☆17.Bölüm☆ "Kıskanmam için tek bir neden söyle?"

560 44 5
                                    

Multimedia Rüzgar'ın Derin'e arkadan sarılma sahnesi. (Temsili.)

"Rüzgar!" dedim sinirlice.

"Ya yapma şunu off. Bir daha asla seninle pasta yapmaya kalkışmam anladın mı?" Evet Rüzgar'la pasta yapıyorduk. Ve o tüm pastayı resmen yapmadan yüzüme yedirmişti. Bende durur muyum? Hemen onun yüzüne de sürdüm.

"Derin." dedi.

"Ne var?"

"Yok birşey." dediğinde ona; "Yavrum sen mal mısın?" bakışı attığımda o da ; "Yavrum mu?" bakışıyla cevap verdi. Ama onu takmadım,arkamı döndüm ve işime devam ettim. Pastayı hazırlamış son hamlelerimi yaparken arkamda bi el hissettim ve arkamı dönmeden sadece başımla arkama baktım,ellerim zaten pasta olmuştu. Başını omzumun üstüne koymuş,omzumdan pastaya bakan ve ellerini de belime sarmış bir Rüzgar buldum.

"Ne yapıyorsun gerizekalı?" ellerim pasta olduğu için ondan kurtulmam daha zor olmuştu. Dirseğimle kurtulmaya çalıştım.

"Ya bi uslu dur yemedik seni herhalde." dediğinde biraz geriye çekilmişti. Elimi yıkadım ve tam olarak ona döndüm.

"Rüzgar sen iyi misin? Böyle hareketlerine olumsuz yönde tepki vermem gayet normal bence." dediğimde Rüzgar tek kaşını kaldırdı ve;

"Bencede. Mira'yı kıskanmış olmanda garip."

"Kıskanmam için tek bir neden söyle?"

"Sahiplenme duygun bazı konularda daha ağır basıyorda."

"Kimi sahiplenecekmişim ben? Hemde niye sahipleneyim yani bu söylediklerin çok saçma." son kelimelerimi söylerken arkamı dönmüştüm ve pastayı buzdolabına koymak için hareketlendim.

"İnkar etme. Bunu sende biliyorsun." dedi ve ben pastayı buzdolabına koyduktan sonra buzdolabının kapağını o kapattı.

"Tek bildiğim birşey var.O da sana tabii ki de aşık değilim, bu çok saçma bir düşünce. Yok öyle birşey." dediğimde ben bile dediğime inanamadım. Aşık olmakta nereden çıkmıştı Derin?

Rüzgar kahkaha atarken onun omzuna vurdum ve içeri geçtim. Arkamdan;

"O da nerden çıktı?" diyerek geliyordu. Hemde hala gülüyordu. Koltuğa oturduktan sonra;

"Ne nerden çıktı?"

"Deriin." dedi ve başını koltukta arkaya doğru attı.

"Hıı." demiştim bende. Artık ne "Efendim?" diyecek ya da "Ne var?" diyecek halim kalmamıştı.

"Mira nerde kaldı ya?" dediğinde başımı hızla ona döndürdüm.

"Sanane, kız belki sevgilisiyle takılıyor. Seni ilgilendirir mi?"

"Tamam,tamam sustum." dedi ve devam etti;

"Yalnız o buraya yeni geldi,burdan sevgilisi olması biraz saçma olur."

"Teknoloji çok gelişti sen herşeye burnunu sokma." dediğimde bir an sustu sonra;

"Benim canım sıkıldı. Dışarı çıkalım mı?" dedi.

"Bilmiyorum Rüzgar,başka zaman." dediğimde yüzünü astı. Bende omuz silktim. Sonrasında kapı çaldı. Gittim kapıyı açtım. Gelen Mira'ydı ancak gözleri şişmiş,ağladığı çok belli olan bir Mira vardı.

"Noldu sana?" dediğimde Rüzgar'da hemen yanımızda bitti.

Mira Rüzgar'ı görünce kollarını boynuna doladı. Rüzgar ilk başta bana baktı ama bende bakışlarımı ondan kaçırdım ve kapıyı kapattım. Rüzgar'da Mira'ya sarılmıştı.

•HERŞEYE RAĞMEN•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin