ÖLÜLERİN KIYAMETİ

HUZUR VE İSTİLA

Havanın aydınlanmasına bir kaç saat varken vardılar. Yağmaya başlayan yağmurla sırılsıklam olmuş halde karşılarında ki alışveriş merkezine bakıyorlardı. Önlerinde ki tek engel üst geçitten geçmek olacaktı.

-Sonunda geldik, daha fazla ıslanmadan gidelim. 

-Hava aydınlanmadan gitmeyelim derim ben. Orada işler kötü gitmiş olabilir, karanlıkta yakalanmamış oluruz. 

Merve haklıydı, sessizce takip ettiler. Sollarında bulunan iki katlı binanın içerisine girip üst kattaki daireye girdiler. Yol yorgunluğu üstüne birde ıslanmanın verdiği soğukluk vardı. Odalardan buldukları temiz ve kuru kıyafetleri giydikten sonra kendilerini bir kaç saatlik uykuya bıraktılar. 

Yüzüne vuran yansımayla uyanan Eren ayaklanırken camın önüne geçip önce alışveriş merkezine ardından üst geçide ve girdikleri binanın önüne baktı. Beş altı zombinin dışında onlar için tehdit oluşturabilecek hiç bir şey yoktu. Merve'nin yanına gelmesiyle yüzüne bakmadan 

-Uyanmışsın dedi. 

-Uyandım. 

-Yeni bir sayfa açıyoruz gibi. 

-Sizi buna sürüklediğim için

 -Sakın, ne yaparsak hep birlikte yapacağız. 

Diğerleri de tek tek uyanmaya başlamıştı.

-Gitmeye hazır mısın ?

-Hazırım.

Binadan çıkıp önündeki zombileri tek tek öldürdüler. Üst geçitten yürümeye başladılar. Altlarında iki yönlü toplam dört şeritli koca bir otoban vardı. Şeritlerden biri tamamen terk edilmiş araçlarla doluydu. Sessizce geçtikleri üst geçidin ardından Buse'nin rehberliğinde otoparka girdiler. Etraf karanlık ve pusluydu, elleri kılıfta ilerlediler. Yanıp sönen floresan dışında ortamı aydınlatan bir şey yoktu. İçeri giren kapının önüne geldiklerinde kameraya kendisini gösterdi. Duydukları ayak sesleriyle silahları doğrultarak dönseler de Buse'nin 

-İndirin demesiyle indirdiler. 

Uzun zaman sonra Melis'i görmüştü.

-Seni yeniden göreceğim aklıma gelmezdi diyerek sarıldı. 

-Yaşamana sevindim dedi oda. 

Yanındakilere içeri girmelerini söyledi. Mervelerin yanına yaklaşıp 

-Hoş geldiniz dedi.

Telsizi çıkarıp yaptığı anonsun ardından açılan kapıdan içeri girdiler. Her şey Buse ve Burak dışındakilere olabildiği kadar anormal geliyordu. Şaşkınlıkla takip etmeye çalışıyorlardı. Eren sessizce 

-Tedbiri elden bırakmayalım dedi. 

-Tamam dedi ikisi de. 

Yürüyen merdivenden birinci kata çıktıktan sonra normal merdivenlerle üçüncü kata çıktılar. Diğer adamlar yanlarından ayrılmış sadece Melis'le ilerliyorlardı. Diğer yaşayanların garip bakışları arasında yerleşmek için boş bir mağazaya girdiler. 

-Burada kalabilirsiniz dedi Melis. 

-Sağ ol, tekrar kabul ettiğin için.

-Saçmalama Buse, siz yerleşin ben size gerekli bir kaç şey getireyim. Bana yardım edersin değil mi ? 

-Tabi.

Dışarı çıkmalarıyla rahat bir tavırla çantasını çıkaran Burak duvarın dibine koyarken Merveler şaşkınlıkla birbirine bakıyordu. Çok geçmeden ellerinde ki çadır, uyku tulumu ev temiz kıyafetlerle döndüler. Arkalarından gelen iki kadın ise yiyecek ve su getirip bıraktı. Kadınları da alan Melis yerleşmelerine müsaade etmek için dışarı çıktı.