Hepinize selam bebekler! Yeni bir bölümle karşınızdayım.
Bundan önceki bölümde söylemiştim bir iki bölüm sonra sezon finali yapacağımı hatırlarsanız. Evet,o bölüm tam olarak bundan sonraki bölüm oluyor🥺
Sezon finali bölümünden sonra da zorunlu olarak ara vermek zorundayım. Sadece bu kurgu için de değil,direkt Wattpad'e ara veriyorum,fakat döndüğümde her şey kaldığı yerden devam edecek.
Oy vermeyi ve yorum bırakmayı unutmayalım lütfen. Gerçekten uzun bir bölüm ve çok emek harcadım. Anlayışınız için şimdiden teşekkür ederim.
Diğer kurgularıma da göz atabilirseniz çok sevinirim.
İyi okumalar!
🖤🌙
•
Mad World - 2WEI,Fleurie,Tommee Profitt
Dead Weight - PVRIS
Let Me Follow - Son Lux
•
23.Bölüm: Ateşin Gölgesi ve Görülenin Ötesi"
Hayata gözlerimizi açtığımız andan itibaren,daha bütün kötülükleri tanımadan,belki de asıl şeytanların yeryüzünde olduğunu anlayamadan bizi kafesleyen başka bir şey vardı. Üstelik bu gözlerini çevirdiğin bir yerde değil,dokunamazsın,hissedemezsin ve yok sayamazsın. Çünkü eninde sonunda herkes kendi zihninin kurbanıdır.
Gömülü bir geçmişi küllerinden yeniden doğuracak tek şey kirli bir zihindir. Gözlerini kapatsan yeter belki. Ya da en kötüsü seni bulsun. En çok istemediğin anda,en sevmediğin kişi tarafından bulsun seni. Reddetmek bir şekilde imkansız olduğunda da dönüştüğün canavarın kalbinden damarlarına pompalanan en büyük zehir öfke olur.
Öfkeliydim. Öyle öfkeliydim ki tüm dünyayı yıksam bile sönmezdi içimdeki bu ateş. Tenimin altında beni var eden her şey bu duygunun hakimiyeti altına girmiş gibiydi. Dışarıdan bakıldığında beni dağılmadan tutan tek şey tenimdi. Bunun dışında gerçek bir harabeydim. Fakat böylesine güçlü bir duygu savaşın sonunda yenilgi getirmiş olsa da aynı sonu karşımdakinin de tatması için kendimden bile vazgeçebilirdim.
Göğsümden kopan hırıltılı bir nefesle karşımdaki adama bakmaya devam ettiğim her saniye içimdeki bu korkunç his harlanmaya devam ediyordu. Hemen yanımda duran ve beni sıkıca tutan adamların beklemediği bir hızla oturduğum sandalyeden fırladığımda o kadar hızlı davranmıştım ki hemen önümde duran masayı da aşarak olduğu gibi Vural Hanzade'nin bedenine çarptım. Son anda ellerimi göğsüne koyabilmeyi akıl etsem de bedenimin kazandığı ivme nedeniyle bu ancak sert bir itme efektine dönüşmüştü. Onunla birlikte bir adım gerisindeki camın içine daldığımda kırılan camların sesi adeta kulaklarımda yankılanmıştı,neredeyse onlarla birlikte kulak zarım patlamış gibiydi.
Bedeninin üzerine düştüğümde balkonda olduğumuzu ancak birkaç saniye sonra fark etmiştim. Balkonu gören camların içinden geçmiştik ve şimdi hemen onun üzerindeydim.
"Geberteceğim seni."diye bağırdım gözlerine bakarak. "Öyle bir hale getireceğim ki,seni öldürmem için bana yalvaracaksın."
"Adelin!"diye bir ses gelse de arkamdan bu bana ancak daha hızlı hareket etmem gerektiği konusunda bir uyarı olmuştu. Canımın ne kadar acıyacağına aldırmadan Vural Hanzade'nin yüzüne sert bir yumruk geçirmek için harekete geçtim,fakat elim onun yüzünü bulamadan geriye çekilmiştim. Ondan ayrılmamak için yakalarına yapışmaya çalışsam da arkamdaki adam beni öyle hızlı çekmişti ki bedenim yerle buluştuğunda başım dönmüştü. Kendime gelmek için beklemek istemedim. Bedenim birçok duyguyla birlikte şiddetle sarsılıyordu ve mantıklı düşünebilmek için çok geç kalmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVERA | ANAMORFOZ
Teen Fiction"Eğer zihnindeki canavarların alabora olduğunu düşünüyorsan büyük bir felaketin eşiğindesin.Çünkü zehir şişenin içindeyken değil,dışındakini kırıp ruhunun denizine yayılmaya başladığında tehlikelidir."
