Hepinize selam❤️
Üst üste attığım ikinci bölüm olacak Mavera'ya,normalde bölümler döngü içinde geliyordu ama bu kez böyle olmasını istedim. Bundan sonra bir süre daha az bölümü olan kurgularımla ilgilenmek istiyorum. 30 bölüme ulaşmışız🥺Yine de bu,arayı açacağımız anlamına gelmiyor.
Bölüme oy vermeyi ve yorum bırakmayı unutmayın lütfen. Son zamanlarda hiç istediğim reaksiyonları alamıyorum yazdıklarım konusunda. Emeğimi göz ardı etmeyin lütfen.
Diğer kurgularıma bakmayı da unutmazsanız sevinirim. İyi okumalar şimdiden.
Instagram: chariotoftheluna
Twitter: hurtzlikehell
•
GODDESS - PVRIS
I Wanna Fight And You Know It - MISSIO
•
30.Bölüm: "Omzundaki Şeytanın Fısıltıları"
İnanç,en keskin zehirdir,çünkü her şeyi devirmek için yeterlidir. Zamanın en dibinde bıraktığın pişmanlıklardan başkası değildir,aynı anda seni hayata bağlayan her şey olsa bile vazgeçmek için sayabileceğin sebeplerin de kendisidir.
Bazen bunun varlığından nefret etmiştim,sonra değiştirebileceklerim ama yapamadıklarım için kendime öfkelenmiş,bu öfkeyi neredeyse bir alışkanlığa dönüştürmüş ve yenilgiyi bileklerimdeki bir ağırlık gibi kabul etmiştim. Fakat haksızdım ve acımasızdım. Çünkü inancı her zaman ruhunuzun en keskin ve baş kaldıran tarafı sağlamaz,inancı bazen de sevdiklerimiz bize aşılar. Tam da bu sebeple,en unutulmaz yarayı onlar bırakır bize.
Öfke geçici olabilir,hiç yok olmasa da çoğu zaman eskisi gibi hissettirmez. Asıl kötü hissettiren şey pişmanlıktır. Çünkü pişmanlık için koruma mekanizması gerekmez. Tek bir saniyede her şey başına yıkılana kadar neyin içine düştüğünü anlayamazsın. Olur,biter ve iz bırakır. Diğer duygular gibi geçici değildir,aksine,en çok geçmesini dilediğin anda bir parçan haline gelene dek sıkıca sarılır benliğine.
Eskisi kadar öfkeli değildim,fakat pişmanlık,ruhum bedenimden kopana dek beni bırakmayacaktı. Ailem konusunda bana böyle hissettiren milyonlarca şey vardı. Değiştiremediklerimin peşini bırakmıştım hatta,buna rağmen sayılarının çok fazla olmasının sebebi de soluduğum nefeste,yanımdaki adamın gözlerinde ve geceleri uyumadan önce dilediğim her şeyin içinde olmasıydı.
Yorgun bir nefes düştü dudaklarımın arasından. Şu anda ne yaptıklarını düşünmeye çalışırken birden buna engel olmak istedim. Bunu hak etmiyorlardı. Olanlardan sonra odaklanmak istediğim tek bir şey vardı. Her şeye rağmen beni hiç pişmanlığa uğratmayacağından emin olduğum tek bir kişi...
Son zamanlardaki gecelerden farklı olarak hava birden soğumuştu ve rahatsız edici bir basıklık içindeydi. Biraz olsun temiz hava almak için camı açarsam burnuma çekeceğim ilk nefes beni daha da boğar gibi hissediyordum. İkimizin gözleri de bir süredir ön camın üzerindeydi. Birkaç metre ötemizdeki marketin zorlukla yanıp sönen tabelasını izlemeye devam ederken ikimizin de sürdürdüğü sessizlik,perdenin yalnızca ön tarafıydı. Aklından geçen onlarca şey olduğunu biliyordum. Uzun zaman sonra onu yeniden bu halde görmek,bir şeylerin yeniden rayına oturduğunu hissettirse de yaşanacakların bizden neler götüreceği endişesi de benimleydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVERA | ANAMORFOZ
Novela Juvenil"Eğer zihnindeki canavarların alabora olduğunu düşünüyorsan büyük bir felaketin eşiğindesin.Çünkü zehir şişenin içindeyken değil,dışındakini kırıp ruhunun denizine yayılmaya başladığında tehlikelidir."
