•HERŞEYE RAĞMEN•

☆20.Bölüm☆ "Rüzgardır yani h-hava olan."

Multimedia erkek karakterlerimiz. ;))

Bir dakika ya. Ben şimdi Buğra'ya Seni seviyorum dedim. Ben?

Buğra bana birden sarıldı ve daha kötüsü sanki herşeyi ayarlı olarak yapıyormuşuz gibi,arkada Rüzgar'ı gördüm. Yavaşça Buğra'dan ayrıldım. Rüzgar'ın bize doğru geldiğini görünce gözlerimi devirdim. Ancak Rüzgar konuşmaya başlayınca tekrar ona baktım.

"Vay be. Hiçte belli etmiyordunuz. Yeni mi gelişti, artık ne olduysa?" İma vermeye çalışıyordu. Son cümleyi söylerken bana bakmıştı.

"Seni ilgilendirmez!" dedi Buğra.

"Haklısın. Ama gerçek bir ilişkinizin başlamadığını ve hiçbir zamanda olamayacağını bilin!" dedi , uyarıcı bir ses tonuyla ve gitti. Amacı ne yani ben anlam veremiyorum bir türlü.

"Takma onu. O hep böyle ama önemsiz , boşver." dediğimde kasılmış yüzünü başka yönden çevirip bana baktı.

"Peki bu nereden çıktı?! Yada o neden inanmıyor gerçek bir ilişkimizin başladığına?" deyince şaşırdım çünkü yani Rüzgar'ın laflarına bu kadar takması garip.

"Buğra şuanda saçmalıyorsun. Rüzgar öyle dedi diye öyle olacak değil. Kafanı topladığında konuşuruz." dedim ve yanından uzaklaşmaya başladım.

Rüzgar'ı bulacaktım ve onunla konuşacaktım. Çünkü yaptıkları sinirimi zorluyordu. Onu kantinde bulduğumda kolundan tuttum ve çekiştirdim. Boş bir sınıfa girdiğimizde;

"Derdin ne senin?! Artık bana karışma." dedim ve sesim biraz yüksek çıkmıştı.

"Derdim sensin. Neden mi? Buğra'yla çıkma nedenin kadar basit birşey."

"Nereden çıkardın Buğra'yı sevmediğimi? Yada ona değer vermediğimi mi demeliyim?" dediğimde tek kaşını kaldırdı.

"Bu yaptıklarının tek bir nedeni var. Benden uzak durmak istiyorsun ve bunun üstesinden tek başına gelemiyorsun." dediğinde kahkaha attım ve;

"Öyle mi?" dedim.

"Kesinlikle." dedi o da sırıtarak.

"Kendini bu kadar büyütme istersen,ne dersin?"

Güldü . Sonra kulağıma doğru yaklaşıp , fısıldadı;

"Gerçekler acıdır." dedi. Ve beni orda bırakıp gitti.

Bende yüzüme gelen saçlarımı elimle arkaya iterek sinirimin geçmesini bekledim. Lanet olsun!

Hızlıca boş sınıftan çıktım. Sanırsam herkes dersteydi.Ben derse girmeyecektim,zaten şuan umrumda değildi. Çıkışa yaklaşırken tekrar Rüzgar'ı gördüm. Ayarlasak bu kadar birbirimizi göremezdik gerçekten.

"Her sıkıştığında kaçıyor musun sen?" dediğinde hemen arkamı döndüm.

"Kes sesini!" dedim ve sesim normalinden fazla olarak sesli çıkmıştı. Bana doğru yaklaştı ve;

"Sinirli halini herşeyden çok seviyorum." dedi ve dudağıma yaklaşıp öptü. Onu ittirmeme gerek kalmadan biri onu geriye çekti ve yumruk attı. Bu kişi Buğra'ydı. Buğra'nın yumruğuna karşılık olarak Rüzgar'da Buğra'ya yumruk attı ve baya bi sert yumruktu sanırsam. Buğra yere doğru sendelediğinde , fırsattan istifade Buğra'nın kolundan tuttum ve;

"Yeter artık,gel benimle." dedim ve onu götürdüm. Rüzgar'a baktığımda yanına Can gelmişti.

Buğra kolunu elimden kurtardı ve yüzünü benden başka taraflara çevirerek mırıldandı;