☆23.Bölüm☆ "Benim için zor."

431 41 3
                                    

Multimedia Buğra.

3 Gündür ne okula gidiyor, ne de birileriyle konuşuyordum. Bir kez Cansu'yla konuşmuştum. Onun dışında Rüzgar'ın,Buğra'nın ve bir kaç kişinin daha aramalarına da cevap vermemiştim. Onlarda beni çok sıkıştırmamışlardı. Sanırsam Cansu onlara yalnız kalmak istediğimi söylemişti. Söylemesini de ben istemiştim zaten. Yoksa gerçekten rahat bırakmazlardı. Ama bugün bu yalnızlığım Doruk sayesinde bitecekti. Çünkü bugün eve geri dönüyordu. Aslında bu benim açımdan iyiydi,kafamı dağıtmama yardımcı olacaktı. Ben bunları düşünürken zil çaldı.

Gittim kapıyı açtım ve şirin bir şekilde sırıtan Doruğa baktım.Ama yüzü beni görünce şaşkınlığa uğramıştı.

"Ne oldu sana böyle?" dedi.

"Ne olmuş?"

"Saçın felan... Baya dağılmışsın sen."

"Yok canım,ne alakası var?" dedim saçımı elimle düzeltmeye çalışırken. Sonra ona içeri geçmesi için işaret verdim ve o da içeri girdi. Sonra bende içeri girip kapıyı kapattım.

"Parti felan mı verdin Derin? Evin hali ne böyle? Yoksa Melda teyzeye birşey mi oldu?" Sanırsam masanın üstünde duran yenmiş birkaç abur cubur,içilmiş boş kutu kolalar ve Jack Daniels'lardan bahsediyordu. Oysa hepsini ben yemiş içmiştim.

"Yok o gayet iyi. Gelmesini ben istemedim,ayrıca parti falan da vermedim. Hepsini ben yiyip içtim." dediğimde şaşkınlığı daha çok arttı ve;

"Yuh! Neden dağıldığın belli oldu." dediğinde gözlerimi devirdim.

"Herneyse sen ne yaptın? Bensiz eğlendin mi?" Son soruyu sorarken kaşlarımı yarı çatmıştım.

"Sensiz hiç tadı olmadı ama eğlendim tabii biraz. Özlemişim arkadaşlarımı ne de olsa."

"Şaka yapıyorum ya eğlenin tabii ki önemli değil." dedim ve sırıttım. O da aynı şekilde sırıttı ve;

"Hadi buraları toplayalım ama ilk başta git kendine çeki düzen ver Derin." Dedi gülerken.

"Ne gülüyorsun be? Üff neyse ben geliyorum sen başla toplamaya." dedim ve yukarı çıkmaya başladım.

İlk başta çok uzun süreli olmadan bir duş aldım. Üstümede düzgün ve vazgeçilmezim olan siyah renkte kıyafetler giydim. Saçlarımı kuruttum,taradım ve normal bi ev topuzu yaptım,şimdilik. Zaten Doruğa yardımcı olacaktım ve ev içindeydim. Çok ayrıntıya gerek yoktu. Makyajımı da hafiften birşeyler yapıp aşağı indim.

Tabii aşağı inmemle baya şaşırmıştım. Hiç beklemiyordum cidden.

"Vay be." dedim etrafı incelerken. Doruk,ben kendimi düzene sokana kadar buraları toplamış ve temizlemişti. Ayrıca şuan da da televizyon karşısında televizyon izliyordu. Bana dönüp;

"Ne sandın? Senin gibi beceriksiz miyim ben?" Dedi göz kırpıp.

"Hı hı. Kesinlikle öyle değilsin sen." dedim L şeklindeki koltuğun onun yanında olan köşesine otururken.

"Buğra'yla nasıl gidiyor,eskiler gibi mi,yoksa ciddi mi?" dediğinde ilk başta afalladım ama sonra cevapladım.

"Bilmiyorum yani her ikisi de değil. Ne hissettiğimi bilmiyorum Doruk."

"Rüzgar n-----"

"Ne bileyim Doruk? Banane ondan Doruk? Napabilirim Doruk?" diye sinirlice söylendiğimde Doruk anlamsızca bana baktı.

"Tamam şampiyon birşey demedim, okula neden gitmedin?"

"Canım istemedi."

"Hmm bir tek bu yüzden mi?"

•HERŞEYE RAĞMEN•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin