SECOND CHANCE | #WATTYS2019 (COMPLETED)

KABANTA IV

Kenzo's POV: 

Nasa simbahan palang kami pero ramdam ko na ang kaba dahil ngayong araw ko na balak mag propose kay Justine. 

She'll say yes Kenzo.. 

For sure she will.. 

Hindi ko pa man tinatanong kay Justine ang tanong na WILL YOU MARRY ME alam ko na sa sarili kong she'll say yes. Pero kahit na sigurado ako sa isasagot niya ramdam ko pa rin ang kaba. 

Bakit kaya I don't feel confident? 

"Pare.. Ilang oras nalang malalagyan mo na nang singsing ang daliri ni Justine.. Ready na ba ang singsing?" Tanong ni Liam na kasalukuyang nasa tabi ko. 

Tumango ako. 

"Ready na 'tol.. Sinigurado ko rin na malaki ang bato para hindi na siya maka tanggi.." Sagot ko. 

Tumango siya. 

"Magaling! Magaling! Good luck pare.." Sagot niya. 

Tumango ako. 

"Salamat.." Sagot ko. 

****

Kasalukuyan na kaming nasa reception nila Mike at nasa part na kami kung saan ihahagis na ni Jamie ang bouquet niya. Pero ayon sa plano hindi naman talaga niya ihahagis ang bulaklak dahil ibibigay niya iyon kay Justine. 

Then I'll take it from there. 

Nag tipon na ang lahat nang single na babae sa gitna at nasa taas naman nang stage si Jamie. Everyone's getting ready to catch that bouquet including Justine.

Nag kunyari si Jamie na ihahagis na niya ang bulalak. Nang hindi niya tinuloy ang pag hagis nakita kong nagtaka ang mga bisita. Agad na hinarap ni Jamie ang mga babaeng nag hihintay sa mahiwagang bulaklak na hawak niya. Then she smiled and she went down the stage with Mike's help. Then I saw her walking towards Justine at nang nagkaharap sila agad niyang inabot ang bulaklak sa bunso niyang kapatid. 

That's my cue.. 

Nang nakita kong hawak na ni Justine ang bulaklak, agad kong sinenyasan ang DJ na patugtugin na ang minus one na binigay ko sa kanya kanina. 

Then a melody started playing and I sang along with it. 

A hundred and five is the number that comes to my head
When I think of all the years I wanna be with you
Wake up every morning with you in my bed
That's precisely what I plan to do  

Ang dami kong hiyawan na narinig nang nag simula na akong kumanta. Sa ngayon malamang alam na nang lahat that I am about to propose. 

Bago ko simulan ang susunod na stanza I decided to walk towards Justine. 

And you know one of these days when I get my money right
Buy you everything and show you all the finer things in life
We'll forever be in love so there ain't no need to rush
But one day I won't be able to ask you loud enough

Kumankanta ako habang naglalakad papunta sa kanya. At hindi nag tagal nasa harap ko na nga siya. This time I started singing the next stanza. 

I'll say, "Will you marry me?"
I swear that I will mean it
I'll say, "Will you marry me?"  

Nang kinanta ko ang mga linyang iyon narinig kong ang hiyawan nang mga tao. Sa ngayon wala akong pakialam sa mga nangyayari sa paligid ko. Ang mahalaga lang sa akin ay si Justine at ang magiging sagot niya. 

I decided to repeat the same exact stanza na kinanta ko pero this time I bend my left leg and I took out the black velvet box na nakatago sa bulsa ko. I opened the box in front of her then I started singing again. 

I'll say, "Will you marry me?"
I swear that I will mean it
I'll say, "Will you marry me?"  

Nang natapos kong kantahin ang mga linyang iyon the music stopped. Then the entire place went dark. Tapos umilaw ang spot light na ni-request ko kanina at dahil kami ang bida sa amin nakatutok ang spotlight. Tinignan ko muna si Justine before I popped the question. 

"Bi.. Will you.. marry me?" Tanong ko. 

Nakatingin lang siya sa akin at isang emosyon lang ang nakikita ko mula sa mga mata niya.

LUNGKOT.

Bakit? 

Bakit siya nalulungkot? 

Dahil medyo matagal na akong nakaluhod sa harap niya I decided to ask her again. 

"Bi.. Will you marry me?" Ulit kong tanong sa kanya. 

Baka hindi niya narinig kanina kasi ang lakas nang sigawan nang mga tao.. 

This time hindi niya ako sinagot pero yumuko siya at niyakap ako. Isang napakahigpit na yakap ang binigay niya sa akin. At nang narinig ko ang binulong niya parang tumigil ang buong mundo. 

"I'm sorry.." Bulong niya. 

Ano daw? 

Bakit siya humihingi nang tawad? 

"I'm sorry.. I can't marry you.." Bulong ulit niya. 

This time malinaw na ang bawat salitang sinabi niya. 

She's not ready.. 

Okay lang.. 

I understand.. 

Nang sasabihin ko na sana sa kanyang naiintindihan ko at hindi ako galit sa kanya bigla siyang umalis mula sa pagkakayakap sa akin. 

Then she ran.. 

She ran away.. 

And I didn't have the chance to ran after her..

Did she just..

broke up with me? 

---------------------------------

Justine's POV: 

Tumakbo ako palabas nang reception area nila Mike at Ate Jamie. Hindi ko alam kung tama ba 'tong ginagawa ko pero one thing is for sure. 

I am not yet ready..

I'm not yet ready kasi.. 

I want to follow my dreams.. 

Nang tuluyan na akong nakalabas sa reception area I hailed a taxi at sumakay ako doon. Sinabi ko sa kanya ang lugar kung saan ako magpapahatid. 

"Kuya.. Airport po.." Ika ko. 

Tumango ang driver at agad na nag maneho papunta sa lugar na sinabi ko. Habang nasa biyahe ilang beses kong naisipang bumaba nang taxi at balikan si Kenzo. 

Pero natatakot ako.. 

Hindi ko na siya kayang harapin.. 

And I am sure that right now he hates me.. 

He hates me so much.. 

Alam kong mali ang ginawa ko dahil bigla ko nalang siyang iniwan sa ere nang hindi man lang pinapaliwang at nililinaw sa kanya ang lahat. 

You should have explained things to him.. 

Pero it's too late.. 

Mali ako.. 

Sobrang mali ako.. 

Dahil sa sobrang inis at galit ko sa sarili ko, bigla nalang tumulo ang mga luha mula sa mga mata ko. Wala akong pakialam kung naririnig nang driver nang taxi ang pag hagulgol ko. 

---------------------------------