ÖLÜLERİN KIYAMETİ

TELSİZ KONUŞMASI

Hava kararırken kamp alanına döndüler. Yaktıkları ateşin başında otururken Eren ve Sude'nin buzları biraz olsun çözüldü. Yavaştan öksürmeleri başlamıştı. Yanına oturan Esra sessizliği 

-Öldüğünü sandım diyerek bozdu. 

Yol boyunca konuşmaya çalışmasını, sorduğu soruları kamp alanına taşımasını söylerken sessiz kalmasına dayanamayarak kendisi konuştu. 

-Hapishanede tam olarak ne oldu ? 

-Dördümüz de kuledeydik, her şey bir anda oldu. Bağırışlar, silah sesleri, sonra her yer bir anda zombilerle doldu. İçeriye girmek istesek te bunu başaramadık. 

-Merve ? Ona ne oldu ? O nerede ? 

Sorusuyla yüzlerinin düştüğünü görünce bir kere daha tekrarladı. Sesi bu sefer daha net daha yüksekti. 

Semra o gün telsizde geçen konuşmaları anlattı. 

-İçeride neler oluyor !! cevap verin

-İçerisi tamamen zombilerle dolu !!  Onlar, onlar her yerdeler !!  

-Merve !! İyi misin ? Neredesin !! Yerini söyle !!  

-Her yer onlarla dolu abi !! 

-Çık oradan !! Kaç hemen !! 

-Artık çok geç abi !! 

-Ne demek o !! Isırıldın mı, yoksa !! 

-Hayır, ama kapana kısıldım. Kapının arkası zombilerle dolu abi !! Buraya kadarmış !! 

-Yerini söyle !! Seni kurtarmaya gelelim !! 

-Sakın !! Gelmeyi denerseniz hepiniz ölürsünüz !! Bunu denemeden kaçın gidin buradan !! 

-Saçmalama Merve !! Nerede olduğunu söyle !! 

-Hakan abi hayır !! Ben yolun sonuna geldim !! Eren o o da içeride kaldı abi !! Onu kurtarmak için hiç bir şey yapamadım !! Sizinle olmak güzeldi !! 

Pür dikkat Semra'yı dinleyen Eren 

-Bir daha asla ses alamadık deyince ağlayarak ayağa kalktı. 

-Onu öylece terk mi ettiniz yani ? 

-Yapabileceğimiz bir şey yoktu !! 

-Size inanamıyorum !! Ölseydiniz orada !! Biz bunun için mücadele etmedik mi !! Ben bunun için kurşun yemedim mi ? Siz ne anlatıyorsunuz !!

-O an yanımızda değildin Eren durumumuzu bilmiyorsun !! İçeri girmemiz imkansızdı. 

-Deneyecektiniz Mert !! Denerken ölecektiniz gerekirse !! Öylece bırakıp gidemezsiniz !! 

Göz yaşlarını silerken 

-Yaranı zorluyorsun dedi Sude. 

-Bu arada oradan nasıl kurtuldun ? diye sordu Ece.

-Gözlerimi açtığımda ertesi sabah olmalı, o kadar sese nasıl uyanmadığımı hala bilmiyorum. Her yer sessiz ve hareketsizdi. Koğuştan çıkmak istediğimde kapı zincirlenmişti. 

-Zincirlenmiş mi ? 

-Evet, birisi beni kurtarıp içeride ki zombileri uzaklaştırmış olmalı. O kişi her kimse ona hayatımı borçluyum. Kilidi kırdıktan sonra avluya çıktım. Etrafta zombiden başka kimse yoktu. Nergis abla ve Ali abide aralarındaydı. Çaresizce ilerlerken ormanda iki adamın saldırısına uğradım. Beni öldüreceklerken ortaya Sude ve arkadaşları çıktı. Sizle karşılaştığımız günün gecesinde birisi öldü.