Possessive Wife (COLLINS COUSIN SERIES #1)

Chapter Twety-Seven

The next day, hindi ako makapag-isip ng maayos dahil sa nalalapit naming pag-uwi sa Pilipinas. Idagdag mo pa ang forty paintings na kailangan kong tapusin within three weeks. Sa tingin ko hindi kaya ang three weeks na iyon. Should I talk to the owner to extend?

Sinabi ko na din sa bestfriend ko ang pag alis namin. Hindi siya nakapagsalita agad pagkatapos kong sabihin.

"Sasama rin ako," sabi niya.

Nasa tabi niya si Chynna habang nakaupo naman sa tabi ko ang anak ko.

"Sasama sama ka pa lang eh ang dami mong trabaho," sabat ni Chy.

Agad akong napailing sa sinabi niya.

"Nagsalita ang walang trabaho," inis na sabi naman ni Gwen.

Kapag talaga magkatabi yang dalawang yan para silang mga aso't pusa. Tahimik lang na nanonood ang anak ko sa bangayan ng dalawa.

"Tama na yan, kung gusto niyong sumamang dalawa then go,"

Sabay silang napatingin sakin. Nginitian ako ni Gwen habang si Chynna naman ay napairap sakin.

"Maiwan ka na lang dito epal, eepal ka na naman doon eh,"

"What the fuck? Edi ikaw ang maiwan,"

Napailing na lang ako dahil nagbangayan na naman sila. Lagi naman, wala na bang bago sa kanila?

Siguro magtataka ako kapag dumating ang araw na hindi sila magbabangayan.

"Why they always fight, mommy?"

Nakatingin na sa akin ang anak ko na nagtataka. I just shrugged my shoulder. Even me I don't know why? Maybe they like each other that much?

Natawa na lang ako sa naisip.

"They are always like that, wala tayong magagawa anak,"

But looking at them para silang magjowa na nag-aaway.

"Para kayong magjowa," bigla kong sabat na nagpatigil sa kanilang dalawa.

Pareho silang nanlalaki ang mga mata habang nakatingin sakin. Pero agad silang nakabawi nung narealize na nila kung ano ang sinabi ko.

"Kaya nga hindi kami pwedeng dalawa kasi lagi kaming nag-aaway! Epal kasi to!" si Chy habang ginulo ang buhok ni Gwen.

"Shut up! And don't touch me!"

"Ang arte,"

Lumayo na si Chynna sa kaniya at lumapit na sa anak ko. "Tayo na nga lang ang mag-usap baby Azahel,"

Hinayaan ko na lang sila. Tumayo na ako para makapunta sa room kung saan itutuloy kong gawin ang forty painting na yan.

Anim pa lang ang nagagawa ko sa dalawang araw na lumipas. Hindi nga madali. Nawawalan din ako ng gana pero kapag nakakausap ko ang anak ko, bigla na lang ako magkakaroon ng gana.

Napatingin ako kay Gwen na sumunod sa akin. He crossed his arms while staring at my works.

Pinagpatuloy ko na lang ang ginagawa ko. Kung tutuusin ang nagagawa ko sa isang araw ay mga dalawa lang pero nakakalabas pa naman ako ng bahay.

Pero ngayon, tatlo o higit pa ang nagagawa ko but I have no time to go outside.

Kain, painting, kain, painting, pahinga, painting, tulog.

Ganyan ang routine ko. I admit na nawawalan din ako ng time kay Azahel minsan, but he understand me though. Siya pa nga ang nagi-encourage na magagawa ko ang forty painting na yan.

"You know what may kulang sayo,"

Kunot noo kong binalingan ang bestfriend ko. Nasa tabi ko na siya.

Inisip ko pa muna ang kulang, napatingin din ako sa ginawa ko pero wala naman akong makitang kulang.

"What is it?"

"Your smile Saf,"

Tumaas ang dalawang kilay ko. I smiled at him. Pero agad ring napawi. Iniwas ko na lang ang tingin ko sa kaniya at nagpatuloy muli sa ginagawa.

"See? May problema ba?"

Umiling agad ako.

Mas lalo siyang lumapit sakin then he kissed my cheeks.

"You're only young once, Saf. Use your youthful energy to accomplish something meaningful and lasting,"

"This is meaningful for me. Chynna, my son, and you as my bestfriend are meaningful and lasting for me. I don't need to use my youthful energy."

Niyakap niya ako. Pero may kulang. Ewan ko pero may parte sa akin na gusto ko siyang balikan. At may parte sa akin na huwag na.

Natatakot ako.

"It's hurts Saf. Bestfriend lang ang tingin mo sakin hanggang ngayon but I will accept it."

Tumulo ang luha ko sa hindi malamang dahilan. My bestfriend is still inlove with me?

Hindi pa rin ba nagbabago ang nararamdaman niya?

"I'm sorry,"

"No, it's okay,"

Hinarap niya ako tsaka niya pinunasan ang luha ko gamit ang hinlalaki niyang kamay. Ngumiti siya akin. And that's smile wants me to cry again.

He deserves better than me. I know that someday there's a girl who will love and care for him, romantically. I'm sure with that.

Wait for her, Gwen. I know she's not ready to confess her feelings for you. But I'm hoping that you will wait for her.