"Gözlerini açtığın cehennemin her gece sana sunduğu kabusları yok sayabilir misin?"
Bölüm şarkısı: Barns Courtney-Rather Die
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4.Bölüm: "Yılana Sarılmak"
Korku seni güçlendirir,harekete geçirir,uyandırır ya da tam tersi tüm kurtuluşunu elinden alır ve seni karanlığa iter.Doğanın en temel kanunu olan etkiye tepki,bu tür durumlarda tamamen farklı işlerdi. Korku bedeninize yıkılmayacak bir krallık kurduğunda çevrenizde,bedeninizde olup biten en küçük şey,gerçeklikten çok daha güçlü ve yıkıcı bir etki yaratarak sizi aşağı çekerdi.
Başımın iki noktasına dayanan metalin sertliği ile aklım başımdan giderken gözlerim korkuyla büyüdü. Bedenimi aniden ele geçiren korkuyla birlikte çevremdeki her şey normal etkisinin çok daha üzerine çıkmıştı. Aldığım her nefeste boğazım bir yangına kurban gitmiş gibi alevler içinde kalmış,nefesim hiç olmadığı kadar hızlanmış ve başıma dayalı duran metal hiç olmadığı kadar sertleşmişti.
Direksiyon hakimiyetini kaybedecek gibi olduğum anda yanımdaki adam direksiyonun öbür ucundan tutarak bizi çarpmaktan son anda kurtardı.
"Saçma sapan bir şey yapmaya kalkarsan beynini dağıtırım,duydun mu beni?"diye haykırdı yüzüme eğilerek. Öfkesi öyle canlıydı ki,ona dönme ve o gözleri görme cesaretinde bile bulunamadım.
"Sürmeye devam et!"diye bağırdı bu kez arkadaki kadın. "Arabayı durdurursan seni mahvederim!"
Az önce bağırarak ağladığı,daha doğrusu bunu yapmaya çalıştığı için sesi oldukça pürüzlü çıkmıştı. İstemeden de olsa aynada onunla göz göze geldiğimizde böyle sert ve kalın bir sesin nasıl bu kadar yumuşak bir yüze ait olduğunu anlayamamıştım. Sanki arkamda hala o masum kadın vardı,konuşan başka birisiydi.
Başımı sallamaktan başka bir şey yapamadım o an. Şu anda iki elim de direksiyonun üzerindeydi ve hayatım hem çevremi saran iki insana,hem de bana bağlıydı. Eğer sakin kalmazsam bir yere çarpacağımız açıktı.
"Şimdi beni iyi dinle küçük sürtük."
Yanımdaki adam silahını şakağıma iyice bastırınca kendime engel olamadan acıyla bağırdım. Oysa canım bu bağırmayı hak edecek kadar yanmamıştı bile. Acı eşiğim hep çok yüksek olmuştu ama şu anda içinde bulunduğum ruh hali yüzünden tepkilerim hiç olmadığı kadar fazlaydı.
Yüzüme daha da yaklaştığı zaman burnuma gelen ilk koku mide bulandıracak yoğunluktaki sigara,biraz da alkol olmuştu. Bu keskin kokuyu almamak için daha uzun aralıklarla soluklanmayı denedim ama kalbim öyle hızlı çarpıyordu ki bunu yapabilmem imkansızdı.
