Chapter 15: Mahilig Mag Sine Ang Zombies

534 19 0
                                    

Andrea's POV

Hindi exaggerated ang sinasabi ko.

Merong at least 50 na zombies ang papalapit sa amin at kalahati sa kanila ay naglalaway na.

Ang bastos naman di naman ganun ako ganong kaganda para paglawayan

Ron: (Hinawakan kamay ko) Hindi nga

Andrea: Ron Bakit mo ako hinahawakan sa kamay? It is not the place for this!

Ron: Hindi, tumakbo na tayo, tignan mo sila ate!

Nakita ko na at least 50 feet away na sila ate sa kakatakbo.

Andrea: Wow 'te salamat sa paghintay ah? (Hinila ni Ron patakbo)

Andrea: San tayo pupunta"

Ron: Kaylangan muna natin magtago, syempre!

Andrea: Wait nasan na sila Ate at kuya zach?

Ron: Hala! tumakbo na sila ng masyado malayo at naiwan na tayo

Andrea: Their such nice friends! Ano na ngayon?

Ron: Kaylangan natin magtago sa parang madilim na lugar.

Andrea: (may tinuro ako) Doon!

Tinuro ko ang Imax theater ng SM.

Di naghatubili si Ron at tumakbo kami papasok ng Imax.

Pagpasok namin ay kinandado ni Ron ang mga pintuan ng entrance agad-agad.

Ron: O ayan! di ata tayo nakita ng mga zombies na papasok dito.

Andrea: Oo, pero nandyan parin sila sa labas, kaylangan natin magpasya dito ng mga isang oras.

Ron: O sige.

Tinignan ko ang Imax cinema, sobrang dilim, medyo ako natakot.

Ron: O bakit parang napatahimik ka?

Andrea: Wala. . . .ang dilim lang.

Ron: Halika na.

Hinawakan ni Ron ang kamay ko at nilakad niya ako papunta sa madilim na sinehan, at habang naglalakad, kahit madilim, nararamdaman ko na umiinit mukha ko.

Ron's POV

Ang pawis ng kamay ni Andrea. . .Well syempre, ang dami ba namang mga zombies sa labas. . .Or is it?

Ron: Wala akong makita as in pitch black dito.

Andrea: Bakit hindi natin buksan yung projector ng cinema?

Ron: Ay Oo nga no?

Naglakad lang kami sa gilid ng cinema para hindi mawala.

Ng napunta kami sa pintuan ng projector room ay naka kandado ang pintuan.

Andrea: Hala nakakandado, ano nang gagawin. . .

PRATATATATATATATATATATATATATAT!!!!

Tinadtad ni Ron ang pintuan.

Andrea: Ano yun?!

Ron: Hindi ba halata na binaril ko yung pintuan para mabuksan?

Andrea: Oo. . .pero. . .AH!. . .Basta pumasok na ngalang tayo!

HInahanap ni Ron ang on switch ng projector, ng pag switch on niya at lumabas ang pelikula ay nahulog ang puso ko.

Puno ng zombies ang nakaupo sa sinehan.

Ron's POV

Baba! Baba!

Bumaba kami sa sahig kung saan hindi kami makikita ng zombies.

ZOMBIES SA PILIPINASTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon