*TAMAMLANMIŞTIR*
~"Ben 'ağabey' olarak dayatılan çocukluk aşkımla nasıl birlikte olunur bilmiyorum."~
...
Pencerenin önünde ufacık bir saksıda büyümesine rağmen bütün ihtişamı ile açan rengarenk bir çiçektim ben.
Bana dayatılan bir hayatı yaşama ko...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*** Gülsüm'den...
Parfümümü sıkıp elbisemin eteklerini topladım. Elimdeki cep mendilini sıkıca tutup tırabzanların başına geldiğimde yavaşça indim. Resmen hamileliğimin son günlerindeydim ama ben uzun tuvaletim, topuklu ayakkabılarım ile düğüne gidiyordum!
"Yavaş ol güzelim."
Selim'in sesi ile kafamı kaldırdım. Antrede, aynalı vestiyerin önünde bej rengi ceketi ve siyah kumaş pantolonu ile beni bekliyordu. Ve yakışıklılığını da unutmamak gerek.
"Yavrum? Seni evden çıkarmasam mı? Bu nasıl bir güzellik?"
Gülümsedim. Son iki basamağı onun yardımı ile indiğimde koyu gözlerine baktım. Hamileliğim riskli olduğu için son zamanlarda bana yaklaşamıyordu ve bu onu patlamaya hazır bir bomba haline getiriyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yanına başka ayakkabı aldın mı güzelliğim?"
"Aldım sevgilim. Bunlarla bir saat bile duramam. Sakın yanımdan ayrılma."
Güldü.
"Ayrılmam."
Birlikte evimizden ayrıldığımızda arabaya bindik. Son ayımdayım diyorum! Doğuracağım diyorum!
Biz direkt kuaföre gittiğimizde ağabeyim ve birkaç genç dışarıda araba ile uğraşırken arabadan indim. Ben saçımı yaptırdıktan sonra kıyafetimi giymek için eve gelmiştim. O kalabalıkta milletin birde benimle uğraşmasını istemiyordum. Küçücük kabinde tuvaletimi giyerken doğururum falan. Allah korusun!
"Kız, sen neymişsin be!"
Ağabeyimin sesi ile kafamı kaldırıp ona baktım. Eteğimi iki yandan tutup reverans yaptım. Güldü.
