Ο φύλακας διάβολος μου

Μπούμπι

Evelyn POV

"Οοοο... Το κεφάλι μου...  Πονάω..." Γκρινιαζω μόλις ξυπνάω.

"Φυσικά και πονάει το κεφάλι σου αφού ήπιες τα έντερα σου." Ακούω τον Στέφαν να μου λέει και ξαφνικά τον βλέπω δίπλα μου ξαπλωμένο στο κρεβάτι και φρικαρω.

"Τι κάνεις εδώ?" Του φωνάζω.

"Συνήθως κοιμάμαι μιας και είναι το κρεβάτι μου." Μου λέει και προσπαθώ να θυμηθώ τι έχει συμβεί όμως δεν μπορώ.

"Ωραία... Εγώ τι κάνω εδώ?" Τον ρωτάω σχετικά ψύχραιμα.

"Δεν με αφήνες να κοιμηθώ." Λέει με ένα πονηρό βλέμμα και φρικαρω ακόμα πιο πολύ.

"Τι θες να πεις? Τι έγινε έχθες το βράδυ?" Τον ρωτάω και γελάει.

"Τι θυμασαι?" Με ρωτάει.

"Εμ... Όχι πολλά... Απλά να πίνω... Μετά να χορεύω με την Κάρολ και μετά από αυτό... Τίποτα. Κενό." Του λέω και γελάει.

"Δεν πειράζει. Λοιπόν σήκω βάλε φόρμες να φας κάτι και μετά πάμε για προπόνηση." Μου λέει και τον κοιτάζω έκπληκτη.

"Κοιτά για να συνενωουμαστε. Δεν δεχομαι να μείνω πάλι δεμένη στο γυμναστήριο μέχρι το βράδυ γιατί θα φύγω από το σπίτι και θα πάω να μείνω σε ένα παγκάκι στο Λονδίνο γιατί δεν έχω μια για να μείνω σε ξενοδοχείο." Του ξεκαθαρίζω.

"Καλά καλά πήγαινε τώρα γιατί πρέπει να κάνω και ένα τηλεφώνημα στον αδελφό σου." Μου λέει και τον κοιτάζω σαν μωρό.

"Θέλω και εγώ να του μιλήσω! Θέλω και εγώ να του μιλήσω!" Αρχίζω να λέω σαν μωρό.

"Λυπάμαι μικρή. Άλλη φορά. Τώρα έχουμε μια σημαντική δουλειά που δεν πρέπει να ανακατεφτεις." Μου λέει σοβαρά.

"Γιατί?" Τον ρωτάω.

"Επειδή είσαι ένας ανεμοστρόβιλος με πόδια. Και θέλουν να σε ξεκοιλοιασουν οπότε κάνε ότι σου είπα." Μου λέει και σηκώνομαι μουτρωμένη και πάω στο δωμάτιο.

Μόλις μπαίνω μέσα τρέχω στο μπάνιο μου και αρχίζω να κάνω μπάνιο. Μόλις βγαίνω βάζω μια γκρί φόρμα και ένα μπλε τιραντακι. Κάνω τα βρεγμένα μαλλιά μου μια πλαγιά γαλλική πλεξούδα και είμαι έτοιμη.

Μόλις κατεβαίνω κάτω τον βλέπω να μιλάει στο τηλέφωνο και φαίνεται κάπως φρικαρισμενος.

"Αν γίνει κάτι άλλο πάρε με αμέσως τηλέφωνο. Πρέπει να κλείσω τώρα." Λέει μόλις με βλέπει και τον πλησιάζω.