Alphabet Series # 1: Atena Louvre

Epilogue

Umakyat ako ng second floor. Baka nagising na siya.

Hindi nga ako nagkamali. Pagkabukas ng pagkabukas n ng pinto. I saw her.

Nagtama ang mga mata namin.

Nakita ko din ang nanlilisik nitong mata and I know.

Galit na galit ito.

" How dare you? Saan mo ako dinala ha.? Nasaan si Marian? Yung bodyguard ko? Nasan sila." Hindi ko napansin na na karating na ito sa harap ko at sinugod ako.

Ramdam ko ang mga kamay nito. Hinayaan ko lang yun. Gusto kong tanggapin ang galit nito.

" Sagutin mo ako. G@go ka ba? May bunganga ka bakit hindi ka makasagot." Galit na galit na sabi nito.

" Don't worry nasa maayos silang kalagayan." Saad ko.

" Nasan ako.? Bakit ako nandito?" Tanong nito.

Napatitig lang ako sa mukha nito. Lalo na sa mapula pula nitong bibig.

Animoy nang-aakit. Napaiwas na lamang ako. Baka ano pa magawa ko at lalo siyang magalit.

" Nasa bahay bakasyunan. I bring you here. Because I wanted to talk you alone." Seryoso ko.

Tumigil na ito sa paghahampas sa akin. At lumayo.

" At bakit?" Nakataas ang kilay nito. At kunwaring hindi alam ang sinasabi ko.

" You are Athena right? And I found out. You are also Miya that I know." Saad ko.

Natigilan ito.

Magsasalita sana ito nang...

" Stop it please. Narinig namin kay Marian. Na ikaw at si Miya ay iisa. At hindi lang yun. Narinig namin ang usapan nyo nang gabi na yun." Pagsiwalat ko.

"Ang tagal kung naghanap. Nasa harap lang pala kita. Kaya pala nahihirapan kami. You planned everything. What if hindi na  lasing si Marian. Hindi ko malalaman na ikaw at si Miya iisa. Paano kapag hindi kita nagawang mahanap. Mababaliw ako Athena." Malalim kung saad dito.

" I know na saktan kita. I remember sa bar. I saw you and Marian. Akala ko pa noon iba ka iba din si Miya. I know you heard everything. I am really sorry. Dinedeny ko pa noon ang tunay na nararamdaman ko sayo Athena. Hindi kita minahal dahil sa kagandahan mo. I love you because of who you are. Sa pagiging malapit natin noon. Tinuruan mo akong magmahal. Sino man o ano ka man. Wala sa estado, wala sa physical, kundi kung ano ang nasa loob mo. I've learned a lot. Binago mo ako. Ang tulad ko na self-centered jerk na walang pakialam sa mga tao. Tinuruan mo kung gaano ka halaga ang pagmamahal sa kapwa. Ang tumulong na walang kapalit. Ang magpatawad sa mga taong nagkasala man sa atin. And lalo akong nahulog. Nang makilala kita bilang isang matapang na babae. May panindigan, may pagmamahal, maalalahanin, matulungin at iba pa hindi makikita sa ibang babae." Saad ko.

Hindi ko alam kung ano ang nasa isip nito.

"Pwede mo ba akong bigyan ng chance.? Gusto kong patunayan ang nararamdaman ko sayo. Handa akong pagsilbihan ka." Saad ko dito.

Nakita ko ang pagbuntung hininga nito. At pagpikit ng magagandang mata nito.

Maya-mayay iminulat nito ang mata.

" I'm sorry pero hindi pwede." Nabato ako sa narinig sa sinabi nito.

Para akong sinaksak sa narinig ko.

" P-pero b-bakit?" Tanong ko.

" I'm sorry I don't love you." Parang bala ng baril yung sinabi niya sa akin.

Nanghihinang napa upo ako. At napatulala.

I dont love you

I dont love you