Μάτζεστικ 1: Οι Εκλεκτοί

~Ε Φ Τ Α~

Μια εβδομάδα αργότερα...
"Έχουν περάσει οκτώ μέρες από το καταστροφικό συμβάν που σημειώθηκε στην πόλη Majestic...", ακουγόταν από τις ειδήσεις στην τηλεόραση, "Στις 19 Ιουλίου επιβεβαιώθηκε από τις τοπικές αρχές η διπλή δολοφονία ενός ζευγαριού και την ίδια μέρα ένας μεγάλος αριθμός ρομπότ και ανδρωειδών παραστράτησαν και προκάλεσαν πολλές ζημιές στην πόλη. Φαίνεται όμως ότι η Majestic έχει αποκτήσει τους δικούς της υπερήρωες αφού τέσσερεις "άνθρωποι" εμφανίστηκαν έγκαιρα για να σώσουν την κατάσταση. Η ταυτότητα τους παραμένει άγνωστη αφού ήταν μεταμφιεσμένοι..."

Η Katniss μόλις είχε ξυπνήσει και είχε πάει στην κουζίνα για να πάρει πρωινό. Εκεί πήρε το αυτί της για την εμφάνιση των υπερηρώων η οποία κατευθείαν της τράβηξε την προσοχή.

Από μικρή λάτρευε τους ήρωες. Ασχολούνταν με αυτούς. Μάζευε αφίσες, φιγούρες... Ήξερε όμως πως δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα υπερήρωες. Ή τουλάχιστον αυτό πίστευε μέχρι εκείνο το πρωί που τους είδε στις ειδήσεις. Δεν μπορούσε να πιστέψει πως κάτι τέτοιο ήταν αληθινό, μέχρι που είδε ένα βιντεάκι στο ρεπορτάζ. Ήταν ένα κλιπάκι από κάμερες ασφαλείας που έδειχναν τους Εκλεκτούς την ώρα της μάχης. Τα μάτια της έλαμψαν. Δεν πίστευε αυτό που κοίταζε. Έβλεπε για πρώτη φορά ήρωες, αληθινούς ήρωες. Όσα φαντάζονταν είχαν γίνει πραγματικότητα. Κατά βάθος θα ήθελε να είναι και η ίδια σούπερ-ηρωίδα και ένιωσε ζήλεια που δεν ήταν μέρος αυτής της ομάδας.

Οι υπερήρωες ήταν η διαφυγή της Kat. Η Kat, όπως έλεγε και η ίδια, ήταν ήπιων τόνων με αδυναμία να αναπτύξει κοινωνικές σχέσεις. Με τους ήρωες μπορούσε να αποδράσει από την ρουτίνα της ζωής, να ξεχαστεί από τα προβλήματα της. Ένιωθε μόνη και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για αυτό, οι άνθρωποι την απέφευγαν και δεν ήξερε το γιατί, είχε φτάσει στα 21 και το μόνο που έκανε ήταν να είναι βάρος στους γονείς της. Και μην μιλήσουμε καλύτερα για αγόρια...

Τα μόνα αγόρια της ζωής της, αδέρφια της, είχαν φύγει όταν αυτή ήταν 16 αφήνοντας τη έτσι μόνη. Ήταν οι φυλακές άγγελοι της, οι οποίοι ξαφνικά την εγκατέλειψαν και την άφησαν αβοήθητη...

Βέβαια, ήταν πανέξυπνη. Ήταν τεράστιο επιχειρηματικό μυαλό, τέλεια στα μαθηματικά και ικανή να δίνει γρήγορες λύσεις σε διάφορα προβλήματα. Είχε σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων σε ένα από τα καλύτερα κολέγια της χώρας. Επιθυμία της ήταν να δουλέψει στο εργοστάσιο των γονιών της, στο διοικητικό συμβούλιο, όμως οι ίδιοι, για άγνωστο λόγο, δεν της το επέτρεπαν.