SECOND CHANCE | #WATTYS2019 (COMPLETED)

KABANATA XXI

Justine's POV: 

Nagising ako sa isang mainit na yakap nang isang lalaki. 

Si Kenzo?! 

Dahil sa gulat agad akong napatayo sa kama at iyon ang naging dahilan kung bakit nagising siya. 

"Wha.. what are.. you doing here?!" Tanong ko.  

Kinusot-kusot niya ang mga mata niya. 

"You asked me to stay here last night.." Sagot niya. 

Kumunot ang noo ko. 

"I did what?!" Tanong ko. 

He smiled. 

Damn! 

That perfect smile! 

It melts me every time! 

"You said.. Bi.. don't go.." Sagot niya habang ginagaya ang boses ko. 

I laughed sarcastically. 

"Stop! It's not even funny.." Sagot ko. 

"Well if you don't believe me.. hindi kita pipilitin.. Pero you know me too well Justine.. Alam mong I don't lie.." Sagot niya sabay tayo sa pagkakahiga mula sa kama ko. 

And I was left speechless.. 

"Babalik na ako sa kwarto ko.. I'll go get some shower.. And you.. you should go to the kitchen and get yourself some breakfast.. After that.. inumin mo na ang gamot mo.." Ika niya. 

Wala na akong ibang nasagot bukod sa isang tango. 

He smiled. 

"I'll see you in a bit.." Ika niya sabay lakad papunta sa pinto nang kwarto ko. 

When he opened the door bumungad agad sa kanya ang galit na mukha ni Kyra. 

"I knew it!" Ika ni Kyra sabay talikod kay Kenzo. 

SHIT! 

------------------------------------------

Kenzo's POV: 

Kung hindi lang niya dinadala ang anak ko hindi ako magpapakapagod na habulin siya. 

"Kyra sandali!" Tawag ko sa kanya. 

Hindi niya ako nilingon at nag patuloy siya sa paglalakad. 

"Teka lang naman kasi!" Tawag ko ulit sa kanya. 

Sa pagkakataong 'to mas binilisan ko pa ang paglalakad ko hanggang sa nahawakan ko na ang braso niya. 

"Finally!" Ika ko. 

Hinarap ko siya sa akin and I was not surprise to see her crying. 

"Alam ko naman! Alam ko namang mahal mo pa rin siya! Alam ko namang wala akong laban sa kanya.. Pero sana.. sana kung lolokohin mo ako.. sana 'wag mo namang gawin 'yon nang harapan! Sana kahit papaano itago niyo naman! Nasasaktan din ako!" Ika niya. 

Yumuko ako. 

"I am sorry.." Mahinahon kong sagot. 

She faked a smile. 

"Hindi mo man lang talaga dineny? Hindi ka man lang talaga nag paliwanag? Ang tigas nang apog mo!" Sagot niya. 

This time, I decided to look at her. 

"Kyra.. tama na.. I already said I am sorry.. What more do you want from me?" Tanong ko. 

Tumango-tango siya at huminga nang malalim.