ZOMBIES SA PILIPINAS

Chapter 29: Mas Lumayo pa

Via's POV

Sinipa ko ang pintuan ng steering room para sigawan si Ron.

Via: RON!

Ron: Uso po kasing kumatok?

Via: Ron. Mababaliw na kami ng mga kasama mo dito sa barkong ito!

Ron: Ginagawa na namin lahat ng kinakaya namin para mahanap ang palawan o kahit ano mang lupa

Kuya Zach: Kung may kakilala kang seaman Via papuntahin mo siya dito dahil hindi namin alam ang gagawin namin

Pumasok sila Ate Aica at Ate Rachell.

Ate Aica: Hoy! Kalma naman sa pag-drive!

Ate Rachell: Kaya nga! sa sobrang pagaaway niyo ay naapektohan yung pag maneho ng barko, tinggin naman sa dinadaanan.

Bumalik si Kuya Zach sa pagmamaneho at lumabas kami nila Ron.

Ron: Kaylangan mo lang maging matyaga pa ng kaunti dahil hindi rin naman namin alam kung saan pumupunta.

Via: Haaaa?!?! So ang ibig mong sabihin ay baka paikot ikot lang tayo dito sa malawak na dagat na walang pagkakataong makapunta sa palawan?

Ron: Hindi naman sa ganon, pero. . .

Via: Uugggghhh! Wala na patay narin tayo!

BANG!!!!!!!!!

Ate Aica: Ano nangyare!

Kuya Zach: May natamaan tayo!

Tuminggin ang lahat sa gilid ng barko at nakita na may malaking bato na tumama sa gilid pero wala namang nasira.

Ate Rachell: AYUN!!

Tinuro ni Ate ang isang isla.

Ate Rachell: Yan na ba yun? Palawan?

Kuya Zach: Ata. . .Pero hindi tayo sigurado, Bababa tayo doon.

Bumalik si Kuya Zach sa steering room at dumiretso sa isla.

Kinikwento ko ito noong nandoon na kami sa isla. . .Spoiler pero hindi yun ang palawan.

Kim's POV

Hello? Audience? First-timer POV'er po ako so I hope you like it :)

Nag park kami sa isla noong nakarating na kami doon.

Kim: It's so quiet man

Dave: Mas maganda nga yun eh, para alam nating walang zombies.

Yels: Pero diba bali na, magdala parin tayo ng mga armas.

Ron: Tama si Yels, bantayan niyo ang isa't-isa kapag bumaba tayo at baka may zombie na pala sa likod mo.

Kim: (Yumakap sa braso ni Ron) Ikaw babantayan ko Ron, Let's stay together.

Nakita ko na naiinis ulit sa akin si libay at andrea.

Nag-belat lang ako sa kanila, It's my time naman to shine :)

Bumaba kami ng barko at tinignan ang paligid kung may tao ba.

Kim: Nasaan ba tayo?

Ron: Edi kung alam ko sinabi ko na diba kim?

Kim: Eto naman (Pinisil pisngi ni Ron) Mapabiro!

Libay: Shush! Huwag ka mainggay kim, Pano kapag may zombie? Edi narinig ka.

Ron: Salamat Libay.

Mas lumayo pa kami hanggang may nakita kaming barangay.

At wow! I mean Wow! Dahil ang sunog nitong barangay na ito, Lahat ng mga building ay sira-sira, basag ang mga bintana at sunog ang mga gilid.