🍒🍒 Hiç italiklere dikkat ettiniz mi? 🍒 ETTİYSENİZ,CONGRATULATİONS 🍒 HAYVAN GİBİ SPOİ YEDİNİZ! 🍒🍒
Mark, çalan telefonunu açmak için odadan çıktığında saat gece yarısını yeni geçmişti. Omega yeni uyumuştu. Oda tam uykuya dalmak üzereydi ki telefonu çalmıştı! Ayaklarını sürümemeye özen göstererek fortmantoda duran telefonunu aldı ve araya baktı. Huysuz bir yüz ifadesi ile telefonu açtı.
"EfendimRenjun?"
"Yücem ben şey-"
"Yukheieve mi gelmedi? Bunu kendi aranızda çözün demiştim."
"Ama beni dinlemiyor!"
"O zaman sözünü dinlet Renjun!"
"Yuqi'yi bile işin içine kattım! Banamısın demiyor!"
Mark derin bir nefes verdi! "Sana ne olursa olsun Yuqi'yikarıştırma demiştim!!" Donghyuck Mark'ın yüksek sesinden rahatsız olmuş ve uyanmıştı. Yataktan kalkıp kapının ucuna kadar yürüyüştü. Mark'ı burdan duyabiliyordu. "Oraya geliyorum tamam m- O ağlayan Yuqi mi?"
'Yuqi de kim? ' Donghyuck aylakça kafasını kaşıdı ve esnedi. "Renjun! Bağırma ona! Geliyorum şimdi ben!" Mark arkasını döndü ve Donghyuck'la karşı karşıya kaldığında hızla merdivenlere yöneldi. Omega'nın yanından geçerken, "Sen yat uyu." demişti. Donghyuck esneyerek yatağa geri döndü ve iki kişilik büyük yatağa kıvrılıp yattı.
Mark gideli 2-3 saat olmuştu ve Donghyuck uyuyamıyordu. Kulağına çalan bebeğinin ağlama sesleri onudeliritmek üzereydi. Yatağın yanında ki camı açtı ve ışıkları kapalı Johnny ve Taeil'in kaldığı eve baktı. Birden ışıklar yandığında perdeye vuran gölgeden anlaşıldığı üzere. Johnny, onun Johnny olduğu belliydi çünkü uzun bir bedendi.
Kucağına bir şey almıştı. Buda o evde kalan bir bebek olduğu için onun Felix olduğunun kanıtıydı. Oğlu gerçekten ağlıyordu ve onu susturmak için yanında bile olamıyordu. Donghyuck kulaklarına çok uzaktan çarpan ağlama seslerini susturmak için kulaklarını tıkadı.
Işıklar söndürüldüğünde Donghyuck kulaklarını açtı. Bir ses yoktu. Bu sessizlik daha da gürültülüydü. Kafasını yastığın altına soktu ve uymaya çalıştı. En son duyduğu şey evin kapısının açılma sesiydi.
. • • .•°*☆.•°*☆ ☆.•°*☆*°•. • • .
Özlem, Hüzün, Nefret, Öfke...
Mark, hissettiği yoğun duygular ile yavaşça gözlerini açtı ve yan tarafa doğru gerindi. Yatağın boş tarafına döndüğünde, Omega'nın dün gece orada yatıyor olduğuna emindi. Arkasını dönüp Omega'nın yatağına baktığında orada da göremediği omega için çok kısa bir anlığına endişelendiğini hisseti. Hayır bu onun duyguları değildi,Omega'nındı.
Endişe, Sinir, Öfke, Nefret, Özlem...
Yataktankalktı, hızla merdivenlere yöneldi ve kahvaltı hazırladığını düşündüğü omega'ya bakmaya indi. Orada olmayan omega ile artık kısa bir ev turu atmıştı. Evde olmadığına kanaat getirdiği omega'ya karşı sinirlendiğini hissetmişti. Bu onun kendi duygusuydu, buna emindi.
Omega'nın nerede olabileceğini düşünürken bağrışmalar işitti. "Bu şekilde gidemezsin! Onu getirdin ve şimdi tekrar geri götüremezsin!"
Bu sesin omega'ya ait olduğunu biliyordu. Çünkü o sesi nerede duysa tanırdı. Tanrıçalar gibi... "Susmuyorum! Bağırmayıkesmiyorum! SIKIYSA SEN SUSTUR! Senden nefret ediyorum! Jeno'dan bile, senden daha az nefret ediyorum SEO JOHNNY!"
Mark olay el atması gerektiğinin farkındaydı. Kapıyı açtı ve Johnny'nin Donghyuck'a ne kadar yakın durduğunu fark etti. Mark yutkundu ve evin dışına adımını attı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍒🍒Kaos mu geliyor ki? 🍒🍒
🍒🍒Hımm, kafamda kurguladığım yer buraya kadar dı.🍒🍒
🍒🍒Buraya kadardı derken akış olarak buraya kadardı daha kafamda bir çok bölüm konusu var tabii kii.🍒🍒
🍒🍒Ve bana bir fikir sunmanızı istiyorum kafama yatanları gerçekten kitaba aktaracağım. 🍒🍒
🍒 🍒 Birde bu geçiş bölümü gibi bir şey o yüzden tüm bölümlerden daha kısa.🍒 🍒
