık irislerim mor olunca sorgulamıyorsun, kulübede bana güvenerek kendi canına kıymaya çalışıyorsun. Bence sen bir şeyler saklıyorsun"