Chapter Thirty Nine (Part Two)2
"Wait, Pump. Let me explain." Habol nya sakin.
"Ayokong makinig sayo! Sinungaling ka!" Bumuhos ang luha ko. "All along ikaw si ELL? You knew that I admire him right? Bakit hindi mo sinabi!"
"Kasi ayokong mawala ka. Ayokong mawala iyong pagkatuwa mo kay ELL. Atleast doon, alam kong mahalaga ako sayo!"
Pinaghahampas ko ang balikat nya. "Bullshit Earl! You made me look like stupid fantazising ELL na ikaw naman pala!"
"Don't cry please. Let me explain first."
"Ayoko. Huwag mo akong hawakan."
Ngunit hindi ko sya natinag. Bukod sa pagod na ako kakaiyak, mas malaki ang katawan nya. Kinulong nya ako sa mga bisig nya. And he kept on saying that he was sorry. Binaon ko lang ang mukha ko sa dibdib nya.
"I'm sorry. Please, hear me out."
"Ayoko na. Bitawan mo na ko."
Unti unting lumuwag ang yakap nya sa akin. Sumisinok sinok pa ako. Pumihit na ako patalikod sa kanya.
"Strawberry..."
Umiling ako at naglakad na.
Ang nadatnan ko sa labas ng bahay namin ay si James Michael. Alerto syang lumapit sa akin at tatangkain na punasan ang luha ko pero lumayo ako.
"W-what are you d-doing here?"
"What happened? Why are you crying? Did Javes make you cry again?"
"I wanted to be alone for now. I'm sorry."
"You can cry on my shoulder." Mas lalo akong naiyak dahil sa sinabi nya. James Michael hugged me.
"He lied to me. Earl lied to me."
"Lied to you about what?"
"About ELL. Sya si ELL, JM. Nasasaktan ako kasi all along sya palang iyong taong kinekwento ko sa kanya."
Inabutan nya ako ng tissue. Walang hiya hiya na suminga ako doon.
"Well. He's a total jerk for doing that to you."
"I hate him. Ayoko syang makita."
"Do you wanna go somewhere?"
Tumango ako. Sabay kaming sumakay sa sasakyan ni James Michael. And suddenly, I felt some ease.
We end up in Baguio. Natutuwa lang ako at sinamahan ako ni James Michael ngayon. At sa ngayon sumisilip na ang araw.
Panay na tumutugtug ang cellphone ko. Tumatawag si Mama, Si Earl, Si Sinag at Eli. Pero ni isa sa kanila, wala akong pinansin. Hanggang sa tuluyan ng ma-lowbat ang cellphone ko.
"JM." Garalgal na ang boses ko.
"Hmm? Want some food?"
Umiling ako. "Can I borrow your phone? Itetext ko lang si Mama."
"Oh sure." He nodded and handed me his phone.
Tumipa ako ng text kay Mama dahil paniguradong kagabi pa iyon nag aalala sa akin.
"Here. Thank you."
"Where do you want to go?" Masuyong tanong ni James Michael.
Tipid akong ngumiti sa kanya.
"Favor.."
"Go ahead."
"Pautang naman. Babayaran kita pag uwi ko. May pupuntahan lang ako."
