☆21.Bölüm☆ "Rüzgar sen salak mısın?"

398 39 1
                                    

Buğra'yı zorda olsa evde başka kimsenin olmadığına inandırmıştım. Rüzgar da son dakika başka bir odaya girmese kesin Buğra onu görmüştü ama herneyse ucuz atlattık işte.

"Görse nolacaktı sanki." dedi büyük bir rahatlıkla.

"Rüzgar sen salak mısın? Hem t-shirt'ünü giyinebilirsin artık ne de olsa burası da sıcak gelmiyordur."

O da bana; "Bmw'n olsa üstünü örter misin?" Bakışıyla baktı ancak sonra umursamayıp üstünü giydi.

"Tabii senin için de zor kaslarımdan gözlerini alamıyordun yani haklısın." dediğinde sırıttım ve;

"Çevremdekilerin genelinde kas var zaten Rüzgar , kendini bu kadar abartma istersen?" Dedim.

"Benim gitmem gerek." dedi telefonuna baktıktan sonra.

"Önemli birşey mi oldu?"

"Yoo." dedi ve beni kendine çekip yanağımdan öptü bende koluna vurdum. O da meşhur piç smile'larından yaptı ve gitti.

O gittikten sonra Cansu'yu aradım. Onunla ne zamandır konuşmamıştık.

"Alo?" Bu Cansu'nun sesi değildi,daha doğrusu erkek sesiydi ve büyük ihtimalle Can'dı.

"Can,sen misin?"

"Evet. Cansu şuan uyuyor,uyanınca ona söylerim seni arar."

"Peki." dedim ve telefonu kapattım.

Buğra'ya acaba yanlış mı yapıyordum? Onu tam olarak sevmiyordum evet. Rüzgar'dan da ne kadar uzak durmaya çalışırsam çalışayım dönüp dolaşıp yine dibimde bitiyordu. Keşke bu konuda da her konuda olduğum gibi kararlı olabilseydim. Yada güçlü...

***************************************

Doruk nerde diye soracaksınızdır , Doruk beni arayıp bir kaç gün başka arkadaşında kalacağını söylemişti. Ve bir daha da aramamıştı beyefendi.

Neyseki bugün okul yoktu ve rahattım.

-BUĞRA-

Derin'e oldukça sinirliydim. Ona güvenmeyip daha doğrusu tam emin olmayıp biraz daha onun evinin önünde beklemiştim. Tabii Rüzgar'ın onun evinden çıkacağını düşünmemiştim. Demek ses çıkaran oydu. Derin hem yalan söylemişti hem de Rüzgar'ın onun evinde ne işi vardı? Aslında hemen evine gidip onunla konuşup, herşeyi yada bilmediklerimi öğrenmek istiyordum. Fakat Derin'den önce Rüzgar vardı. Artık kendini fazlasıyla aşmıştı ve ona gününü göstermem gerekiyordu.

Bir kaç adamımla onu takip ettirdiğimden dolayı şuan nerede olduğunu biliyordum. Hemen araba atlayıp onun bulunduğu bara gittim. Bara girdiğimde adamlarıma işaret verdim ve onlarda ikiletmeden beni anladılar. Rüzgar dıştaki bir masada oturuyordu ve bir kızla konuşuyordu ayrıca baya yakınlardı.

"Fotoğraflarını çektiniz mi?"

"Evet, artık başlayalım mı?" diye sordu yanımdakilerden biri. Kafamı sallayarak onay verdim.

İlk başta adamlarımdan biri Rüzgar'ı çağırdı ve sonrasında onu iki kişi olarak paketleyip bodrum kata indirdiler. Yanında ki kız hala masumca bekliyordu.

"O,Mira. Rüzgar'ın yakın arkadaşlarından. İyi kızdır ona zarar vermeden bırakalım bence." dedi adını Semih olarak bildiğim kişi.

"Ona Rüzgar'ın işi çıktığını ve gitmesini söylediğini de." dedim ve bodrum kata indim.

-RÜZGAR-

İlk önce ne olduğunu anlamayarak adımlarla beraber bodrum kata inmiştim. Ancak sonra başıma aldığım darbeyle heryer kapkaranlık oldu benim için.

•HERŞEYE RAĞMEN•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin