Asi Çocuk (1.Kitap)

17.Bölüm-İşte şimdi sıçtık!

Çok bekleddiğinizi biliyorum ama artık okullar açıldı çok sık olmasada bölüm atıcam ama hepsi bomba olucak,yinede arayı bu kadar uzatmam.Seviliyorsunuz ♥

BU BÖLÜMÜ RUH HASTASI YAZDI ONUDA SÖYLEYİM ;)

Ertesi gün Sabah uyandığımda yanımda Emir olmaması tuhaf gelmişti. Ama doğru olan buydu. Onu sevsem bile onun beni sevip sevmediğini bilmiyordum. Şakaaaa... Tabiki uyandığımda yanımda bir adet Emir ATAHAN(!) bulunuyordu. Hatta bir kolunu belime öyle bir sarmıştı ki ölüyorum sandım.

Yada bir dakika bu ağrı Emir'in kolundan değildi... Hayy yaa... İğrenç... Iyk regl oluyorum galiba. Ayy ya olduysam Emir kesin görür. Yüzüm şimdiden domates rengini alırken eğer olduysam ne halde olacağımı düşündüm. Yavaşça yataktan kalkmaya çalışıtken Emir kolunu dahada sıkı sardı. Hay ananı öpeyim Emir yaa... Zar zor yataktan çıktığımda rahat bir nefes aldım. Sonra doğru lavaboya gittim. Tabii gitmeden önce çarşafa geçti mi diye bakmayı ihmal etmedim. Daha sonra bir baktım ki ne göreyim. Ana vatan kan ağlıyor. Iyyy...

Odaya geri döndüm ve saate baktım 9:50. Normalde bu saatte kalkmazdım ama durumum malum. Karın ağrısı, miğde bulantısı vb... Odadan çıkıp aşağı indim. Ve mutfakta yiyişen bir Berra and Cem çifti görmemle ağzımdan "ıyy.. İğrençsiniz, what are you doing? WTF??" Gibi şeyler çıkınca mecburen ayrıldılar.

"ya gidin odanızda yiyişin aile var burda" dedim yüzümü buruştururken. " off ya görende sevişiyoruz sanar" dedi Berra utanmadan. Oğlum ben olsam utancımdan ölürdüm."bir onu yapmadığınız kalmıştı. İğrençsiniz keşke ölseniz" dedim işi espiriye vurarak. "asıl senin espirilerin iğrenç" cem iğrendiğini belli ederek homurdandı. Berrayla kıkırdadık. Kıkırdamamız Batu'nun içeri girmesiyle son buldu...

"Günaydın ev halkı ben kalktım" diye bağırdı. "mal mısın batu yoksa öyle mi gösteriyorsun?" Dedim alayla. "Bence mal" gelen alaycı sesle kafamızı mutfak kapısına çevirdik. Tahmin edin kim?? Ahh o kadar zor değil. Mavi gözleriyle benim mavilerimi delip geçen bir ATAHAN! "hmm..." diye bir mırıltıyla ona katıldığımı belli ettim. " yuhh bu bir ilk Asya Emir'in fikrine katılıyor. Bunu kutlamalıyız!!!"

Kulağımın dibinde cırlıyan bir Berra var elimizde size onu versek?? "olay be gençlik ben çözemedim" diyerek bir kez daha mal olduğunu kanıtlayan Batuya gözlerimi devirerek baktım.

"Sabah uyandığımda yanımda yoktun Asya nasıl o kadar erken kalktın?? Yoksa kalkmanı gerektirecek bir durum mu var??" Hay amına ya... Lan yoksa bu imalı lafları ediyor da... Arkama mı geçti? Eşefmandan belli oluyor mudur?? Çaktırmadan Berranın kulağına arkama bakmasını söyledim mal tabi öküz gibi baktı. Ama birşey yok dedi. Eeee bu çocuk ne ima etti??? Cevap vermedim çünkü Berra ve Cem bizi kahvaltı hazırlayacaklarını söyleyerek mutfaktan kovdu.

Lan ev benim mutfak benim siz kimi kovuyorsunuz demedim. Diyemedim! Salona geçip oturduk. Emir gözlerini bana dikmişti. Ne sikim oluyor lan. "Ben arkadaşımla buluşucam siz kahvaktı edin" batu telefonundan kafasını kaldırarak bana seslendi. Bende kafamla onayladım onu.

Salonda kaldık mı Emir beyle tek??

"Sen mutfakta ne demeye çalıştın" dedim merakımu sonunda dışa vurarak. "ne anladıysan o" what??

Ben senin ananın ellerinden öpeyim Emir!

Senide öpeyim Emir!

Sonra odaya geçelim- bir dakika ya konu nereye kaydı!

"Lafı çevirmede açık açık söyle"

"Benim yanımda yatmak istemesinde kendini başkalarının kollarına atardın diiye şeettim" ??????? Hı???

"Saçmalama! Tabiki senin yanında yatmak istiyo-" ben az önce ne dedim!!!!

Çocuğa resmen senin yanında yatmak istiyorum dedim! What?? Azcık geri saralım ne dedim amk ben?? Oyy oyy nerelere gidem ben! Kendimi 4 çocukla ortada kalmış mağdur kadınlar gibi hissediyorum insaf!

"Asya.... Sen az önce ne dedin?" İşte şimdi sıçtık!