35.Bölüm-Halüsinasyon

20.2K 759 29
                                    

Bağlantıda bir adet çalışma var bakabilirsiniz :D

Hiç yüzüne bakmadan camdan karı izlemeye devam ettim.Ama şu beyaz olanı değil çocuğunu döven karıyı izlemeye devam ettim.Neyse susiyim ben.

Camdan Emirin yansımasına baktığımda bakamadığımı fark ettim.Kısacası Emir yoktu.Aman bana neyse dimi sonuçta trip atıyordum.

Ben trip attığım için başka kızlara bakıp hormonlarına yenilip o kızların peşinden kazan dairesine inip merciğemi pişirmekle kalmayıp yakarsa.Sonra ben dört çocukla ortada kalırsam.Ahey ahey.

Hemen yerimden kalkıp koridora koştum,tabiri caizse depar attım.Çıkmamla silah sesi duymam bir oldu.

Buyrun halil ibrahim sofrasına.

O ne alaka allasen

Susarmısın ekşın yaşıyorum şu an

Hızla bahçeye doğru koştum,biliyorum malım ama içimde Emire bir şey olucak gibi bir his var.

Bahçeye vardığımda her kes okulun içine kaçıyordu.Bende onların tam tersi bahçeye çıkıyordum.Nöbetçi öğretmen beni durdurmak istediğinde hırsla onu ittim.Ağlamak üzereydim.

Güçlü ol Asya şimdi zırlamanın sırası değil.Dahada hızlanarak bahçeyi kolaçan ettim.

Gözlerim bir kırmızılıkta takılı kaldı.Kan.

Yerde kan vardı ama etrafta kimsede yoktu.Ensemde sıcak bir nefes hissetmemle bir el ateş sesi duymam eş zamanlıydı.

Dünya durmuştu işte her yer gerçek rengine bürünüyordu,siyah.Dünya ve insanlar zaten hep siyahtı,renklerse aptalların gördüğü halüsinasyonlar.Ve ben aptal değildim.

Olduğum yere bayılmıştım.Şu an güçlü bir kolun beni sarmasını isterdim,Emirin yanımda olmasını isterdim.Tabi hala kalbi çarpıyorsa.

Ne  saçmalıyordum ölemezdim ben daha Emirle evlilik hayalleri kurcaktım,daha doğru düzgün trip bile atamamıştım ki.

Sırtımdaki acıyı yok sayarak,yok saymaya çalışarak yavaşça gözlerimi açtım net olmasada bir şeyler görüyordum.Gördüğümse bomboş bir bahçe.Neredeydi bunar şimdiye kadar başıma üşüşmeleri gerekmez miyidi?

Asıl soru Emir neredeydi?Kalbimdeki sızı büyümeye başlamıştı.Bir zehir misali yayılıyordu.Şimdi farkettimde sırtım artık ağrımıyordu ama buna doğru orantılı olarakta kalbiim parçalanıyordu.

Böyle olamazdı bir hikaye böyle bitemezdi.

Bitmeyecekti.

 """""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

Gözlerimi yavaşca açtığımda bir yatakta yatıyordum.Birden yatak sarsılmaya başlayınca irkildim ve yatakta tepinen küçük kız çocuğuna baktım.Mavi gözlü kumral çok ama çok güzeldi,yan tarafıma baktığımda ise bir bebek ve ona sarılmış Emir.

Emir!!

Nerdeydim ve bu çocuklar kimdi hemen yataktan kaklkıp aynaya baktım.Ben...büyümüştüm.

Yatağın üstündeki kız çocuğu yanıma geldi ve sarıldı "Anne hadi babamla kardeşimide kaldıralım."

Anne mi? Ben nerdeydim,bu olanlar çok saçmaydı.Bulunduğum odayı bir bebek sesi doldurmuştu yatağa baktığımda Emir gözlerini aralamıştı ve sarıldığı bebekte ağlıyordu.Emir bebeği alarak kalktı ve yanıma geldi "Asya görmüyor musun oğlumuz uyanmış ağlıyor sen mal gibi bakıyorsun"

Asi Çocuk (1.Kitap)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin