Every After Midnight

Chapter 5

Lumabas siya ng elevator at nilibot ang tingin. The floor is covered with dark gray carpet. There is a cubicle in the left part, she think it will be her area. Not so far from where the cubicle is a double door. Surrounded with a mirror wall.

"Good morning miss, this way." Napatalon siya at malaki ang matang napatingin sa lalaki sa gilid ng bigla itong magsalita. Hindi niya ito napansin.

Nagsalubong ang kilay niya. Napansin din niya na halos lahat din ng empleyado dito, kahit doon sa lobby, kapag naglalakad sila walang ingay. Hindi mo mapapansin kung andiyan ba sila hanggat di mo nakikita. And she knows that kind of people.

Tinitigan niya ang lalaki. Walang bahid ng emosyon ang mukha nito, ngunit masasabi niyang gwapo din. Bukod sa mga gwapo ang empleyado dito, hindi din silang lahat marunong ngumiti. Mana ata sa boss.

How strange this company really is.

Nginitian niya ito. "Hello, good morning. I'm Dawnita. Nice meeting you?" Pabiting sabi niya. Sabay lahad ng kamay.

"Louise. Nice meeting you too." Wala pa rin ang ngiting tinanggap nito ang pakikipag kamay niya.

May narinig siyang umubo. Ha? Sino yun?

Kinuha nito ang walkie na nasa bulsa ng harapan ng tux nito. Mabilis na bumitaw sa mga kamay niya. Ah galing ba sa walkie ang ubo?

"I'm very sorry sir." Sabi nito sa lalaking umubo sa walkie, na sa tingin niya'y si Midnight. Nakayuko itong nagpasi-unang maglakad.

Nagtataka man sa inasal nito, sumunod na lang siya dito. Hanggang sa makarating sila sa double door. Tama siya sa hinala. It is the Executive office. Biglang bumalik ang kaba sa dibdib niya.

Shocks! Makakaharap na niya ulit ang lalaking kinuha na ata lahat ng kagwapohan ng magpa ulan ang diyos ng biyaya.

Kumatok si Louise sa pinto. Napalunok siya. Napahawak ang mga kamay sa palda. She's wearing a high waist skirt na hanggang ibabaw ng tuhod ang haba. Pinaresan ng puting polo na nakatuck in sa skirt. Black 5 inch working heels. Light make up, ayaw niya naman kasi yung makapal. And she ponytailed her hair. Tama lang naman siguro ang porma niya diba?

Hindi niya alam bakit bigla siyang na conscious. But she should focus. Isinantabi niya ang ibang nararamdaman at nagfocus sa bagay na dapat niyang isipin. She's not here to impress. She's here to work.

"Come in." Sabi ng malalim at malamig na boses ng nasa loob. Napapikit siya at humugot ng malalim na hininga. Pinagbuksan siya ni Loiuse. She smiled brightly to him. At bumulong ng pasasalamat. Tango lang ang sagot ng lalaki.

As she stepped inside the room. Naramdaman niya agad ang malalim na titig nito. Kanina kinakabahan siya. But now as she is looking at him nawala yung kaba niya. He always have that kind of aura. Nakakatakot. Yung parang palagi kang may ginagawang mali. Pero ewan at bakit hindi siya natatakot. He may look scary from the outside, but every time their eyes meet she can feel the softness of his eyes. O guni guni niya lang yun? She can't tell.

"Sit down." Para talaga itong galit. Yung boses niyang parang may pinipigilang galit. Is he in a badmood?

Umupo naman siya sa upuang nasa harap ng lamesa nito. Ang dalawang kamay ay nasa ibabaw ng mga hita. At nakayuko.

Shocks! Ang demure ng peg mo Dawn. Nakakasuka.